Łamanie technologicznych barier

Rozmowa z George'em White'em, prezesem firmy Corollary, przejętej niedawno przez Intela.

Rozmowa z George'em White'em, prezesem firmy Corollary, przejętej niedawno przez Intela.

Barierą technologiczną w przypadku produktów Intela jest obecnie możliwość pracy maksymalnie czterech procesorów Pentium Pro w jednym serwerze. Mimo iż niektórzy producenci opracowują własne rozwiązania, które umożliwiają poprawną współpracę większej liczby procesorów w jednym serwerze, firma jeszcze nie opracowała standardu, pozwalającego znieść to ograniczenie (nr 39 CW z br. "Ośmiornica Pentium Pro"). Intel przejął niedawno firmę Corollary, która specjalizuje się w produkcji rozwiązań wieloprocesorowych bazujących na technologii Intela.

Czy rynek jest gotowy na przyjęcie nowej generacji serwerów intelowskich wyposażonych w osiem procesorów?

Prawie. Wydaje mi się, że zapotrzebowanie na tę technologię spotęguje wprowadzenie na rynek Windows NT 5.0. Przez ostatni rok producenci sprzętu komputerowego wiele mówili o nowych, wieloprocesorowych serwerach, a informacje te spotykały się z żywym zainteresowaniem użytkowników. Myślę więc, że rynek jest już prawie gotowy na wprowadzenie rozwiązań ośmioprocesorowych.

Dlaczego tak wolno trwa opracowywanie tego nowego standardu? Czyżby Intel opóźniał wprowadzenie rozwiązań ośmioprocesorowych?

Technologia ta jest bardzo złożona. Od dawna pracuje już nad nią kilka firm (m.in. Corollary i NCR). Choć już wprowadziły one na rynek własne rozwiązania, zabrało im to więcej czasu niż pierwotnie przewidywały. Przy opracowywaniu tej architektury wynikło bowiem wiele problemów.

Mimo że Intel przygotował procesory Pentium Pro do pracy w konfiguracjach wieloprocesorowych, to chyba jego celem było rozwiązanie czteroprocesorowe. Była to optymalna konfiguracja wydajnościowa, trafiająca na dosyć szeroki rynek. Każdy, kto chciał uzyskać większą wydajność porównywalną z maszynami 8- i 12-procesorowymi, miał korzystać z rozwiązań klastrowych, łączących maszyny czteroprocesorowe. Niestety, implementacja klastrów stwarza inne problemy, które nie istnieją w technologii SMP.

Czy SMP i klastry to różne technologie, czy też rozwiązują one te same problemy?

Technologie te wzajemnie się uzupełniają. Rok temu byli tacy ludzie, którzy wierzyli, że klastry mogą oferować taką samą wydajność jak maszyny wieloprocesorowe. Teraz większość użytkowników przekonała się, że siła rozwiązań SMP tkwi w ich zdolności do automatycznej dystrybucji dostępnej mocy obliczeniowej. Przekonali się także, w jaki sposób wzrasta wydajność wraz z dodawaniem kolejnych procesorów.

Klastry przede wszystkim rozwiązują problem dostępności systemów informatycznych i zapewnienia ich bezawaryjności. Dlatego sądzę, że rozwiązania te wzajemnie się uzupełniają. Jeśli więc użytkownik zastanawiał się nad tym, czy potrzebuje aktualizacji dla serwera czteroprocesorowego, to z pewnością będzie go potrzebował dla serwera ośmioprocesorowego.

Jakie były kluczowe kryteria przyjęte przez Corollary przy opracowywaniu serwerów ośmioprocesorowych?

Główne założenie wiązało się ze zgodnością z rozwiązaniami czteroprocesorowymi. Kolejne wymagało, aby maszyny ośmioprocesorowe pracowały szybciej niż serwery czteroprocesorowe.

Jednym z kryteriów była także konkurencyjność cenowa nie tylko w przypadku gdy płyta główna obsadzona jest wszystkimi ośmioma procesorami, ale także gdy znajduje się na niej połowa procesorów. Chcieliśmy, by konfiguracja czteroprocesorowa na płycie ośmioprocesorowej była konkurencyjna w stosunku do standardowych konfiguracji czteroprocesorowych.

Wierzyliśmy bowiem, że większość serwerów czteroprocesorowych sprzedawanych jest początkowo z dwoma procesorami. Podobnie maszyny dwuprocesorowe sprzedawane są z jednym procesorem, później klient instaluje kolejny procesor. Dlatego też spodziewaliśmy się, że maszyny ośmioprocesorowe będą dostarczane z czterema procesorami. Przyjęliśmy więc takie założenia technologiczne, które pozwoliłyby nam zbudować konkurencyjne maszyny czteroprocesorowe z możliwością rozszerzenia do ośmiu procesorów.

Czy intelowskie maszyny ośmioprocesorowe mogą wypierać mainframe'y unixowe?

Tak. Na pewno nie w ciągu jednej nocy, ale w dłuższej perspektywie - tak. 12 lat temu założyłem wraz z przyjacielem firmę Corollary, wierząc, że architektura PC rozrośnie się do tego stopnia, iż przejmie władzę nad komputerowym światem. Marzyłem wtedy o wieloprocesorowości tego typu maszyn i dziś się jej doczekaliśmy. Coraz więcej serwerów i urządzeń powszechnego użytku wyposażonych jest w procesory podobne do tych, w jakie wyposażone są dzisiaj komputery biurowe.

A jak bardzo wydajne są systemy operacyjne obsługujące osiem procesorów?

W porównaniu do systemów unixowych, które obsługują już poprawnie taką liczbę procesorów, system pracujący na platformie Intela - Windows NT radzi sobie coraz lepiej. Początkowo obsługiwał on poprawnie trzy, cztery procesory i nie było większego sensu, by pracował na większej liczbie. Każda, kolejna wersja NT stawała się bardziej wydajna i to zarówno z punktu widzenia stabilności systemu, jak i skalowania więcej niż 4 procesorów.

(tłum. Michał Szafrański)

<hr size=1 noshade>

Wywiad opublikowano 29 października br. w elektronicznej wersji tygodnika InfoWorld (http://www.infoworld.com).

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200