MPLS czyli etykiety w sieci

Kiedy pakiet został zakwalifikowany do nowego lub istniejącego FEC, następnym krokiem jest przypisanie etykiety do pakietu. Decyzje o przypisaniu etykiety mogą być oparte na różnych kryteriach. Oto niektóre z nich:

  • trasowanie unicastowe

  • inżynieria ruchu

  • multicast

  • prywatne sieci wirtualne VPN

  • jakość usług.

    Standardowy format etykiety został pokazany na rysunku. Etykieta może być zagnieżdżona w nagłówku warstwy łącza danych lub umieszczona między nagłówkiem warstwy łącza danych a nagłówkiem warstwy sieciowej, czyli trzeciej.

    Jest kilka metod tworzenia etykiet. Jedną z nich jest metoda oparta na topologii - używa się w niej protokołów trasowania w rodzaju OSPF lub BGP.

    Inna metoda, oparta na rezerwowaniu, odnosi się do protokołów rezerwowania zasobów, zwykle RSVP.

    Dystrybucja etykiet

    Architektura MPLS nie określa jednej metody sygnalizacji przy dystrybucji etykiet. Istniejące protokoły trasowania, jak BGP, zostały tak zmodernizowane, aby mogły nakładać informację o etykiecie na zawartość protokołu. Protokół RSVP także został zmodyfikowany i może wspierać nakładkową wymianę etykiet. Grupa robocza IETF zdefiniowała również nowy protokół - LDP (Label Distribution Protocol) - dla sygnalizacji i zarządzania. Rozszerzenie do podstawowego protokołu LDP definiuje wsparcie trasowania opartego na wymaganiach jakości i klasy usług. Rozszerzenia te zostały zawarte w CR-LDP.

    MPLS czyli etykiety w sieci

    Jeden przykładów funkcjonowania MPLS

    Ustanawianie przez system MPLS drogi LSP za pomocą LDP jest relatywnie proste; MPLS nie wymusza stosowania LDP, jednak w odróżnieniu od innych możliwych wariantów jest to już w zasadzie protokół standardowy. Najpierw w procesie rozgłaszania wiadomości UDP rutery przełączające określają w ramkach LDP swoje sąsiedztwo. Oprócz bliskości warstwy łącza danych LDP może ustanawiać łączność między wirtualnymi sąsiadami LSR, nie przynależącymi do jednego kanału. Po ustaleniu sąsiedztwa LDP otwiera transportowe połączenie między uczestnikami sesji, używając TCP. Tym połączeniem są przekazywane zapytania o ustanowieniu powiązania i sama informacja o powiązaniu. Oprócz tego uczestnicy sesji cyklicznie sprawdzają wzajemnie swoją gotowość do pracy, wymieniając wiadomości testujące - keepalive message.

    Łączenie etykiet

    Wchodzące strumienie ruchu, pochodzące z różnych interfejsów, mogą być łączone razem i przełączane z użyciem wspólnej etykiety, jeżeli zmierzają one (strumienie) w tym samym kierunku docelowym. Jest to nazywane łączeniem strumienia lub agregacją strumieni. Gdyby siecią transportową była ATM, przełączniki LSR mogłyby łączyć wirtualne ścieżki (VP) albo wirtualne kanały (VC).

    Tunelowanie w MPLS

    Unikatową własnością MPLS jest możliwość kontrolowania całej ścieżki pakietu bez wyraźnego specyfikowania pośredniczących ruterów. Osiąga się to drogą tworzenia tuneli przechodzących przez rutery pośredniczące, które obejmują liczne segmenty MPLS. Koncepcja ta jest używana w prywatnych sieciach wirtualnych (VPN) opartych na MPLS.

    Sterowanie strumieniem w MPLS

    MPLS czyli etykiety w sieci

    MPLS w wydaniu Extreme Networks to odpowiedni moduł zintegrowany w przełączniku szkieletowym <b>BlackDiamond</b>.

    Jak już wspomniano, MPLS jest protokołem nakładkowym, który nanosi ruch MPLS na standardową sieć IP. Możliwości automatycznej rekonfiguracji protokołu IP mogą spowodować przeciążenie w traktach ekspresowych. Internet jest w istocie samonaprawiającą się siecią, ale problem pojawia się wtedy, gdy zaczyna się powtórne trasowanie innego ruchu. Oto przykład.

    Nie trudno jest sobie wyobrazić trzy następujące, różne ścieżki w sieci WAN: pierwszą, projektowaną tak, że ruch w godzinach szczytu obciąży ją w 90 proc., drugą - w 100 proc., a trzecią - w 125 proc. Teoretycznie pierwsza ścieżka nigdy nie powinna mieć problemu z przeciążeniem. Jakość usług w trzeciej ścieżce jest obarczona pewnym stopniem niepewności, szczególnie pod względem jitter i gubienia pakietów. Natomiast ścieżka druga charakteryzuje się stałym poziomem jakości usług, przynajmniej teoretycznie.


  • TOP 200