Zewnętrzna warstwa nanokapsułki wykonana jest ze specjalnej substancji zawierającej antyciała, które wykrywają skrzepy krwi. Jak wiadomo skrzepy krwi prowadzą do zatoru. Mięsień sercowy jest wtedy niedokrwiony co może prowadzić do najgorszego, czyli do zawału serca.

W momencie napotkania na swojej drodze skrzepu obudowa nanokapsułki pęka i jej zawartość (antykoagulant) wylewa się oraz atakuje skrzep, czyli rozpuszcza go. Naczynie krwionośne zostaje w ten sposób udrożnione i krew zaczyna dochodzić do mięśnia sercowego, zapobiegając w ten sposób zawałowi serca.

Zobacz również:

• 5G to nie tylko smartfony - jakie technologie skorzystają?

Twórcą tej nowatorskiej metody zapobiegania zawałom serca są dwaj naukowcy (profesorowie Christoph Hagemeyer i Frank Caruso) pracujący w Baker IDI Heart and Diabetes Institute (Melbourne; Australia). Podkreślają oni, że opracowana przez nich metoda jest nieinwazyjna i nie powoduje żadnych skutków ubocznych, z którymi należy się zawsze liczyć w przypadku stosowania innych metod leczenia tego typu chorób (znanych pod ogólną nazwą, jako leczenie trombolityczne). Rozpuszczają one np. nie tylko skrzepy, ale również zdrowe tkanki, prowadząc w efekcie nierzadko do krwotoków.

Zaletą nanokapsułek jest również to, że mogą być one podawane pacjentom niekoniecznie w szpitalu, ale w każdym momencie i w każdym miejscu wtedy, gdy pacjent zagrożony jest zawałem serca (np. w domu czy na ulicy). A trzeba wiedzieć, że choroby serca zbierają śmiertelne żniwo. W samych tylko Stanach Zjednoczonych co roku blisko 800 tys. osób umiera z powodu chorób powodujących niewydolność krążeniową, w tym na zawał serca. Szacuje się, w USA co 34 sekundy ktoś ma atak serca. Wiele z tych osób można by na pewno uratować, gdyby ktoś podał im szybko nanokapsułkę “clot-busting".