Marzenie administratora - jedna konsola do wszystkiego

Wirtualizacja umożliwia zmniejszenie kosztów utrzymania sprzętu, pomieszczeń i zużywanej energii przez utworzenie bardziej ekonomicznie efektywnych, wirtualnych pul zasobów serwerów, pamięci masowych i sieci. Ale zarządzanie takimi zasobami w środowiskach wykorzystujących wiele różnorodnych aplikacji nie jest łatwe.

Z reguły każda aplikacja ma własną konsolę do zarządzania: oprogramowanie do backupu, zarządzania siecią pamięci SAN, systemem bezpieczeństwa itd. Dostrojenie parametrów zwirtualizowanego środowiska do potrzeb tych wszystkich aplikacji jest trudnym zadaniem, zwłaszcza że ich wymagania ulegają modyfikacjom.

Zobacz również:

• 5 priorytetów, które obniżają koszty chmury i usprawniają operacje IT

Polecamy Prywatna strona chmury{{c_end}

Marzeniem każdego administratora jest narzędzie, które pozwalałoby szybko i łatwo tworzyć maszynę wirtualną z odpowiednio skonfigurowanymi parametrami dotyczącymi mechanizmów równoważenia obciążeń, połączeń z bazami danych, funkcji zapór sieciowych, a następnie automatycznie zapisywało konfigurację w bazie CMD (Configuration Management Database).

Obecnie praktycznie żaden dostawca oprogramowania nie oferuje narzędzi, które pozwoliłyby na zarządzanie wszystkimi elementami skomplikowanego i złożonego środowiska zwirtualizowanego.

Trzeba jednocześnie zdawać sobie sprawę, że nawet gdyby takie rozwiązanie już było dostępne, to nie rozwiąże natychmiast wszystkich problemów. Bo i tak niezbędne będzie połączenie i przeszkolenie wszystkich, działających obecnie względnie niezależnie grup pracowników IT zajmujących się serwerami, pamięciami masowymi i systemem sieciowym.

Jednak są firmy, które już zainwestowały w duże i kosztowne systemy do zarządzania środowiskiem IT, takie jak oprogramowanie oferowane przez IBM, HP, CA lub BMC. W ich przypadku trudno oczekiwać, że szybko i chętnie zrezygnują z takiej inwestycji i zmienią swój system zarządzania na nowy, nawet jeśli będzie on lepszy.

Zdają sobie z tego sprawę mniejsi producenci i dlatego coraz częściej ich oprogramowanie zawiera wtyczki, które pozwalają na współpracę i wymianę danych z dużymi systemami do zarządzania.

Producenci oprogramowania starają się opracować narzędzia, które pozwoliłyby zarządzać wszystkimi elementami systemu przy wykorzystaniu jednej, centralnej konsoli, ale obecnie użytkownicy wciąż muszą dokonywać wyboru wśród oprogramowania, które obsługuje tylko niektóre obszary ich środowiska IT lub pozwala efektywnie rozwiązywać tylko niektóre problemy, oferując zaawansowane mechanizmy związane z bezpieczeństwem, tworzeniem kopii zapasowych lub kontrolą i usuwaniem zbędnych maszyn wirtualnych.

Zarządzanie cyklem życia maszyn wirtualnych

Nawet jeśli stare i niepotrzebne maszyny wirtualne nie są uruchamiane, to wciąż zajmują zasoby pamięci masowej. A jeśli są uruchamiane, mimo że nikt ich nie potrzebuje, to zużywają moc przetwarzania serwerów i przepustowość sieci, a dodatkowo mogą powodować problemy z bezpieczeństwem systemu.

Narzędzia do zarządzania trwałością maszyn wirtualnych pozwalają na wykrywanie takich niepotrzebnych maszyn wirtualnych. Monitorują wykorzystywane przez nie zasoby, określone wcześniej terminy przewidywanej żywotności, a czasami analizują też zdefiniowane wcześniej wzorce, które definiują moc przetwarzania, pamięć RAM, pamięć masową i przepustowość sieci przypisaną do różnego typu maszyn wirtualnych. Do tego typu narzędzi należą m.in. Embotics V-Commander, BMC Cloud Lifecycle Management, VKernel Optimization Pack, VMware vCenter CapacityIQ, Abiquo 1.7, CommVault Simpana 9.

Z punktu widzenia administratorów systemu IT, efektywnymi metodami kontrolowania i ograniczania liczby przestarzałych i niepotrzebnych maszyn wirtualnych jest tworzenie i przesyłanie do działów przedsiębiorstwa raportów prezentujących listę wykorzystywanych VM i związanych z tym kosztów i ewentualne, finansowe ich obciążanie tymi kosztami. Ta pierwsza metoda jest częściej stosowana ze względu na łatwiejsze wdrożenie. Dodatkową zaletą tego typu narzędzi jest możliwość porównania kosztów utrzymania systemu IT z oferowanymi np. przez zewnętrznych usługodawców.