W pracy kontraktorskiej może doskwierać:

Mniejsza stabilność

Trzeba nauczyć się żyć ze świadomością, że pewne zatrudnienie jest do końca czasu trwania danego kontraktu. Kilka miesięcy przed jego końcem należy myśleć o kolejnym. Pożądany na rynku specjalista nie będzie miał problemów z jego znalezieniem, ale niepewność i nieprzewidywalność zawsze będą.

Różne podejście firm kontraktorskich

Nie ma szans na uczestniczenie w ciekawych, dużych, komercyjnych projektach, działając wyłącznie na własną rękę. Firma nie zleci poważnego projektu grupie indywidualnych, niezależnych od siebie kontraktorów. Konieczna jest współpraca z firmą kontraktorską. Można trafić na firmę, która oferując wszystkie atuty kontraktingu, wyeliminuje jego wady (np. mniejszą stabilność); zapewni wszechstronną, całościową opiekę podczas kolejnych projektów. Ale można też trafić źle.

Brak poczucia „zakotwiczenia”, identyfikacji z firmą, stałego zespołu

Niezależnie od atutów niezależności i różnorodności, jakie daje kontrakting, część pracowników zawsze odczuwa potrzebę stabilizacji, przy czym chodzi bardziej o dłuższe emocjonalne związanie się z firmą. O poczucie, że jest się członkiem zespołu, o wzajemne zaufanie i lojalność. W przypadku kontraktora będzie to dużo trudniejsze. W jego karierę wpisana jest raczej tymczasowość i etapowość. Wiele zależeć będzie od typu firmy kontraktorskiej i jej modelu współpracy z kontraktorem.

Mniejsze możliwości awansu pionowego

W sektorze IT zazwyczaj wynajmuje się specjalistów, a zatrudnia menedżerów. Organizacje swój długofalowy rozwój i zarządzanie powierzają na ogół pracownikom etatowym. Jeśli w którymś momencie kariery dojdzie się do wniosku, że chce się spróbować sił w zarządzaniu, być może będzie to konieczność powrotu do umowy o pracę. Być może, gdyż zdarzają się oferty kontraktorskie dla project managerów. Wciąż jednak, przynajmniej w Polsce, firmy wolą, by projektem zarządzała osoba z wewnątrz organizacji.

Autor jest Recruitment Managerem w firmie 7N.