Historia Motoroli to odzwierciedlenie wpływu przemysłu elektronicznego na liczne aspekty życia naszego stulecia. W 1928 roku, Paul V. Galvin wspólnie z bratem Josephem E. Galvinem kupili od zbankrutowanej firmy Stewart Storage Battery Company z Chcago zakład produkcji prądu stałego. Zakładają 25 września 1928 r. spółkę o nazwie Galvin Manufacturing Corporation.

Firma rozpoczyna działalność w wynajętym lokalu i zatrudnia pięciu pracowników. Pierwszy jej produkt, który umożliwiał zasilanie radioodbiorników bateryjnych z sieci domowej, zniknął z rynku razem w wychodzącymi z użycia radiami na baterie. Zanim to się jednak stało sprzedaż netto spółki osiągnęła wartość ponad 287 tys. USD.

W lata trzydzieste Galvin Manufacturing Corporation wkracza z nowym wyrobem. Jest nim pierwsze praktyczne i przystępne w cenie radio samochodowe. Z radiem samochodowym braci Galvin po raz pierwszy w historii firmy kojarzy się nazwa Motorola. Nazwa miała oddawać ideę ruchu i radia połączoną w odbiorniku samochodowym.

Druga połowa lat 30. wiąże się dla spółki z wprowadzeniem na rynek produktów takich jak Police Cruiser - radioodbiornik samochodowy przeznaczony dla łączności policyjnej oraz nowa seria radioodbiorników domowych. W roku 1937 w połowie amerykańskich domów grają już radia. Motorola proponuje nowatorskie na te czasy rozwiązania - radia wyposaża w klawisze do wyboru stacji, wibracyjne zasilanie, dokładną regulację dostrojenia i tonu.

W czwarte dziesięciolecie XX wieku Motorola wkracza z wartością sprzedaży 9,94 mln USD, jej zatrudnienie wzrosło już do 985 pracowników. Po przystąpieniu USA do wojny w 1942 r. Motorola całkowicie przestawia się na pomoc dla wojska. Jej przenośny radiotelefon "walkie-talkie" zaprojektowany przez Dana Noblea wraz z ręcznym radiotelefonem "handie-talkie" używany jest na polach bitew II wojny światowej zarówno w Europie, jak i na południowym Pacyfiku.

W tamtej dekadzie warto odnotować kilka dat znaczących dla firmy: rok 1943 - pierwsza publiczna sprzedaż akcji firmy (cena jednej akcji wynosi 8,50 USD), 1947 - Galvin Manufacturing Corporation zmienia nazwę na Motorola Inc., rok 1948 - pojawia się odbiornik telewizyjny produkcji Motoroli o nazwie Golden View VT71, którego w pierwszym roku firma sprzedaje 100 tys. sztuk.

W roku 1956 pojawiło się pierwsze radio samochodowe Motoroli zawierające tranzystory i mały odbiornik radiowy zwany pagerem. W roku 1959 kiedy Motorola wprowadziła na rynek radio kieszonkowe X11 - pierwszy całkowicie tranzystorowy odbiornik, w roku 1961 firma ostro wkracza na rynek dostawcy elektroniki "pod maskę" samochodów. W roku 1964 we współpracy z National Video Motorola powstał pierwszy prostokątny ekran do telewizorów kolorowych.

Lata 60. to wzrost zainteresowania kosmosem i związany z nim rozwój lotów kosmicznych. Już w 1962 roku wraz z Marinerem II na Wenus trafia transponder Motoroli zapewniający połączenia radiowe na odległość 80 mln km. Pierwsze zdjęcia Marsa trafiły na Ziemię dzięki urządzeniom tej firmy. Motorola dostarczyła też sprzęt dla programu załogowych lotów kosmicznych Gemini. Pierwsze słowa wypowiedziane na Księżycu przez Neila Armstronga dobiegły na Ziemię właśnie dzięki urządzeniu zaprojektowanemu i zbudowanemu przez specjalny Wydział Zamówień Rządowych Motoroli. Nadal firma uczestniczy aktywnie w programie kosmicznym, ostatnio np. dostarczyła sprzęt radiowy dla misji kosmicznych Galileo i Magellan.

Znak korporacji w kształcie dużej litery M stylizowanej na skrzydła nietoperza Motorola przyjęła już w 1955 r. Jedyna modyfikacja jaką wprowadzono od tego czasu, to otoczenie znaku firmowego kółkiem. M w kółku jest znakiem Motoroli od 1967 r. W latach 1967-78 firma rozszerza międzynarodową działalność. Jej fabryki powstają m.in. w Australii, Izraelu, Malezji, Meksyku, Porto Rico. W Europie Motorola produkuje w Anglii i Niemczech. Jej międzynarodowe spółki produkujące wyroby motoryzacyjne mieszczą się we Francji oraz Japonii.

Dziś dominujące sfery działalność Motoroli to m.in. mikroprocesory, systemy transmisji danych, sprzęt telekomunikacyjny, w tym urządzenia telefonii komórkowej a także elektronika dla przemysłu motoryzacyjnego. Pierwszy mikroprocesor "6800" Motorola wprowadziła w 1974 r. Zawierał on 4 tys. tranzystorów. Pięć lat później pojawił się 16-bitowy mikroprocesor "68000" wykonujący dwa miliony działań na sekundę. W roku 1987 procesor MC68030 stosowany jest już przez pond 50 producentów komputerów. Rok później Motorola zapowiada wprowadzenie rodziny "88000" mikroprocesorów RISC. W roku 1990 pojawia się "68040" pierwszy 32-bitowy mikroprocesor trzeciej generacji zawierający 1,2 mln tranzystorów. Może on przetwarzać 20 mln instrukcji na sekundę i jest stosowany w wyrobach ponad stu klientów Motoroli.

Przez sześćdziesiąt lata sprzedaż netto Motoroli wzrosła z 287 tys. USD w 1930 r. do 10 885 mln USD w 1990 r. W tym samym czasie zatrudnienie w korporacji zwiększyło się z pięciu osób do 105 tys. pracowników. Motorola prowadzi stabilną politykę kadrową. W korporacji zdał egzamin plan pokoleniowej zmiany warty w ścisłym kierownictwie firmy. Jej ostatnie osiągnięcia, poza wspomnianym już 32-bitowym mikroprocesorem, to m.in. Bezprzewodowa Sieć Wewnątrzbudynkowa (WIN) i komórkowy system telekomunikacyjny Iridium oparty na 77 małych satelitach o niskich orbitach okołoziemskich, który będzie sięgał do każdego zakątka naszego globu.