Jak wybrać dostawcę internetu

Jeżeli nie ma możliwości w danej lokalizacji przydzielenia adresu publicznego, możemy wykorzystać także usługi DNS w postaci DYN.com czy NO-IP.com. Zasada działania takiego systemu jest prosta. Ruter zawiera zintegrowane oprogramowanie klienta jednej z wyżej wymienionych usług lub klient jest zainstalowany na komputerze wewnątrz sieci. Klient łączy się z serwisem dynamicznego DNS i uaktualnia co określony interwał czasu adres IP. Adres IP powiązany jest z nazwą domeny. Z zewnątrz łączymy się podając adres domenowy, który odpowiada adresowi IP aktualnie przydzielonemu dla naszego łącza. Warto pamiętać, że publiczne adresy IP należy chronić, najlepiej za pomocą zapory sieciowej. Większa liczba zewnętrznych adresów publicznych to możliwość przykładowo niezależnego traktowania gości łączących się przez sieć bezprzewodową.

Warto zwrócić uwagę na jeszcze jeden aspekt sprawy związany z adresacją IP. Część operatorów przydziela adresację IP z puli prywatnych. Oznacza to, że nie mamy dostępu z zewnątrz do takich adresów IP. Tego typu usługi są mocno ograniczone i nie sprawdzą się w większości przypadków zastosowań biznesowych.

Technologie dostępu - wady i zalety

Liczba rozwiązań, z jakich korzystają dostawcy usług może zaskakiwać nie tylko początkującego użytkownika. Większość ISP wykorzystuje istniejące linie telefoniczne (DSL), linie telewizji kablowych (DOCSIS), a także linie bezprzewodowe, w celu instalacji dostępu do internetu. W zależności od danego terenu, mogą być dostępne różne opcje.

Jak wybrać dostawcę internetu

BGP – niezawodność połączeń z internetem

Jednym z tańszych połączeń oferowanych dla biznesu jest DSL. Technologia DSL dobrze przyjęła się wśród użytkowników indywidualnych. Z punktu widzenia operatora, który do pewnego okresu oferował wyłącznie telefony oraz dostęp wdzwaniany z wykorzystaniem kabli miedzianych, była to idealna technologia stałego dostępu. Infrastruktura już istniała, więc wystarczyło postawić urządzenia po stronie operatora oraz klienta i dostęp było gotowy. Zaletą technologii jest niewątpliwie jej dostępność. Prędkość połączenia w DSL zależy od odległości instalacji od centrali, ale także liczby par przewodów miedzianych, wykorzystywanych przez dane połączenie oraz ich jakości. Oczywiście powstają także oferty dla biznesu z możliwością rozbudowy prędkości wysyłania łącza DSL, co jednak kosztuje znacznie więcej niż tradycyjne łącze niesymetryczne, a czasami jest niemożliwe do realizacji. W krajowych warunkach istnieje obecnie możliwość zestawienia połączenia na poziomie od kilku do kilkunastu megabitów na sekundę. Dla niewielkiej firmy lub oddziału prędkość przeważnie będzie wystarczająca. Wiele ofert pozwala oferować stałe publiczne adresy IPv4. W zależności od poziomu usługi otrzymamy jeden lub kilka publicznych adresów IP z puli PA operatora. W przypadku ofert DSL trudno jednak mówić o gwarancji jakości świadczonej usługi. Ze względu na dostępność, łącza DSL są bardzo często wykorzystywane jako podbudowa sieci korporacyjnych połączonych technologiami VPN (IPSec, MPLS). Technologia DSL może być wykorzystywana jako podstawowa przez niewielkie organizacje lub zdalne biura większych organizacji.

Niezwykłą popularnością w krajowych warunkach cieszą się łącza od dostawców DOCSIS. DOCSIS jest standardem wykorzystywanym do transmisji danych w sieciach operatorów kablowych. Najnowsze rozwiązania w tym zakresie pozwalają na transmisję z prędkością nawet kilkuset megabitów na sekundę. Problemem tego łącza jest także niska prędkość wysyłania, ale możliwości manipulacji w tym zakresie operator ma dużo większe niż w przypadku technologii DSL. Najczęściej też w takiej konfiguracji otrzymamy dynamiczny adres IP z puli PA. W zakresie adresacji IP sytuacja może wyglądać tu różnie w zależności od operatora. Warto też pamiętać, że przepustowość takiego połączenia jest współdzielona pomiędzy wieloma użytkownikami. Operator jest jednak w stanie zrealizować usługę odpowiedniej jakości, stosując wbudowane mechanizmy QoS. Infrastruktura w sieciach kablowych jest stosunkowo nowa, więc potencjalnie problem z łącznością może powodować nadsubskrypcja. Oznacza to, że dla danego interfejsu operator sprzedał łącznie większą ilość przepustowości, niż technicznie pozwala na to interfejs. Potencjalnie łącze DOCSIS może być tanim sposobem na łączność dla firmy, ale dostępność tych usług jest stosunkowo niewielka. Praktycznie ogranicza się do dużych miejscowości. Jeżeli chcielibyśmy połączyć oddziały firmy znajdujące się w różnych geograficznie lokalizacjach za pomocą tej technologii w ramach sieci jednego operatora, prawdopodobnie będzie to niemożliwe. Technologia jest dostosowana do mniejszych i średnich organizacji.


TOP 200