Szacuje się, iż finałowy mecz mistrzostw świata obejrzy ok. 3,5 miliarda widzów. Nic zatem dziwnego, że uwagę zainteresowanych przyciąga zwłaszcza telewizja wysokiej rozdzielczości HDTV - nie dla wszystkich wystarczy przecież biletów. Każdy z 12 stadionów piłkarskich, na których toczyć się będą boje o puchar mistrzowski zostanie wyposażony w co najmniej 20 kamer transmitujących obraz w wysokiej rozdzielczości, podłączonych przez podwójne łącza światłowodowe ze specjalnie do tego celu przeznaczonymi sieciami szkieletowymi. Mogą one przesyłać dane z prędkością 480 gigabitów na sekundę. Ustanowione zostaną także szerokopasmowe połączenia satelitarne - mają one pełnić rolę specyficznego wentyla bezpieczeństwa, umożliwiającego ciągły przekaz telewizyjny w sytuacji awarii połączeń światłowodowych. Zarządzaniem danymi ma zajmować się monachijskie International Broadcasting Center - sygnał telewizyjny będzie tam przetwarzany na potrzeby różnych systemów telewizyjnych, używanych w różnych miejscach globu.

Inną technologią debiutującą na mistrzostwach świata w piłce nożnej będzie RFID (radio frequency identification). Przypomnijmy, iż technologia ta służy do kontroli produktów w oparciu o zdalny odczyt i zapis danych ("radiową etykietę") i ma stanowić dodatkowe zabezpieczenie przeciwko fałszowaniu dokumentów (np. paszportów) oraz przyspieszyć ich weryfikację. Zgodnie z wymogami FIFA (Fédération Internationale de Football Association), organizatora imprezy, wszystkie bilety uprawniające do wejścia na stadiony muszą dysponować układem RFID (elektroniczne skanery do ich odczytu zainstalowano już m.in. w bramach stadionów w Dortmundzie, Frankfurcie i Monachium). Skanery będą umieszczone także w innych częściach stadionu - np. na trybunach, dzięki czemu widz, który wykupił miejsce na stadionie, będzie pewien, że nie zajmie go ktoś inny. Innym zastosowaniem technologii RFID mogłoby okazać się pomoc w śledzeniu ujmowaniu stadionowych chuliganów, wzniecających burdy, jednak przedstawiciele technologicznych partnerów FIFA (np. T-Systems) uspokajają, że takie zastosowanie RFID-a nie jest planowane. Warto zwrócić uwagę na fakt, iż najmniejszy obecnie chip RFID oglądany gołym okiem jest nieodróżnialny od drobinki kurzu - jest to kwadrat o bokach 0,15 x 0,15 milimetra i grubości 0,0075 mm.

FIFA priorytetowo potraktowała także bezpieczeństwo widzów oglądających na żywo przebieg piłkarskich zmagań. Za przykład może tu posłużyć chociażby stadion Allianz Arena w stolicy Bawarii, Monachium. Zamontowano na nim 80 kamer wideo oraz setki czujników monitorujących bramy, przejścia, schody i drogi ewakuacyjne. Jednostki policji i straży pożarnej, jak również karetki pogotowia, zabezpieczające wszystkie areny mistrzostw, będą posługiwać się telefonami w systemie łączności radiowej TETRA (terrestrial trunked radio). System TETRA wykorzystuje technologię TDMA (Time Division Multiple Access) w jednym kanale radiowym o szerokości 25 kHz. Dzięki temu dostępne są niezależne szczeliny czasowe, które można wykorzystywać do jednoczesnego prowadzenia nawet do czterech rozmów lub transportu danych w poszczególnych i niezależnych kanałach komunikacyjnych (2,4-28,8 kb/s). Zaletą systemu jest to, iż połączenia alarmowe są w sieci traktowane nadrzędnie i w sytuacjach nie cierpiących zwłoki (zagrożenie zdrowia lub życia), kanały zajęte innym połączeniem są uwalniane automatycznie. Dzięki temu staje się on szczególnie przydatny w zarządzaniu sytuacjami kryzysowymi. Telefon w systemie TETRA może zablokować naziemne interferencje - jest to bardzo ważny szczegół zwłaszcza w czasie masowych imprez, takich jak mistrzostwa świata, gdzie ważne jest, aby rozmówcy rozumieli się wyraźnie. Komórki będą także wyposażane w moduł GPS.

Czerwona kartka dla inteligentnej piłki

W ubiegłym roku w laboratoriach koncernu Adidas powstała piłka o nazwie "Smartball", wyposażona w mikroprocesor, który miałby pomagać sędziom piłkarskim w precyzyjnym rozstrzyganiu o tym, czy strzelono bramkę. Wiązane są tym duże nadzieje - nie jest bowiem tajemnicą, iż obecnie wiele podejmowanych przez arbitrów decyzji nie ma uzasadnienia (np. bramki strzelone z tzw. "spalonego", uznanie gola w sytuacji, gdy piłka nie przekroczyła pełnym obwodem linii bramkowej, itp).

Umieszczony w piłce mikroprocesor ASIC (application-specific integrated circuit) zawieszony jest w jej środku tak, aby wytrzymać wiele mocnych uderzeń. Mierzy ok. 15 mm. Jego działanie polega na wysyłaniu kodowanego sygnału radiowego w momencie przekroczenia linii bramkowej do rozmieszczonych wokół murawy boiska odbiorników. Piłki tego typu były testowane podczas piłkarskich mistrzostw świata drużyn do lat 17, które odbyły się w Peru w minionym roku. W czasie trwania mistrzostw sygnał z mikroprocesora wysyłany był do 12 anten umieszczonych wokół boiska, które przesyłały go do komputera. Ten zaś z kolei przesyłał informacje do odbiornika noszonego przez arbitra - informacja o strzeleniu gola była sygnalizowana alarmem wibracyjnym. Wszystko to odbywało się w czasie krótszym niż sekunda. Podczas tych mistrzostw nie doszło jednak do żadnej sytuacji, w której sędziowie musieliby skorzystać z pomocy elektronicznego sygnalizatora.

Niestety, mimo iż rezultaty testów okazały się dla FIFA "interesujące", Federacja podjęła decyzję, iż inteligentne piłki nie będą używane podczas mistrzostw świata w Niemczech. Jan Runau, rzecznik firmy Adidas powiedział, że "technologia nie jest idealna" - "Musimy być na 1000 procent pewni, że system będzie zachowywał się perfekcyjnie, zanim zdecydujemy się na to rozwiązanie w zawodowych rozgrywkach piłkarskich".