Jeżeli w Internecie korzystamy z czatów, poczty elektronicznej, grup dyskusyjnych czy nawet stron WWW, to na pewno spotkamy się ze specyficznym językiem internautów, który składa się z różnych skrótów i tzw. emotikonów, takich jak :-) czy :-(. W Internecie jest ich bardzo wiele i cały czas powstają nowe.

Na wzór języków programowania

Już na podstawie znajomości kilku emotikonów można zauważyć, że język internautów, a w zasadzie ich kod, naśladuje język komputera, który składa się - jak wiemy - tylko z dwóch znaków: 0 i 1, czyli potwierdzenia i jego przeciwieństwa. Tak samo postępują internauci - jeżeli jednym z elementów "uśmiechu" jest nawias prawoskrętny ), to smutek oznaczamy nawiasem lewoskrętnym (. Innymi słowy, internauci zachowują się tak, jakby wysyłając do siebie sygnały, jednocześnie chcieli się porozumieć ze swoim komputerem i powiedzieć mu, w jakim w stanie psychicznym znajduje się jego użytkownik.

Uderzające jest także to, że internauci tworzą emotikony zgodnie z logiką tzw. wyrażeń regularnych, będących podstawą wszystkich języków programowania i nazywanych "algebrą informatyki". Na przykład w wyrażeniach regularnych ogromną rolę odgrywają różnego rodzaju nawiasy: { }, [ ], ( ), które są często stosowane również w emotikonach.

Czy na podstawie znajomości logiki emotikonów można będzie też stworzyć nowe języki programowania? Jesteśmy o krok od wynalezienia kodu (języka), którym będą mówili zarówno ludzie, jak i komputery. Pierwowzór dzisiejszych tendencji wyrażających prymat maszyny nad człowiekiem, możemy odnaleźć w twórczości radzieckiego poety, inżyniera i wynalazcy Aleksieja Gastiewa, który w latach 20. XX wieku pisał o "technicyzacji słowa" i "uniwersalnej maszynizacji" życia ludzi. Poeta-inżynier stwierdzał, że to "maszyna steruje żywymi ludźmi", a jego poezja zebrana została w tomiku wierszy pod wielce znaczącym tytułem: "Pakiet zarządzeń". Wiersze tego pakietu są ponumerowane od 1 do 10, a liczby są zarazem ich tytułami. Zarządzenie 07 jest hymnem na cześć nowych wówczas mediów: telegrafu, telefonu i radia. Natomiast zarządzenie 02 jest jak informatyczny program, który składa się z krótkich poleceń: "Kończyć./Włączać./Tryb automatyczny./Zatrzymać".

Jest wielce prawdopodobne, że kod internautów będzie - świadomie lub nieświadomie - nawiązywał, z jednej strony, do matematyzacji wyrażeń i słów, z drugiej zaś - do najbardziej radykalnych eksperymentów awangardzistów poetyckich XX wieku. Na przecięciu matematyki i bełkotu poetyckiego rodzi się już od pewnego czasu nowy rodzaj ludzkiej mowy.