Protokół ICE (Interactive Connectivity Establishment) wspiera zadanie wymiany ruchu VoIP między urządzeniami pracującymi w różnych sieciach, w których administratorzy zainstalowali oprogramowanie NAT.

Oprogramowanie NAT chroni sieć, udostępniając jej zasoby tylko tym stacjom, które pracują wewnątrz tej sieci (stacje zlokalizowane na zewnątrz sieci nie mają wtedy dostępu do jej zasobów). Rozwiązanie takie chroni sieć przed intruzami, ale w przypadku aplikacji VoIP ma podstawową wadę - nie pozwala zewnętrznym urządzeniom VoIP kontaktować się z urządzeniami pracującymi wewnątrz chronionej sieci.

Zobacz również:

• Cykl życia tych pakietów biurowych Microsoftu dobiegnie w przyszłym roku końca
• Cisco i Microsoft transmitują dane z prędkością 800 Gb/s
• Dzięki tej umowie polska policja zyska wiedzę i narzędzia zapobiegające cyfrowym zagrożeniom

Twórcą standardu ICE jest IETF (Internet Engineering Task Force). ICE bada (korzystając z usług kilku protokołów sieciowych, w tym z protokołu Simple Traversal of UDP through NAT, Traversal Using Relay NAT i Realm Specific IP), w jaki sposób wszystkie urządzenia pracujące w sieci komunikują się między sobą. Następnie protokół definiuje metodę postępowania, dzięki której zewnętrzne urządzenie VoIP nie jest blokowane przez oprogramowania NAT i w konsekwencji może bez przeszkód nawiązać kontakt z podobnymi urządzeniami zainstalowanymi wewnątrz chronionej sieci.

Nad protokołem ICE pracuje grupa robocza IETF o nazwie Multiparty Multimedia Session Control. Grupa ma podjąć na najbliższej konferencji IEFT (która odbędzie się w Vancouver, Kanada) ważne decyzje zmierzające do zakończenia prac nad protokołem ICE, tak aby można go było szybko ratyfikować.