W obszarze zarządzania aplikacjami Longhorn jest pierwszym systemem operacyjnym Windows zapewniającym taki zakres możliwości QoS w warstwie 7. Mechanizm ten jest nadal we wczesnym stadium, ale Microsoft idzie właściwą drogą, zapewniając możliwość przekazywania profili Longhorn QoS w dół - przez infrastrukturę sieciową dostawców niezależnych. W Windows Server 2003 i Win XP funkcjonalność QoS jest dostępna dla aplikacji poprzez API Generic QoS, za pośrednictwem którego mają one dostęp do priorytetyzacji. Longhorn daje nowe możliwości zarządzania ruchem sieciowym. Reguły polityki QoS Longhorn pozwalają zarówno na ustanawianie priorytetów, jak i zarządzanie szybkością transmisji dla ruchu wyjściowego w odniesieniu do specyficznych aplikacji, adresów pochodzenia lub przeznaczenia oraz specyficznych portów TCP/UDP. Reguły polityki QoS są ustanawiane w ramach User Configuration Group Policy lub Computer Configuration Group Policy.

Microsoft istotnie zmienił podejście do bezpieczeństwa. Longhorn używa teraz hierarchicznego schematu bezpieczeństwa, wzorowanego na systemie Unix. Pozwala on narzucać uprawnienia za pośrednictwem Group Policy Manager w odniesieniu do wielkiego wyboru funkcji użytkownika. Takie podejście nie tylko utrzymuje użytkowników pod kontrolą, może także blokować szkodliwe oprogramowanie.

Rdzenne funkcje systemowe, takie jak drukowanie, są teraz udostępniane w systemie opartym na rolach, podobnie jak w Unix, BSD czy Linux. Takie podejście ogranicza możliwości użytkownika czy oprogramowania aplikacyjnego w zakresie wprowadzania szkodliwego oprogramowania lub manipulowania procesami uruchomionymi na serwerze. Hierarchiczny system uwierzytelniania powinien chronić przed instalacją wielu typów wirusów i trojanów, które - aby się zainstalować - często potrzebują statusu użytkownika uprzywilejowanego.

Zarządzanie Longhorn stało się łatwiejsze za sprawą Service Managera - aplikacji, która integruje rozmaite narzędzia z serwerów Win 2000 i 2003. Service Manager - porównywalny pod względem funkcjonalności z oprogramowaniem open source LinuxConf lub Yast2 - instaluje, usuwa i tworzy raporty o aplikacjach serwera oraz sprawdza ich zależności od innych zasobów i usług podczas instalacji (usuwając lub zmieniając tzw. role). Konfigurowanie serwera jest również łatwiejsze.

Microsoft wyraźnie też pokazał, że Longhorn jest bazą dla całkiem nowej generacji produktów serwerowych firmy, jak np. Microsoft Office SharePoint Server 2007, który jest dużym krokiem do przodu w porównaniu z dostępnym dzisiaj SharePoint Portal Server. Microsoft zwiększył nie tylko zakres, w jakim administratorzy mogą zarządzać tą platformą, ale także szybkość, z jaką mogą to osiągnąć. I nie jest to jedyny przykład.

Prawdą jest też, że niektóre elementy Longhorn są odłożone na później. Dotyczy to m.in. WinFS, a także mechanizmu Vista PCSync.

Narzędzia dla programistów

Z trzech filarów Longhorna związanych z technologią .Net - Avalon, Indigo i WinFS - dwa zostały przemianowane. Avalon to teraz Windows Presentation Foundation, a Indigo to Windows Communication Foundation. Żaden z nich nie jest jeszcze dostarczany, a WinFS ma pojawić się w kolejnej wersji po Vista.

Jesienią ub.r. pojawił się natomiast zestaw produktów długo oczekiwanych przez programistów: Visual Studio 2005, .Net Framework 2.0 i SQL Server 2005. Jednakże wydania te nie zmieniają faktu, że nadal nie pojawiły się wersje Windows, które zawierają Net Common Language Runtime i Framework w jednym pudełku.

Widocznym znakiem dojrzewania platformy .Net jest fakt, że wielu programistów nie kwapi się do uaktualniania Visual Studio 2003 i Framework 1.1 do VS 2005 i Framework 2.0, ponieważ ich zdaniem - mimo zalet tych ostatnich - platforma 2003 jest dostatecznie wydajna i niezawodna.

Dla takich pragmatycznych projektantów, najnowsze technologie .Net, jakie zadebiutowały jesienią ub.r. podczas Professional Developers Conference - zwłaszcza Windows Workflow Foundation i Language Integrated Query (obie zaimplementowane jako rozszerzenia .Net Framework) - są strategicznie ważne, ale taktycznie mniej istotne.

Udoskonalone usługi katalogowe

Windows Server 2003 wniósł znaczące ulepszenia do usług katalogowych Microsoftu Active Directory, a Longhorn zapowiada kolejne ich udoskonalenie. Kiedy AD zostały po raz pierwszy wdrożone pod Windows 2000, zarządzanie domenami Windows stało się dużo łatwiejsze. Windows Server 2003 wprowadził nową funkcjonalność, taką jak edycja grup, prostsza edycja obiektów i ulepszony interfejs zarządzania. Jednak AD nadal były dalekie od wiodących przykładów takich rozwiązań w zakresie formy i funkcji. Longhorn ma być kolejnym logicznym krokiem na drodze rozwoju usług katalogowych.

Pewne słabości AD Windows 2000/2003 dotyczą kontrolerów domen (DC - Domain Controller). DC w Windows 2003 jest generalnie stabilny. Jeżeli jednak pojawia się problem ze specyficznymi DC, jego rozwiązanie nigdy nie jest zadaniem łatwym i w wielu przypadkach wymaga przebudowania serwera. Jednym ze znaczących rozszerzeń w Longhorn jest możliwość użycia polecenia dcpromo do naprawy kontrolera domeny, zamiast wyznaczania i degradowania do tej roli serwera. Ponadto usługi AD będą restartowalne i nie będą wymagać przeładowania serwera w razie problemów usuwalnych w ramach AD.

Przygotowywane są także tzw. RODC (Read-Only Domain Controller). Są to DC, które mogą wykonywać zadania uwierzytelniania wyłącznie we współpracy z innymi DC. RODC nie przechowuje lokalnie nazw użytkowników i ich haseł, przewiduje natomiast jednokierunkowe replikacje z innych DC. Ponadto Server Core - serwer podstawowy bez GUI - może zapewniać usługi DNS i DC, co znacznie zmniejsza objętość kodu zdalnego DC. Wszystko to może być wrzucone w istniejące domeny Windows Server 2003, pod warunkiem że rolę Primary Domain Controller Flexible Single Master Operation pełni serwer Longhorn. Istnieją również inne ograniczenia, takie jak obsługa tylko jednego RODC w domenie i brak wsparcia dla Microsoft Exchange.

Innym dobrodziejstwem w Longhorn AD jest Admin Role Separation. Większość wdrożeń AD ma zbyt wiele kont z uprawnieniami Domain Admin.

W Longhorn będą to role lokalnych administratorów dla każdego RODC z ograniczonymi uprawnieniami administracyjnymi, chroniące przed wpływem przypadkowych zmian domenowych na obrzeżach sieci przedsiębiorstwa na całą domenę.