Początki sieci Ethernet były zdominowane przez technologię współdzielonego medium miedzianego. Wraz ze wzrostem szybkości transmisji danych z 10 do 100 Mb/s, a następnie do 1 Gb/s, współdzielone medium miedziane przestało być wystarczające, ponieważ rozpoczęto realizację połączeń w technologii punkt-punkt. Przejście od współdzielonego okablowania do dedykowanych połączeń to niewątpliwa zasługa przełączników Ethernet. Kolejnym etapem rozwoju było wykorzystanie jako medium transmisyjnego nie tylko kabla miedzianego, lecz także światłowodowego.

Światłowód stał się jednym z mediów pozwalających osiągnąć szybkości większe niż 1 Gb/s. Stał się także praktycznie jedynym medium, pozwalającym na dalekie połączenia (ponad 300 m), aż do 80 km. Światłowód był również pierwszym medium wykorzystywanym do połączeń 10 Gb/s. Obecnie także kable miedziane obsługują połączenia 10 Gb/s, ale łączność ta jest ograniczona do 150 m i wymaga wysokiej mocy urządzeń nadawczo-odbiorczych.

Warto spojrzeć na zalety i wady obu rozwiązań oraz wskazać zastosowania. Z powodu rosnących prędkości oferowanych przez standard Ethernet, zalety miedzi stają się coraz mniej atrakcyjne, a wady bardziej dokuczliwe.

Zalety okablowania miedzianego

1. Zainstalowana baza infrastrukturalna (istniejące kable i sprzęt), przeważnie bez większych inwestycji, pozwalają rozbudowywać sieć w postaci okablowania miedzianego. Standardowe wyposażenie komputerów osobistych to karta sieciowa przeznaczona do wykorzystania kabla miedzianego. Taka konfiguracja sprzętowa predysponuje kable miedziane do wykorzystania w warstwie dostępowej sieci LAN. Doposażenie w dodatkową elektronikę i optykę do obsługi światłowodów będzie, niestety, dość kosztowne.

2. Sieć oparta na kablu miedzianym jest łatwiejsza do zarządzania, diagnostyki i naprawy - wymaga mniej technicznej wiedzy. Niższy jest więc koszt jej utrzymania i serwisowania.

3. Niski koszt wdrożeń - ceny kabli miedzianych i sprzętu współpracującego z tą technologią nie są wysokie.

4. Power over Ethernet (PoE) - funkcjonalność pozwalająca zasilić telefony, kamery, punkty bezprzewodowe i wiele innych urządzeń pracujących na miedzianym kablu sieciowym. Światłowód nie pozwala zrealizować tak bardzo potrzebnej w obecnych wdrożeniach sieciowych funkcjonalności.

5. Długość kabla może zostać zwiększona przez zastosowanie pasywnych połączeń.

Zalety światłowodu

1. Łatwo obsługuje duże szybkości transmisji na dalekie odległości.

2. Światłowód jest obojętny na wpływ energii elektromagnetycznej (EMI), ponieważ jest dielektrykiem. Kable miedziane zainstalowane nieprawidłowo mogą być podatne na wpływ efektów EMI, co będzie powodowało nieokreślone odpowiedzi, degradację lub błędy transmisji.

3. "Podsłuchiwanie danych" przesyłanych przez sieć LAN wykorzystującą kable miedziane, wymaga czułej anteny w celu skupiania energii wypromieniowywanej przez kabel. Światłowód jest dielektrykiem, więc nie wypromieniowuje energii i nie może "zostać podsłuchany" w sposób podobny do miedzi. Istnieją natomiast metody podsłuchiwania transmisji światłowodowej, ale sprzęt potrzebny do realizacji tego zadania jest dość kosztowny.

Miedź dominuje, światłowód przed szansą

Dzięki swej niezwykłej popularności, miedź pozostaje dominującym rozwiązaniem w systemach okablowania. Decyzja o wyborze struktury okablowania jest zależna od stosowanych aplikacji oraz zakładanej wydajności sieci. Jak na razie sieci oparte na miedzianym Ethernecie mają się dobrze, ale wraz ze wzrostem szybkości transmisji (40 Gb/s, 100 Gb/s), miedź będzie wymieniana stopniowo na połączenia światłowodowe.