Jak to jest z QoS?

Oferta rynkowa

Przez ostatnie półtora roku każdy większy producent urządzeń sieciowych zapowiedział wzrost aktywności w segmencie sieci opartych na polityce podziału zasobów, ale ci, którzy zdołali zaoferować konkretny produkt, należą raczej do nielicznych.

<font face="arial" color="green" size="3">Cisco Systems

W marcu ubiegłego roku podczas reklamowania przedsięwzięcia CiscoAssure Policy Based Networking znany producent zapowiedział QoS Policy Manager 1.0, nazywany dalej QPM. CiscoAssure zawiera również system zarządzania polityką bezpieczeństwa sieciowego, nazwany Cisco Security Manager. Systemy zarządzania bezpieczeństwem i QoS pozostaną odseparowane, ale będą współdzieliły strukturę. Interfejs graficzny użytkownika QPM upraszcza wiele aspektów konfiguracji QoS. W typowej sesji użytkownik może dodać nowy router, wybrać algorytm kolejkowania dla każdego interfejsu, stworzyć odrębną politykę dla interfejsu zawierającego filtr i operację klasyfikacyjną (Set IP Precedence) oraz zaproponować odpowiednią politykę dla routera. Interfejsy tego samego typu mogą być pogrupowane, dzięki czemu reguły będzie można aplikować zarówno na poziomie interfejsu indywidualnego, jak i na poziomie grupy.

QPM jest systemem zarządzającym regułami, zaliczanym do pierwszej generacji. Mimo niezłej wydajności brak mu jeszcze sporo takich szczegółów, jak mechanizmy kolejkowania i parametry kształtowania ruchu. Jak widać, obecność administratora sieciowego podczas poruszania się w tym środowisku jest warunkiem koniecznym. Przeciętny użytkownik będzie miał kłopoty ze zrozumieniem funkcjonowania licznych algorytmów kolejkowania proponowanych przez Cisco.

QPM z założenia nie stosuje katalogu LDAP i protokołu COPS. Na rynku pojawi się ten system w pierwszym półroczu bieżącego roku; COPS jest jeszcze w laboratoriach Cisco. Przyszłe wersje będą wspierały większą liczbę urządzeń, ok. 1000. Na razie wspierają 200.

<font face="arial" color="green" size="3">Nortel Networks

Optivity Policy Services 1.0 (OPS) został zaprezentowany w kwietniu zeszłego roku. OPS zawiera wiele koncepcji przedłożonych w projektach IETF, takich jak serwer reguł podziału zasobów, COPS i katalog kompatybilny z LDAP. OPS w istocie przechowuje informacje o regułach we własnej gałęzi struktury drzewiastej katalogu LDAP, ale przejdzie do standardu IETF, gdy tylko schemat LDAP zostanie skonsolidowany.

Nortel jest jednym z pierwszych producentów, który włączył klienta COPS do urządzenia sieciowego, a mianowicie routera funkcjonującego z oprogramowaniem trasującym BayRS 13.20. OPS stosuje go w komunikacji PDP-PEP. Uwzględniane są również inne urządzenia, takie jak routery Cisco Systems.

W typowej sesji OPS użytkownik może dodać router oraz interfejs indywidualny, stworzyć model ruchu używając filtrów, zaproponować specjalne operacje w rodzaju Policy oraz uformować taką politykę, która połączy model ruchu, operację oraz interfejs. Warto dodać, że interfejsy tego samego typu można pogrupować.

OPS, na podobieństwo QPM Cisco Systems, ma wiele zalet, ale też brakuje mu niektórych istotnych właściwości. W pierwszej wersji widoczny jest brak zdolności do specyfikowania i kontrolowania mechanizmów kolejkowania interfejsów. Trzeba je przeprowadzać za pomocą standardowego oprogramowania konfigurującego Nortela. Spółka ma nadzieję, że cecha ta zostanie dodana do OPS w pierwszym półroczu 2000 r.

<font face="arial" color="green" size="3">Cabletron Systems

Cztery lata temu Cabletron wylansował VNS (Virtual Network Server), będący pierwowzorem pierwszego PDP.

VNS stał się później fundamentem własnej technologii Cabletrona o nazwie Secure Fast Switching. Spółka odchodzi teraz od własnych technologii, kierując się raczej w stronę standardów. Przełączniki SmartSwitche uwzględniają standardy QoS, takie jak 802.1p., i pola ToS/Diff-Serv. SmartSwitches uwzględniają również kolejki (na port), WFQ oraz klasyfikowanie i cechowanie w warstwie 4, co oznacza, że Cabletron oferuje dzisiaj klasyfikowanie i cechowanie na najwyższym poziomie. A trzeba przyznać, że jest to cecha, którą wielu producentów próbuje uzyskać za pomocą aktualizacji.

Policy Manager Cabletrona będzie nazwany Spectrum Policy Aware i jego debiut jest przywidziany na pierwsze półrocze 2000 r. Informacje o polityce będą umieszczone w katalogach kompatybilnych z LDAP, a za komunikację między PDP i PEP będzie odpowiedzialny COPS oraz inne protokoły. PEP będzie mógł również stosować LDAP do komunikowania się z serwerem katalogowym.

<font face="arial" color="green" size="3">3Com

Serwer reguł podziału zasobów 3Com będzie dostępny pod koniec pierwszego półrocza 2000 r. Transcend Policy Service, gdyż tak został nazwany, będzie zgodny ze standardami rozwiniętymi przez IETF, takimi jak struktura polityki podziału zasobów i zastosowanie COPS. Reguły będą umieszczone w katalogach LDAP, a własne urządzenia będą uwzględnione przez serwery Proxy.

3Com pracuje również nad kompatybilnością własnych produktów z QoS, dodając 802.1p. do swoich przełączników warstwy 2, ToS/Diff-Serv i RSVP do przełączników i routerów warstwy 3.

Zarządzanie wieloma produktami

Możliwości zarządzania sieciami opartymi na zdefiniowanych procedurach w środowisku wielu producentów są na razie niewielkie. Uruchomienie algorytmów typu policing i kształtowania (shaping) różni się znacznie w zależności od firmy, a nawet w obrębie tej samej linii produktu określonego producenta. Ażeby wprowadzić zarządzanie oparte na regułach i naprawdę niezależne od producenta, funkcje policing i shaping muszą być zamodelowane i reprezentowane zarówno w schemacie QoS, jak i PIB (Policy Information Base).

Większość producentów promuje własne urządzenia i próbuje uwzględnić rozwiązania proponowane przez Cisco Systems. Jednakże Cisco dysponuje długą listą mechanizmów QoS, na dodatek wydłużająca się niemal z każdym dniem.

Kilka wniosków

Zarządzanie siecią oparte na zdefiniowanych procedurach, czyli politykach, stawia właśnie pierwsze kroki. IETF poczynił znaczący postęp w tej dziedzinie, ale jest jeszcze sporo do zrobienia. Trzeba co najmniej roku, aby większość dokumentów osiągnęła status RFC. Rok lub dwa zajmie wspólnocie IP zrozumienie problematyki, jak najlepiej stosować technologie w rodzaju Diff-Serv czy RSVP do zintegrowania QoS w sieciach zakładowych. Kiedy dojdzie do pełnego porozumienia, producenci powinni uprościć prace klientów, integrujące nowe technologie w strukturach przedsiębiorstw. Widać, że o szybkich zmianach raczej nie może być mowy. Ale już dziś można poznać to, co zapewni jakość usług w przyszłości.


TOP 200