Nowe oblicze sieci SDN

Perspektywy

Wydaje się, że dla projektu OpenDaylight i ogólnie dla technologii SDN, nastały dobre czasy. Obecnie nad projektem pracuje ponad 350 programistów, z czego 50 osób zostało oddelegowanych przez sponsorów, a 1000 uczestników realizuje się w ramach grup roboczych. Cisco, jeden z najważniejszych sponsorów projektu OpenDaylight,w oparciu o jego założenia stworzyło kontroler XNC. W porównaniu z oryginałem zawiera on dodatkowe aplikacje, zaawansowany interfejs użytkownika, a ponadto wspiera protokoły komunikacji z urządzeniami sieciowymi – onePK i OpenFlow. Umożliwia przeprowadzenie zewnętrznego uwierzytelniania, autentykacji oraz zliczania użytkownikówI. Największą jego zaletą jest pełne wsparcie techniczne, świadczone przez Cisco – w wypadku OpenDaylight trzeba liczyć na pomoc i wsparcie społeczności uczestniczącej w projekcie.

Warto jednak podkreślić, że pojawia się coraz więcej nowych projektów konkurencyjnych. Przykładowo, ON.Lab, wspierany przez koncerny NTT, AT&T i Huawei, stworzył technologię zbliżoną do OpenDaylight o nazwie ONOS Własne projekty realizują też Juniper i VMware – a warto wspomnieć, że obie te spółki zrezygnowały ze statusu wiodących partnerów OpenDaylight, ograniczając swój udział w tym projekcie.

Nowe oblicze sieci SDN

Schemat funkcjonalny OpenDayLight

Do czasu, gdy OpenDaylight się nie upowszechni, warto pamiętać, że kontrolery to najczęściej zamknięte rozwiązania, które współpracują ze sobą w ograniczonym zakresie lub wcale. Warto przyjrzeć się bliżej darmowym oraz komercyjnym rozwiązaniom SDN, co pozwoli docenić rolę projektu OpenDaylight. Większość systemów trudno porównać, łatwiej jest wskazać różnice.

Pierwszym popularnym rozwiązaniem kontrolera SDN wspierającego OpenFlow był NOX. Zawierał wiele błędów i wkrótce został zastąpiony przez POX-a. To środowisko łatwe do rozwijania, dysponowało dobrze napisanym API oraz dokumentacją, zapewniało też graficzny interfejs użytkownika. Co ważne, zostało napisane w języku Python, co zwykle skraca czas wdrożenia. Następnym dużym krokiem w otwartych rozwiązaniach SDN był Beacon. To bardzo dobrze zorganizowany kontroler SDN, napisany w języku Java i zintegrowany z Eclipse IDE. Beacon był pierwszym kontrolerem, który mógł być wykorzystany przez początkujących programistów. Pozwalał stworzyć w pełni sprawnie funkcjonujące środowisko SDN, ale było ograniczony do topologii gwiazdy. Po Beacon przyszedł czas na Floodligth, zbudowany przy użyciu Apache Ant, co pozwalało na szybkie i elastyczne rozwijanie aplikacji. Kontroler zyskał dość dużą grupę aktywnych użytkowników, co pozwoliło stworzyć szeroką funkcjonalność. Graficzny interfejs użytkownika mógł bazować na stronie internetowej lub aplikacji Java, a większość funkcji była dostępna przez REST API. Po tych wszystkich migracjach i wstępnych projektach, nadszedł czas na OpenDaylight. To, co różni go od wcześniejszych rozwiązań, to wsparcie nie tylko protokołu OpenFlow, ale także Juniper OpenContrail. Zakres działania tego ostatniego skupia się głównie na wirtualizacji funkcji sieciowych.


TOP 200