Jedną z organizacji, która wspiera poczynania IEEE, jest przymierze Wi-Fi Alliance. Przymierze zakończyło np. ostatnio testować rozwiązania oparte na standardach 802.11d i h i przymierza się do uruchomienia nowych testów.

Jednym z ciekawszych standardów, który jest już stosowany przez niektórych producentów punktów dostępu (ale czeka cały czas na ratyfikację), jest standard 802.11n. Standard bazuje na technologii MIMO (Multiple Input Multiple Output) i innych wyrafinowanych rozwiązaniach, dzięki którym dane można przesyłać drogą radiową z szybkością ponad 100 Mb/s.

Zobacz również:

• Arm standaryzuje chiplety
• Wi-Fi 7 - kompendium wiedzy o nadchodzącym standardzie

A oto spis innych ważniejszych standardów WLAN (802.11). Prace nad niektórymi zostały już zakończone, a nad innymi ciągle trwają.

802.11d. Standard określany mianem "multi-country roaming", dzięki któremu użytkownik notebooka będzie mógł korzystać z usług sieci bezprzewodowych niezależnie od tego, w jakim kraju się znajduje. Jest to jeden ze starszych standardów WLAN. Prace nad nim zakończyły się w 2001 r.

802.11F. Standard opisujący sposób w jaki punkty dostępu wymieniają ze sobą dane (inter-access point protocol). Duża litera F oznacza, że nie jest oficjalny standard IEEE, ale zalecane rozwiązanie. Standard został opublikowany w 2003 roku, ale producenci punktów dostępu wykorzystują póki co w tym obszarze swoje firmowe rozwiązania.

802.11h. Standard opisujący dynamiczne sposoby wybierania częstotliwości, opublikowany w 2003 r. Standard opracowano dla europejskich sieci WLAN wykorzystujących częstotliwości z zakresu 5 GHz. Dzięki standardowi sieci WLAN nie wchodzą w kolizję z innymi systemami komunikacji radiowej, takimi jak np. stacje radarowe. Standard nie został do tej pory wykorzystany w żadnym z produktów, ale w opinii specjalistów jest to tylko kwestią czasu.

802.11j. Standard opracowany dla sieci WLAN pracujących w Japonii, przystosowujący je do konkretnych uregulowań prawnych i technicznych obowiązujących w tym kraju.

802.11k. Zarządzanie zasobami radiowymi. Założenia standardu opublikowano pod koniec 2002 r. Opisuje metody zarządzania kanałami radiowymi ze szczególnym uwzględnieniem przełączania użytkowników między punktami dostępu (roaming). Wszystko wskazuje na to, że do oficjalnej ratyfikacji standardu dojdzie w połowie 2005 r.

802.11r. Standard opisuje tzw. "szybki roaming" (gdy użytkownik przemieszcza się między punktami dostępu, oprogramowanie przełącza automatycznie przypisane mu informacje, dotyczące takich kwestii jak autoryzacja oraz szablon bezpieczeństwa). Grupa 802.11r powstała w 2004 r. Standard odegra ważną rolę przy obsłudze aplikacji VoIP uruchamianych w sieciach bezprzewodowych (np. bezprzewodowe telefony IP/WLAN).

802.11s. Grupa powstała na początku 2004 r. Temat - architektura kratowa WLAN. Sieci WLAN oparte na architekturze kratowej są odporne na awarie, czego nie można powiedzieć o sieciach WLAN opartych na tradycyjnych architekturach. Pierwsze założenia standardu 802.11s mają być opublikowane pod koniec 2004 r.