W obszarze legislacji i technologii dotyczącej podpisu elektronicznego oraz dokumentów elektronicznych od lat toczone są - nieprowadzące do żadnych konkluzji - dyskusje dotyczące faktów.

Problem w tym, że jednoznacznego zdania w tej sprawie nie formułuje strona rządowa, która zdaje się polegać na różnych opiniach specjalistów odmiennie interpretujących odcienie szarości jako kolor biały albo czarny. Rynek, którego rozwojem rządzą nieubłagane prawa ekonomii i logiki zysku, powiedział "nie" tej sytuacji i zwyczajnie nie korzysta z możliwości stosowania podpisu elektronicznego. Zaś administracja publiczna - zobligowana do określonych działań zapisami prawa - pozostaje pełna niepewności i pytań bez odpowiedzi, właściwie nie wiedząc, co ma czynić. Można podejrzewać, że wobec braku jednoznacznych wytycznych ze strony administracji centralnej, również tutaj zacznie zwyciężać pragmatyka ("prawo sobie, życie sobie"), w której miejscem wdrożeń rozwiązań podpisu elektronicznego i systemów obiegu dokumentów elektronicznych pozostaną wiodące i duże jednostki administracji samorządowej.