IBM uważa, że szybkość jest tylko jednym z trzech kluczowych parametrów pozwalających ocenić wydajność komputera kwantowego. Pozostałe dwa, według IBM kubitowa skala i kubitowa jakość. Pierwsza podaje liczbą kubitów obsługiwanych przez procesor kwantowy, druga pozwala ocenić czy obwód kwantowy został możliwie dokładnie zaimplementowany w kwantowej jednostce.

Jeszcze innym stosowanym obecnie parametrem jest tzw. objętość kwantowa (z ang. quantum volume). Parametr ten jest obecnie używany w kwantowych benchmarkach przez kilku wiodących producentów tego rodzaju systemów obliczeniowych. IBM ma nadzieję, że CLOPS będzie pełnić podobną rolę i umożliwi firmom zajmującym się obliczeniami kwantowymi rzetelna ocenę wydajności takich jednostek obliczeniowych.

Zobacz również:

• Nowe drukarki MFP Sharp - tanie i wydajne drukowanie dla MŚP
• Intel może stanąć w obliczu poważnego wyzwania
• Szwedzka firma zaczęła produkować kwantowe chipy

Używając oprogramowania CLOPS, IBM przetestował kilka firmowych procesorów kwantowych, od pięciokubitowych do 65-kubitowych. Chociaż wszystkie komputery kwantowe miały podobną objętość kwantową (chodzi o wspomniany wcześniej parametr quantum volume), naukowcy IBM odkryli ogromne różnice jeśli chodzi o parametr CLOPS.

Największy komputer kwantowy działał najwolniej (753 punkty w skali CLOPS) , w porównaniu do 1419 punktów w przypadku najmniejszego. Dlatego IBM uważa, że parametr CLOPS zapewni szersze zrozumienie wydajności sprzętu kwantowego, które nie ogranicza się do liczby kubitów czy też samej objętości kwantowej.

Ekosystem komputerów kwantowych nadal szybko się rozwija i trudno jest odróżnić zapewnienie producentów takich systemów od rzeczywistości. Wzbudza to obawy wśród ekspertów, że technologia jest przereklamowana i że wiele obietnic nie zostanie dotrzymanych, co może doprowadzić do regresu tej branży.