Niezabezpieczony ubezpieczyciel
-
- Sławomir Kosieliński,
- 15.12.2003
Żeby oszczędzić, trzeba wydać
Paradoksalnie budowa infrastruktury informatycznej może spowodować wzrost kosztów działania ubezpieczycieli. Dopiero po kilku latach zwrócą się bowiem nakłady np. na przystosowanie własnych systemów obiegu i zarządzania informacją do wymogów zewnętrznych. "Przystosowanie przez towarzystwa ubezpieczeniowe własnych systemów obiegu i zarządzania informacją do wymogów zewnętrznych obnaży wiele problemów dotąd korygowanych ręcznie" - mówi Stefan Szyszko.
Do tej pory towarzystwa nie wymieniały między sobą informacji. Powodem takiej sytuacji był wybrany na początku lat 90. model rozwoju rynku ubezpieczeniowego w Polsce. Dla tego sektora wybrano ścieżkę wolnorynkowego rozbijania duopolu towarzystw PZU i Warta. Powoduje to jednak, że nieomal do dnia dzisiejszego - w zakresie ubezpieczeń majątkowych i życiowych - rynek kontrolują te dwa towarzystwa. Taki nierynkowy układ sił skutecznie uniemożliwiał wszelkie próby tworzenia branżowych baz danych o klientach, wypłacanych szkodach i wyłudzeniach. Wynikało to z faktu, że PZU i Warta - na potrzeby określania stopnia ryzyka prowadzonego biznesu i eliminowania nieuczciwych klientów - mogły opierać się na własnych zasobach informacyjnych. Udostępnianie informacji na zewnątrz pozostawało jedynie w interesie mniejszych towarzystw.
Komisja Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych jest centralnym organem administracji rządowej. Została utworzona 1 kwietnia 2002 r. na mocy przepisów Ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dziennik Ustaw nr 25, poz. 253). Komisja przejęła zadania zniesionych przepisami tej samej ustawy organów - Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi. Nadzór nad Komisją sprawuje minister właściwy do spraw instytucji finansowych.
Do jej zadań należą:
- ochrona interesów osoby ubezpieczonej i zapobieganie sytuacji, w której zakład ubezpieczeń nie będzie w stanie wypłacać ubezpieczonemu należnego świadczenia,
- ochrona interesów członków funduszy emerytalnych oraz uczestników pracowniczych programów emerytalnych,
- proces licencyjny zakładów ubezpieczeń, PTE, PPE,
- proces rejestracji i wydawania zezwoleń na prowadzenie działalności akwizycyjnej zakładów ubezpieczeń, PTE, PPE,
- proces kontroli (nadzoru) zakładów ubezpieczeń, PTE, PPE.
- za szkody na osobie, gdy szkoda została wyrządzona w okolicznościach uzasadniających odpowiedzialność cywilną posiadacza pojazdu, osoby kierującej lub rolnika, w przypadku nieustalenia tożsamości sprawcy,
- za szkodę na mieniu i osobie, gdy posiadacz pojazdu lub rolnik nie posiadał obowiązkowego ubezpieczenia OC.
Polska Izba Ubezpieczeń jest organizacją ubezpieczeniowego samorządu gospodarczego. Przynależność zakładów ubezpieczeń do Izby jest obowiązkowa i powstaje z chwilą podjęcia przez zakład działalności ubezpieczeniowej. Do zadań Izby należą m.in.:
- reprezentowanie zakładów ubezpieczeń wobec organów władzy i administracji państwowej oraz podejmowanie działań w celu ochrony ich interesów,
- wyrażanie opinii o projektach aktów prawnych dotyczących działalności ubezpieczeniowej oraz współdziałanie na wniosek właściwych podmiotów przy ich opracowywaniu,
- współdziałanie z organizacjami i stowarzyszeniami krajowymi i zagranicznymi w zakresie ubezpieczeń,
- stwarzanie możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między członkami Izby,
- realizacja zadań publicznych zgodnie z art. 220 ustawy o działalności ubezpieczeniowej.
