Sprzęt testowy

Test działania WinFrame przeprowadzaliśmy na trzech komputerach: stacji DOS-owej z procesorem 386DX, stacji Windows 3.1 z procesorem 486DX oraz klientem Windows 95 na komputerze Pentium 100 MHz. Pierwsze dwa komputery podłączone były do serwera WinFrame za pośrednictwem lokalnej sieci komputerowej (protokół TCP/IP), a ostatnia przez modem 28 800 bps V.34.

Praca na komputerach podłączonych za pośrednictwem sieci komputerowej przebiegała praktycznie bez żadnych opóźnień, choć zauważalne były drobne różnice w szybkości komputerów 386DX i 486DX (jednak o wiele mniejsze niż w rzeczywistości).

Komunikacja z serwerem

Wysoką wydajność nawet na słabych maszynach WinFrame zawdzięcza technologii Inteligent Console Architecture (ICA) w wersji 3.0 opracowanej przez firmę Citrix. ICA to protokół umożliwiający przenoszenie obiektów wyświetlanych na ekranie między serwerem a klientem na poziomie sprzętowym. Dzięki temu unika się konieczności przenoszenia zawartości każdego ekranu na poziomie interfejsu użytkownika. Aby dodatkowo przyspieszyć działanie klient buforuje ostatnio oglądane obiekty i ekrany, co powoduje, że nie muszą być one ponownie przesyłane przy kolejnym wyświetlaniu.

Protokół ICA umożliwia także pracę na maszynach nieintelowskich, co otwiera szerokie pole do popisu dla programistów Citrix. Według informacji firmy opracowuje ona w tej chwili także macintoshowe i unixowe wersje klientów WinFrame'a. ICA jest także licencjonowane przez firmę Tektronix, która zaimplementowała go w systemie WinDD umożliwiającym dostęp poprzez Xýterminale do serwera NT.

Połączenia dzwonione

Dużym plusem DOS-owego klienta WinFrame, zauważalnym tylko w połączeniach modemowych, jest wbudowanie do niego możliwości nawiązywania takich połączeń. Jest to chyba jedyna własność klienta DOS-owego, która stawia go ponad klientami windowsowymi. Te drugie wymagają bowiem wykonania dwóch kroków podczas inicjacji połączenia: jego nawiązania za pośrednictwem wbudowanego w Windows menedżera połączeń (Dial-in Manager lub MS Remote Access Service) lub programu dostarczonego przez inne firmy, a dopiero potem właściwego połączenia z serwerem WinFrame.

Z drugiej jednak strony połączenia klientów DOS-owych mają taką wadę, że trzeba dla nich zarezerwować oddzielne porty w serwerze WinFrame. Klienci windowsowi nie mogą bowiem korzystać z portów komunikacyjnych przeznaczonych dla osób "dzwoniących" spod DOS-a.

Praca z WinFrame

Sama zdalna praca przebiega bez większych utrudnień. Jedyną poważną wadą jest to, że administrator nie może "podglądać" zdalnych połączeń bezpośrednio z konsoli serwera WinFrame. Może to robić jedynie łącząc się z nim zdalnie.

Przy każdym połączeniu nasz lokalny dysk twardy mapowany jest jako napęd Z. Możliwe jest także korzystamie podczas zdalnych połączeń z lokalnej drukarki podłączonej do używanego komputera.

Choć WinFrame umożliwia administratorowi takie skonfigurowanie połączeń poszczególnych użytkowników aby możliwy był ich podgląd na ekranie, to brak rozbudowanych możliwości konferencyjnych uniemożliwia stosowanie tego pakietu jako narzędzia do zdalnego rozwiązywania problemów użytkowników. WinFrame umożliwia jedynie komunikację jednostronną - administrator może wysłać komunikat do zdalnie podłączonego klienta.

Minusem programu jest także fakt, że nie pozwala on uruchamiać DOS-owych aplikacji graficznych - obsługuje jedynie te pracujące w trybie tekstowym. Także wymagający użytkownicy Windows nie będą zachwyceni - choć maksymalna rozdzielczość wyświetlanego obrazu wynosi aż 1280 na 1024 punkty, to nigdy nie jest wyświetlane więcej niż 16 kolorów.

Końcowa ocena

WinFrame obsługuje trzy podstawowe protokoły sieciowe: IPX, TCP/IP i NetBEUI. Chociaż zapewnia to pracę z różnymi rodzajami sieci, to na rynku znaleźć można inne, mniej kosztowne produkty oferujące zbliżone możliwości. Cena WinFrame for Networks z licencją dla 15 użytkowników wynosi równowartość 5995 USD + VAT. Koszt 10 dodatkowych licencji, to kolejne 1995 USD + VAT. Jeśli uwzględni się do tego koszt odpowiednio silnego serwera, to okaże się, że do wydania jest minimum 15 tys. USD.

Rozwiązanie takie wydaje się być sensowne jedynie wtedy, gdy WinFrame używany ma być jako serwer a la mainframe dla piętnastu lub większej ilości nieu żywanych już komputerów z procesorami 286 i 386.