Zbiór główny pozycji

W zbiorze głównym pozycji występują następujące kategorie:

• zespoły i wyroby (własne)

• części (własne)

• komponenty (pozycje z zakupów)

• materiały wejściowe (z zakupów).

Odpowiedzialnym za wpisywanie pozycji w wykonaniu własnym jest konstruktor. Pozycje te są wpisywane do zbioru na podstawie rysunków (kalek). Podczas wpisywania pozycji konstruktor nanosi: symbol pozycji, kod korekty, nazwę i numer rysunku, a także kod karty zmian (karta ta stanowi podstawę prawną wpisania pozycji do zbioru i jest zatwierdzana przez kierownika). Podczas konstruowania konstruktor podejmuje najważniejszą decyzję odnośnie do opracowania nowej pozycji lub dokonania zmiany w już istniejącej. Decyzja ta wiąże się z zamiennością pozycji. Bez względu na decyzję podjętą przez konstruktora, musi on wprowadzić nowy rekord do zbioru głównego z odpowiednimi kodami korekty i karty zmian. Jeśli pozycja jest zespołem, musi on podać termin obowiązywania tej pozycji (od-do) w uzgodnieniu z działem planowania.

Komponenty (pozycje z zakupów) dobiera konstruktor. Do jego obowiązków należy sporządzenie odpowiedniego dokumentu nazwanego "kartą założenia komponentu" i rysunku odbiorczego. W karcie komponentu podane są m.in. symbol pozycji (przyjęto klasyfikator SWW), nazwa, dostawca, wymagania jakościowe stawiane dostawcy. Symbol pozycji jest uzgadniany z działem zaopatrzenia i tam rejestrowany. A zatem przed wpisaniem symbolu komponentu na rysunku i do pliku komputerowego konstruktor ma obowiązek uzgodnienia symbolu z działem zaopatrzenia i dostarczenia rysunku odbiorczego. Brak tych działań może wpłynąć na nieprawidłowe wypisanie zamówienia do dostawcy, a w przyszłości utrudnić odbiór jakościowy komponentu.

Materiały wejściowe dobiera technolog. On rozpoczyna pracę po otrzymaniu wydruku zawierającego wykaz wprowadzonych lub zmienionych przez konstruktora pozycji. Każdy symbol pozycji materiałów wejściowych jest uzgadniany z zaopatrzeniem. Nie stosuje się rysunków odbiorczych dla pozycji materiałów wejściowych, ponieważ zastępują je odpowiednie normy. Po uzgodnieniu symboli pozycji materiałów wejściowych technolog wpisuje je do pliku komputerowego, podając przy tym numer normy odbiorczej i nakłady materiałowe wynikające z rozkroju lub naddatków. Technolog jest uprawniony do wpisywania wyłącznie pozycji materiałów technologicznych, w tym również pozycji dodatkowych używanych w procesie technologicznym (np. farby, smary, drut spawalniczy). Są one oznaczone odpowiednim kodem, a nadzór nad prawidłowym ich wprowadzeniem do pliku sprawują oficerowie systemu komputerowego.

Za wpisanie pozycji materiałów nieprodukcyjnych do zbioru komputerowego odpowiada wyznaczona osoba z działu zaopatrzenia (pozycje te są wyróżniane odpowiednim kodem). Są one wpisywane z rejestru, bez obowiązku ich uzgadniania z innymi komórkami organizacyjnymi.

Z tego opisu wynika, że wszelkie operacje związane z wpisaniem pozycji do zbioru głównego muszą być udokumentowane i zatwierdzone przez zwierzchników. Stosuje się kilka ważnych dokumentów wejściowych (np. karty zmian, karty założenia komponentu) i rejestry tych dokumentów.

Rejestr pozycji z zakupów (komponentów i materiałów) znajduje się w zaopatrzeniu, mimo że doborem tych pozycji zajmuje się personel techniczny. Takie rozwiązanie organizacyjne ograniczyło wprowadzanie nieuzasadnionych pozycji i zmian w dokumentacji przez personel techniczny. Oprócz rejestru w dziale zaopatrzenia znajdują się karty założenia komponentu i odbitki rysunków odbiorczych. Dla pozycji materiałów technologicznych stosuje się wydruk, na którym podane są wymagania jakościowe dostawy i aktualne normy odbiorcze.

Technologia

Opracowanie technologii wyrobu odbywa się w dwu etapach:

• opracowania technologii uproszczonej

• uzupełnienia technologii o szczegółowe informacje produkcyjne.