Od mikrodruku do żółtych punktów
-
- 06.07.2010
Ponieważ czarny toner oraz zestaw tonerów kolorowych odbijają światło w różny sposób, można odróżnić kopię od oryginału. Dokument skanowany lub skopiowany nie będzie miał tej własności, gdyż wszystkie elementy czarne będą wydrukowane za pomocą czarnego tonera. Kontrolę przeprowadza się w podczerwieni, dlatego do badań wymagany jest specjalny sprzęt. W ten sposób można także przekazywać niewidoczne gołym okiem komunikaty.
Znakowanie cyfrowe
Inną odmianą zabezpieczeń papierowego dokumentu jest cyfrowy watermark. Jednym z nich jest znak opracowany przez firmę Digimarc, umieszczany w niektórych dokumentach, a także w banknotach. Jest on rozróżniany przez drukarki, kopiarki oraz niektóre oprogramowanie (na przykład Adobe Photoshop) i uniemożliwia skopiowanie banknotów na dzisiejszych urządzeniach drukujących. Znak ten jest umieszczany w różnych elementach graficznych, a jego algorytm oraz specyfikacja nie jest publicznie udostępniana.
Watermark cyfrowy nie zawsze służy do blokowania możliwości kopiowania dokumentów, najważniejszym zastosowaniem jest wykrywanie i śledzenie pochodzenia skopiowanych obiektów, głównie grafiki.
Identyfikacja dokumentu
Ważnym zagadnieniem przy zapewnianiu bezpieczeństwa dokumentów papierowych jest identyfikacja osoby, która dany dokument wydrukowała. Można to zapewnić na kilka sposobów, jednym z nich jest osadzenie dodatkowych informacji w teksturze cieniującej tło części wydruku. Tło takie jest tworzone z poszczególnych punktów tonera, rozłożonych w pseudolosowy sposób. Analizując taki wydruk można określić login osoby, która wysłała zadanie nawet na podstawie fragmentu strony zawierającego daną teksturę. Technologia ta jest dość powszechnie używana, przy czym niektóre firmy posiadają opcję, która implementuje ją automatycznie.
Ze względu na wymaganą przez amerykańskie prawo możliwość wyśledzenia wydruków przez organy ścigania, niemal wszystkie dzisiejsze kolorowe drukarki laserowe oraz kopiarki znakują każdą wydrukowaną stronę za pomocą zestawu żółtych punktów. Chociaż rzadko zauważa się wspomniane kropki, mogą one stanowić zagrożenie w przypadku przygotowywania materiałów marketingowych. Po pierwsze, identyfikują jednoznacznie drukarkę (można odczytać jej numer seryjny), po drugie, w tym tajnym znaku kodowana jest co najmniej data i godzina wydruku. Zatem strona trzecia, która posiądzie wiedzę na temat wykorzystywanego algorytmu, z powodzeniem będzie mogła ustalić, kiedy i gdzie został wydrukowany dany dokument. W przypadku ważnych informacji, takich jak wzorce umów, czas sporządzenia tego wzorca może być istotną informacją podczas negocjacji. Samo znakowanie dokumentu jest także uważane za istotne naruszenie prywatności użytkowników domowych. Amerykańska organizacja non profit EFF (Electronic Frontier Foundation) opracowała listę drukarek, które znakują wydruki, wolne od tej opcji są jedynie niektóre modele firm Samsung i OKI oraz bardzo stare drukarki HP i Xerox Phaser.
