Taka organizacja przetwarzania danych wiąże się oczywiście z pewnymi dodatkowymi kosztami. Chodzi szczególnie o zwłokę wynikającą z potrzeby wzajemnego komunikowania się poszczególnych węzłów grona i czas potrzebny do przesyłania między nimi danych. Z drugiej jednak strony system taki charakteryzuje się zwiększoną odpornością na błędy, ponieważ awaria jednego z serwerów nie powoduje unieruchomienia aplikacji, a co najwyżej wydłuża czas jej wykonania.

Trzeba jednak podkreślić, że sprawa takiego skonfigurowania węzłów obliczeniowych typu SMP, aby aplikacja traktowała każde grono jako pojedynczy, wirtualny komputer, nie jest bynajmniej prostą sprawą. Systemy operacyjne nie są jeszcze na tyle inteligentne, aby mogły to robić same, bez pomocy dodatkowego oprogramowania.

Wydajność pracy systemu równoległego zależy w dużym stopniu od rodzaju uruchomionej aplikacji. Większość aplikacji daje się bowiem wykonywać równolegle tylko do pewnego stopnia. Można oczywiście tak skonfigurować pracę systemu DSS (Decision Support Systems), że przetwarzanie wielu zapytań do bazy danych będzie wykonywane jednocześnie, a to przez odsyłanie każdego z nich do innego procesora. Należy jednak pamiętać, że konstrukcja aplikacji jest niejednokrotnie taka, że poszczególne jej części muszą być wykonywane szeregowo, to jest krok po kroku. Taka aplikacja nie poddaje się łatwo zabiegom "urównolegniania". Im więcej zadań w ramach jednej aplikacji musi być wykonywane szeregowo, tym mniejsze korzyści odnosi użytkownik instalując dodatkowe procesory.

Dla użytkowników aplikacji komercyjnych mamy jedną dobrą i jedną złą wiadomość. Dobra wiadomość - programy przetwarzania transakcyjnego (OLTP), pakiety zarządzające bazami danych i systemy rozpowszechniania komunikatów sprawują się bardzo dobrze na systemach przetwarzania równoległego. Zła wiadomość - wybór architektury komputera (SMP lub MPP) to tylko początek drogi. Pozostaje jeszcze do rozwiązania wiele innych kwestii.

Po przeanalizowaniu swoich potrzeb Electronics Payment Services wybrała komputery MPP firmy Tandem do uruchamiania swoich najważniejszych aplikacji typu OLTP, a komputery GIS MPP firmy AT&T do wykonywania zadań typu "back-end". EPS doszła bowiem do wniosku, że odporność serwerów firmy Tandem na błędy (dzięki wyposażeniu ich w system odporoności na błędy SFT o nazwie Tandem NonStop) predysponuje je do wykonywania najważniejszych aplikacji obsługi klientów, które muszą pracować absolutnie niezawodnie.

Z drugiej strony, wybór komputera AT&T GIS 3600 do obsługiwania aplikacji DSS i zarządzania bazą danych podyktowany był tym, że system ten wydaje się być bardziej otwartym produktem. Na komputerze 3600 można instalować większość pakietów zarządzających relacyjnymi bazami danych. Natomiast na komputerze firmy Tandem można uruchamiać system zarządzania bazami danych tylko NonStop SQL.

Pierwsze doświadczenia wskazują, że chociaż podaż oprogramowania narzędziowego dla systemów równoległych jest jeszcze dość mała, to zarówno producenci baz danych jak i niezależni producenci oprogramowania zaczynają już powoli zapełniać rynek nowymi produktami. Muszą oni jednak udoskonalić te pakiety tak, aby spełniały warunki stawiane przez bardzo wymagający rynek zastosowań komercyjnych. Użytkownicy korzystający z usług systemów równoległych chcą np. mieć dostęp do bazy danych przez cały czas, tj. jest przez całe siedem dni w tygodniu i 24 godziny na dobę.

Inny przykład. Firma Tiger Management Corp. (New York) wybrała system równoległy IBM Powerparallel SP2 (MPP). Za systemem tym przemawiało m.in. to, że można na nim uruchamiać aplikacje serwera RS/6000, a taki komputer był wcześniej eksploatowany w tej firmie. Powerparallel SP2 jest wyposażony w osiem procesorów i są na nim uruchamiane aplikacje typu DSS i OLTP oraz jest wykorzystywany jako łącznik z siecią Internet.

Jak twierdzi David Audley (dyrektor firmy Tiger) nie bez znaczenia był fakt, że na komputerze tym można uruchamiać jednocześnie aplikacje typu "front-office" i "back-office". Firma zakupiła już wiele gotowych, komercyjnych aplikacji, ale wymagają one jeszcze przeróbek i dostosowania ich do pracy w środowisku przetwarzania równoległego (komputer SP2 i baza danych Oracle). Audley dodaje, że nie będzie to chyba trudne zadanie, bowiem produkty firmy Oracle są przygotowane do pracy w takim środowisku.

W opinii Gary Smaby'ego (prezydenta Smaby Group Inc.) rynek aplikacji typu OLTP i DSS jest stosunkowo dobrze przygotowany na przyjęcie komputerów równoległych. Nieco gorzej jest z innego rodzaju aplikacjami. Producenci oprogramowania muszą więc szybko dostosować swoje produkty do świata komputerów skalowalnych. To aplikacje muszą podążać za sprzętem, a nie odwrotnie. Innej drogi nie ma.

Tu drobna przestroga. Klienci muszą jednak dobrze przyglądać się producentom komputerów równoległych przed podjęciem ostatecznej decyzji. Negatywnym przykładem mogą tu być dwie firmy z tej branży (Thinking Machines Corp. i Kendall Square Research), które wypadły już z rynku, bądź walczą jeszcze o przetrwanie. A ich klienci? No cóż, pozostali po prostu na lodzie.

Dużo większe zaufanie można mieć natomiast do producentów systemów równoległych, takich jak: IBM, DEC, Hewlett-Packard Co., Sun Microsystems Inc. czy Silicon Graphics. Dają one do zrozumienia użytkownikom sektora komercyjnego, że produkowane przez nie komputery SMP i MPP to sprzęt wysokiej klasy, który może z powodzeniem przyspieszyć pracę ich systemów informatycznych.

Przetwarzanie równoległe było traktowane do tej pory jako coś szczególnego i temat ten otaczał swego rodzaju nimb tajemniczości. Ale to się zmieni. Technologia ta będzie stosowana pod koniec lat 90. równie powszechnie, jak obecnie systemy mainframe.