Celem podstawowym jest tworzenie warunków, by za trzy lata dokument e-osoby był powszechnie wykorzystywany do identyfikacji, potwierdzania i udostępniania informacji przez wszelkie jednostki administracyjne, niezależnie od ich samodzielności i podległości resortowej. Podpis elektroniczny wydawany masowo nie musi być tak drogi, jak dziś.

Państwo winno stworzyć warunki do zastąpienia e-dokumentem wszystkich dokumentów poświadczających (uprawnienia, własność, licencje, legitymacje) i kart (RUM, legitymacje studenckie, dowody ubezpieczenia, prawa jazdy, dokumenty pojazdu, dokumenty zwierząt podlegających rejestracji, karty miejskie), planowanych do wydania obywatelom przez administrację. E-dokument musi być uniwersalny. Powinien umożliwiać samodzielne rejestrowanie go w dowolnych systemach (np. kontroli dostępu, bankowym) oraz wykorzystywanie zapisanych w nim kluczy dostępu w usługach tworzonych przez różne resorty oraz firmy.

Zadaniem rządu jest tworzenie warunków organizacyjnych, by infrastruktura państwa pozwalała na dostęp do danych z każdego miejsca w kraju i służyła wzrostowi gospodarki.

Ministerstwo odpowiedzialne za informatyzację ma też za zadanie koordynację wielowątkowej rewolucji prawnej, pozwalającej nowym technologiom na pełnię efektywności.

Takie rozwiązanie przedstawił polski innowator dr Igor Hansen, prezes firm CipherMe i e-Ja. Jego zdaniem dane medyczne RUM, czyli historia medyczna pacjenta tworzona przez kolejne notatki i zdarzenia dopisywane przez każdego lekarza, laboratorium, szpital czy aptekę powinna być składowana na zaszyfrowanych serwerach w sieci.

Żadna karta nie pomieści wyników badania tomograficznego, wielu zdjęć rentgenowskich czy USG. Opis tej idei zawiera tekst "RUM idealny?", z biuletynu NFZ nr 5/listopad 2004 r.http://www.e-ja.pl/info/pl/documents/polish/articles/nfzbiuletynpazdziernik.pdf . Ale ciekawe dlaczego NFZ szybko usunął ten numer biuletynu? Czy pod wpływem lobbingu firm zainteresowanych utrąceniem taniego i skutecznego rozwiązania?

Znalazłoby się wtedy miejsce na sieciową odpowiedź NFZ o ważności tytułu do rozliczeń w chwili zapytania (wraz z funkcją Europejskiej Karty Ubezpieczenia Społecznego).

NFZ otrzymywałby od świadczeniodawców zestaw źródłowych faktów, potwierdzonych kartą przez pacjenta i stanowiących podstawę rozliczeń - zamiast dzisiejszych, często manipulowanych sprawozdań świadczeniodawców. Takie bezsporne i elementarne zdarzenia medyczne mogłyby być płatne świadczeniodawcy następnego dnia.

W danych pacjenta znalazłoby się miejsce na niematerialne, elektroniczne recepty bez paska kodowego. Apteka odznaczając realizację, tym samym powinna generować dla NFZ poświadczony dokument stanowiący podstawę do rozliczeń za leki. Dziś zestawienia i sprawozdania są podstawowym miejscem "polepszania rzeczywistości".

Musimy w pełni wykorzystać szanse tworzone przez technologię. Ograniczenia rodem z biurokracji papierowej muszą być całkowicie unieważnione. Kluczowym strumieniem projektu modernizacji państwa winno być utworzenie spójnych warunków prawnych, dostosowujących sposoby działania administracji oraz dzisiejsze przypisanie kompetencji, w sposób umożliwiający pełne wykorzystanie odmiejscowienia informacji, zdalnej identyfikacji i autentykacji oraz dematerializacji dokumentów.

Nabycie lub utratę prawa bądź zaistnienie zdarzenia trzeba odróżniać od formy ich poświadczania, sankcjonując wiarygodność urzędowych i prywatnych poświadczeń informacji zamieszczonych w bezpiecznej sieci. Dziś prawie jedyną, ważną formą poświadczenia jest dokument papierowy. A ten ma zginąć!

W porozumieniu z technologami należy ustanowić zestaw procedur na wypadek utraty dokumentu lub kradzieży tożsamości. Prawo winno też wytworzyć ekonomiczny mechanizm przymuszania administracji do udostępniania e-usług oraz wymiany informacji wewnątrz struktur państwa. Ustanowienie bardzo wysokiej zryczałtowanej opłaty, należnej interesantowi za każde zażądanie od niego poświadczenia informacji dostępnej w innej jednostce administracji, stworzy rynkowe uzasadnienie dla informacyjnej integracji królestw resortowych, księstw i starostw z gminami.

Należy poważnie rozważyć zniesienie opłat za e-usługi w administracji, przy wręcz podniesieniu ich za obsługę spraw przekazanych urzędom na papierze lub osobiście.