5 Włączamy wszędzie dupleks

Najpierw weryfikujemy szybkość połączeń. Dotyczy to przede wszystkim połączeń 100/1000 Mb/s opartych na miedzi i obsługujących pecety oraz serwery.

I nie ważne jest w tym momencie to, że opcja autonegocjacji została włączona. Sprawdzamy po prostu na piechotę krok po kroku, z jaką szybkością pracuje każde połączenie.

Tak właśnie w kartach sieciowych dochodzi często do degradacji szybkości, gdyż zostały zmienione parametry oprogramowania sieciowego i skonfigurowano półdupleks zamiast dupleksu. Trzeba też wziąć pod uwagę to, że nieraz przełączniki są domyślnie skonfigurowane tak, że przesyłają dane w trybie półdupleksu. Większości przełączników towarzyszy oprogramowanie do zarządzania, które pozwala sprawdzić stan poszczególnych portów, w tym w jakim trybie pracuje dany port.

Można tu też zastosować jedno z bezpłatnych, dostępnych w Internecie narzędzi programowych, mierzących szybkość sieci, takich jak Multi-router Traffic Grapher ( szczegóły na stroniehttp://people.ee.ethz.ch/~oetiker/webtools/mrtg ).

6 Zwiększamy zastosowanie przełączania w warstwie 3

To dobry sposób na zwiększenie wydajności sieci. Rozwiązanie to należy wprowadzić do wszystkich przełączników pracujących w systemie.

Aby sieć pracowała optymalnie, nie trzeba od razu instalować w niej "pełnokrwistych" ruterów. Wiele przełączników, w tym instalowanych na obrzeżach sieci LAN, obsługuje ruting IP i opcje QoS (jakość usług), implementowane w trzeciej warstwie OSI.

Trzeba zwrócić uwagę na fakt, że po zainstalowaniu przełącznika warstwy 3 tylko część ruchu trafia do ruterów. Gdy dwa węzły sieci przynależą do różnych wirtualnych sieci LAN, ale są podłączone do tego samego przełącznika warstwy 3, to przełącznik taki transmituje pakiety bezpośrednio z jednego węzła sieci do drugiego. To zupełnie nowa jakość w porównaniu z sieciami LAN opartymi na płaskiej topologii, w których króluje technologia warstwy 2.

7 Kontrolujemy efektywność rutingu

Większe firmy, które mają kilka połączeń z Internetem, mogą wdrożyć aplikację kontrolującą wydajność rutingu. Jest to najczęściej dedykowane urządzenie wykorzystujące protokół BGP (Border Gateway Protocol). BGP, w połączeniu ze specjalnym oprogramowaniem, może określić, które połączenie internetowe pracuje w danym momencie najszybciej. Podstawowym parametrem używanym do wybrania optymalnego połączenia jest liczba węzłów sieci, przez jakie musi przebrnąć pakiet, zanim dotrze do stacji przeznaczenia.

Aplikacja może też wskazać, które połączenie jest najtańsze, wspierając się wskaźnikiem cena/wydajność. Urządzenia oceniające wydajność połączeń internetowych mają w swoich ofertach RouteScience Technologies, Proficient Networks i Sockeye Networks. Praktyka pokazuje, że nieraz gra jest warta świeczki. Po wdrożeniu takiej aplikacji koszty utrzymania połączeń internetowych spadają w niektórych firmach nawet o połowę.