Jaka kategoria zapewni 10 Gb/s?

Gigabitowy (1 Gb/s) Ethernet istotnie przyczynił się do usprawniania skrętkowego okablowania strukturalnego. Wstępne założenia przewidywały, że okablowanie kategorii 6 będzie mogło pracować z częstotliwością 200 MHz (kategoria 5 obsługuje jedynie 100 MHz), ale ostatecznie częstotliwość podwyższono do 250 MHz. Ciągły popyt na szerokopasmowe usługi w lokalnych sieciach przedsiębiorstw sprawił, że grupy IEEE wkrótce zajęły się okablowaniem strukturalnym o nominalnej przepustowości 10 Gb/s.

Ze względu na to, iż budowa od podstaw sieci LAN 10GbE przy użyciu okablowania optycznego jest zbyt kosztownym przedsięwzięciem dla niewielkich przedsiębiorstw, nadal trzeba liczyć na okablowanie miedziane. Rozpatrywane są przy tym dwa rozwiązania: jedno stawiające na długość połączenia, drugie - szybkość przesyłania danych.

Pierwsze ma zachowywać obowiązującą do tej pory długość połączenia ethernetowego (100 m), różnicując przepustowość zależnie od klasy użytego okablowania. Na dystansie 100 m w okablowaniu kategorii 5e dane byłyby przesyłane z szybkością 2,5 Gb/s; kategorii 6 - 5 Gb/s; a jedynie w okablowaniu kategorii 7 (klasa F) przepustowość połączenia osiągałaby pełną szybkość 10 Gb/s.

W drugim rozwiązaniu przepustowość łącza zawsze wynosiłaby 10 Gb/s, niezależnie od zastosowanej klasy okablowania. Tym razem zmieniałaby się długość połączenia. Łącza oparte na okablowaniu kategorii 5e mogłyby mieć maksymalną długość 40-50 m, kategorii 6 - 50 - 70 m, a dopiero połączenie oparte na okablowaniu kategorii 7 - 100 m.

Koszt wyposażenia sieci wykonanej z miedzi w standardzie 10GbE ma być przy tym jedynie 8-10 razy większy od rozwiązań miedzianych dla sieci 1GbE. Za kilka lat koszty te miałyby się obniżyć, nie przekraczając 2-3-krotnej ceny wyposażenia Ethernetu 1 Gb/s.

Oczekuje się, że jeszcze w tym roku grupa studyjna IEEE zajmująca się standaryzacją 10GBase-T przedstawi aplikacje transmisji 10 Gb/s w okablowaniu miedzianym o zasięgu do 100 m i zapadnie ostateczna decyzja, która z wersji standardu 10GBase-T zostanie skierowana do dalszej obróbki. Dopiero wtedy ruszy procedura dochodzenia do finalnych uzgodnień, a robocza wersja może ujrzeć światło dzienne w połowie 2004 r. Końcową akceptację standardu przewiduje się pod koniec 2005 r.

Przyszłość 10GbE w światłowodach

Szerokopasmowe technologie optyczne 1GbE i 10GbE potrzebują szybszych częstotliwościowo źródeł światła, ze wskaźnikiem modulacji lepszym od diod LED, stosowanych w aplikacjach SDH o przepływnościach do 622 Mb/s. Niedawno, aby obniżyć koszt szkieletowej instalacji światłowodowej, opracowano tanie źródła laserowe VCSL (Vertical Cavity Surface Emitting Laser), efektywnie działające przy fali 850 nm w światłowodach z włóknem 50/125 µm - odpowiednim dla gigabitowych aplikacji optycznych.

O ile standardowe włókna optyczne 50/125 µm oraz 62,5/125 µm w połączeniu z tanimi laserami VCSL są wystarczające dla aplikacji 1GbE, o tyle przy 10-krotnie wyższej częstotliwości pracy w technologii 10GbE można stosować jedynie cieńsze włókna optyczne 50/125 µm (poza nielicznym wyjątkami), optymalizowane do laserów VCSL. Optymalizacja, polegająca na niewielkiej zmianie w profilu współczynnika załamania światła, jest konieczna, gdyż standardowa procedura wytwarzania włókien 50/125 µm nie jest w stanie zapewnić wymaganego pasma przenoszenia w rdzeniu, wynoszącego 2000 MHzxkm dla fali 850 nm (10 Gb/s, 300 m). Zoptymalizowane włókno może konkurować z miedzianymi rozwiązaniami kablowymi, zapewniając pracę wszystkich współczesnych protokołów komunikacji: Ethernet, Token Ring, Fibre Channel, FDDI, Fast Ethernet, 1GbE czy 10GbE.