Najlepiej zaprojektowany mechanizm delegowania ma Qualys, efektywnie separujący funkcje skanowania i raportowania - dwie osoby przeglądające ten sam zestaw wyników mogą zobaczyć dwa różne obrazy, w zależności od zakresu swojej odpowiedzialności. Problemy z zarządzaniem delegowanym miał produkt eEye, który jest bardzo dobry pod względem skanowania, lecz słabszy w raportowaniu. Retina ma dwa zupełnie rozdzielone systemy uwierzytelniania: jeden dla raportów i drugi dla pozostałych funkcji.

Podstawowym zadaniem analizatorów jest zajmowanie się słabymi punktami - wyznaczanie osób, które powinny je usunąć; oznaczanie jako ignorowane lub nawet odkładanie ich na jakiś czas - do kolejnego cyklu konserwacji lub czasu pojawienia się łatek. Te działania można to określić przez przepływ zadań (workflow).

W ramach workflow eEye obrał drogę partnerstwa z innymi dostawcami dostarczającymi produkty do zarządzania kartami zdarzeń (trouble ticket - sformalizowana informacja dotycząca awarii urządzeń czy dostępności usług), a także rozwiązania SIM (Security Information Manager). Uzyskanie karty zdarzeń z Retina jest łatwe, jeżeli ma się już inne narzędzie do ich zarządzania. Atutem Retina jest łatwość integracji z produktem zabezpieczania punktów końcowych eEye Blink. Połączenie Retina i Blink daje pełniejszy obraz bezpieczeństwa punktów końcowych poprzez zintegrowanie reguł polityki ochrony (takich jak konfiguracja zapór ogniowych w punktach końcowych) i skanowania VA. Zapewnia to możliwość zapobiegania znanym atakom, zanim dostępne będą łatki bezpieczeństwa.

Lumension Scan (podobnie jak Retina) pracuje najlepiej, gdy jest zintegrowany z firmowymi narzędziami do punktów końcowych. Zarządzanie łatkami tego dostawcy również pasuje idealnie do Lumension Scan. Bez tego elementu narzędzie ma dość prymitywny przepływ zadań. Do ignorowania wykrytej podatności konieczne jest przepisanie informacji z raportu i następnie rekonfigurowanie zadania, aby nie uwzględniało tej luki. Jednak Lumension Scan oferuje dobre narzędzia do zarządzania. Na przykład po wyeliminowaniu słabego punktu można jednym kliknięciem przeprowadzić ponowny test skuteczności jego usunięcia. Ponadto, gdy podatność zostanie zidentyfikowana w pewnych parametrach konfiguracyjnych, informacja o tym, jak i dlaczego należy je naprawić, jest kierowana bezpośrednio do interfejsu zarządzania.