Dla uzupełnienia materiału na temat makropoleceń w Excelu pokazujemy proste makro pozwalające na podanie daty ostatniego dnia miesiąca w dowolnym roku, poczynając od 1900 r. Makro korzysta z nieudokumentowanej właściwości funkcji DATE. Obraz ekranu z komentarzem zawartym w notce do komórki (Cell Note) wystarcza do wyjaśnienia działania makro.

W poprzednim odcinku przedstawiliśmy sposób na stworzenie bardzo prostego makropolecenia, zapisującego w dowolnym wierszu nazwy kolejnych miesięcy. Przygotowując dowolne makropolecenie zawsze warto zastanowić się, czy jego używanie pozwoli na oszczędność czasu.

Ten problem nie występuje w tak prostym makropoleceniu, ale jest istotnym czynnikiem ograniczającym przydatność bardziej skomplikowanych jego odmian.

Jeżeli jakaś czynność ma być wykonywana jednorazowo, to w żadnym przypadku nie opłaca się zapisywać jej w postaci makropolecenia.

Rozwijamy nasze makropolecenie

Pokazane w poprzednim odcinku makro uzupełniłem tylko o prawie oczywiste formatowanie napisanych nazw miesięcy: pogrubienie czcionki i ustawienie napisów pośrodku komórki. Te czynności także zostały zarejstrowane w arkuszu makro: Excel zapamiętał ciąg wykonywanych czynności na ekranie i zapisał je w arkuszu. Tak uzupełnione makro pokazujemy na rys. 1.

W arkuszu Excel istnieje możliwość przypisania makropolecenia nie tylko do skrótu klawiaturowego, ale także do dowolnego obiektu graficznego. Na rys. 1 pokazano w arkuszu najprostszy obiekt -przycisk z napisem Miesiące. W celu utworzenia przycisku należy wywołać ikonę przycisków z ruchomego paska narzędziowego Utility (ruchome paski narzędziowe wywołuje się naciskając prawy klawisz myszy na standardowym pasku narzędziowym). Rozmiar i położenie na ekranie przycisku ustala się za pomocą myszy. Przycisk ma początkowy napis Button 1 (Button 2 itd.), który zmieniamy zgodnie z naszymi potrzebami. Ponieważ przyciski w zasadzie przeznaczone są do wywoływania makropoleceń, to Excel proponuje od razu przypisanie mu makro. Po wykonaniu tej operacji naciśnięcie przycisku na ekranie (tupnięcie na nim myszą) powoduje wywołanie związanego z nim makropolecenia.

Makropolecenie można także związać z innym dowolnym obiektem graficznym, np. ze strzałką. Na rys. 2 pokazano strzałkę, do której przypisujmy makropolecenie przez wywołanie polecenia Assign to Object z menu Macro. Pojawia się okienko dialogowe (rys. 3), w którym pokazują się także wszystkie dostępne makropolecenia. Polecenie Assign to Macro jest aktywne tylko wtedy, gdy na ekranie został wybrany jakikolwiek obiekt graficzny.

Tupnięcie myszą na obiekcie graficznym z dołączonym makropoleceniem spowoduje wykonanie makro. Aby zmienić opis lub pozycję obiektu graficznego należy go wybrać przez tupnięcie na nim myszą, gdy wciśnięty jest klawisz Ctrl.