Najwyższy czas na Ethernet 10 Gb/s

Ethernet i systemy pamięci masowych

W większości sieci obsługujących systemy pamięci masowej dane są wymieniane między serwerami i macierzami dyskowymi przy użyciu protokołu SCSI. Dane te przejmuje następnie protokół FC i transmituje przez sieć Fiber Channel. Tak pracuje klasyczna sieć SAN (Storage Area Network), przeznaczona wyłącznie do obsługiwania systemów pamięci masowej, transmitująca dane na poziomie bloków (a nie na poziomie plików, tak jak to ma miejsce w przypadku standardowych rozwiązań NAS; Network Attached Storage). W sieciach SAN pamięci masowe są postrzegane przez serwery jako lokalne urządzenia dołączone do systemu operacyjnego.

W sieciach NAS, w przeciwieństwie do sieci SAN, dane są transmitowane na poziomie plików, wykorzystując takie protokoły, jak NFS lub SMB/CIFS. W architekturze takiej pamięć masowa to nie lokalne, ale odległe sieciowe urządzenie, dostarczające serwerowi pliki, a nie dane w postaci bloku zapisanego na dysku.

Jednak dane używane przez pamięci masowe mogą być transmitowane również przez sieć Ethernet. Wykonują to takie protokoły, jak iSCSI, FCoIP lub FCoE. Dwa pierwsze (iSCSI i FCoIP) wykorzystują do tego celu protokół TCP/IP, dlatego mogą transmitować dane SSCI nie tylko przez sieci LAN, ale również przez sieci WAN.

FCoE

Fibre Channel over Ethernet (FCoE) integruje ruch SAN oraz LAN i obsługuje go w ramach jednej infrastruktury fizycznej. Pozwala to znacznie obniżyć koszty związane z budowaniem oraz bieżącym utrzymaniem w ruchu takiej zunifikowanej infrastruktury. Znaczne oszczędności można wtedy poczynić szczególnie na okablowaniu oraz na serwerach, w których nie trzeba instalować wielu różnych interfejsów. Protokół FCoE znajduje zastosowanie wyłącznie w sieciach LAN. FCoE (rozwiązanie zostało uznane za standard stosunkowo niedawno, bo w 2009 roku) może korzystać ze standardowych przełączników LAN, okablowania i kart sieciowych.

Najwyższy czas na Ethernet 10 Gb/s

Pakiet FCoE

Ramki Ethernet są wykorzystywane przez FCoE do zagnieżdżania w nich danych FC (jest to realizowane w warstwie Data Link). Dane FC są wtedy transmitowane przez sieci Ethernet 10 Gb/s. Można wymienić kilka najważniejszych zalet technologii FCoE: duża szybkość (wynika to z faktu, że dane nie są przetwarzane przez protokoły IP/TCP); możliwość konsolidowania układów I/O; prosta struktura sieciowa i możliwość ograniczenia liczby interfejsów sieciowych obsługujących systemy pamięci masowej.

Implementowanie technologii FCoE ma oczywiście sens tylko wtedy, gdy sieć Ethernet pracuje niezawodnie i nie gubi ramek. Konieczny jest więc wtedy upgrade Ethernetu, tak aby spełniał wymagania stawiane przez CEE.

W środowiskach FCoE zagnieżdżanie danych FC w ramkach Ethernet można realizować na dwa sposoby. Może to robić oprogramowanie, któremu w warstwie fizycznej sieci towarzyszy standardowa karta sieciowa Ethernet. Może to też robić specjalny interfejs sieciowy CNA (Converged Network Adapter). Jest to karta zawierająca zarówno adapter FC HBA (Fibre Channel Host Bus Adapter), jak i tradycyjny adapter sieciowy NIC (Network Interface Card). Zadanie zagnieżdżania danych FC w ramkach Ethernetu realizuje wtedy adapter FC HBA. Adaptery CNA można znaleźć w ofertach wielu firm, takich jak np. Intel, Emulex czy Brocade.


TOP 200