Aby wykonać kopię bezpieczeństwa systemów i aplikacji, należy pobrać dane z produkcyjnego środowiska, a następnie skopiować je do drugiego miejsca. Przy tym można korzystać z różnych strategii. Są nimi:

- tradycyjna metoda, w której agent oprogramowania backupowego jest zainstalowany wewnątrz chronionego systemu;

- wyłączenie maszyny wirtualnej i skopiowanie plików (zimny backup);

- użycie kopii migawkowych, które następnie są kopiowane;

- zintegrowane rozwiązanie backupowe wykorzystujące kopie migawkowe, zarządzające maszynami za pomocą API systemu wirtualizującego.

Najprostszą techniką jest przeniesienie maszyn do środowiska wirtualnego bez zmiany infrastruktury wykonywania kopii bezpieczeństwa. Metoda ta, chociaż skuteczna, nie wykorzystuje zdobyczy wirtualizacji, takich jak kopie migawkowe, niemniej jest stosowana, gdyż działa na tej samej zasadzie jak w środowisku pracującym bezpośrednio na sprzęcie. Firma może wykorzystać istniejące licencje, wykonywać kopię bezpieczeństwa w taki sam sposób jak dotąd. Jedyna zmiana dotyczy miejsca instalacji - po migracji każda z maszyn wirtualnych ma zainstalowane oprogramowanie do kopiowania informacji "ze środka". Zatem w momencie uruchomienia backupu obciążenie fizycznego serwera hostującego może być bardzo wysokie, jeśli nie uwzględni się położenia tych maszyn. Jest to trudne, gdyż maszyny mogą być automatycznie przenoszone między serwerami, zależnie od polityki optymalizacji obciążenia. Jeśli przedsiębiorstwo realizuje politykę backupową, w której wszystkie kopie bezpieczeństwa są wykonywane jako kopia pełna, wówczas w okresie okna backupowego obciążenie podsystemu wejścia/wyjścia oraz sieciowego jest zazwyczaj bardzo wysokie. Znaczące zmniejszenie obciążenia można uzyskać stosując politykę kopii różnicowych lub przyrostowych, ale wówczas niektóre kopie powinny być realizowane jako pełne.

Zaletą modelu tradycyjnego, w którym agent backupowy pracuje wewnątrz maszyny wirtualnej, nie korzystając przy tym z dodatkowych opcji dostarczanych przez oprogramowanie wirtualizujące, jest prostota i zgodność wsteczna. Nie wymaga ona dodatkowych szkoleń ani szczególnych zmian w polityce backupowej, wykorzystuje sprawdzone oprogramowanie i znane sposoby usuwania problemów. Takie rozwiązania wybierają także firmy, które eksploatują infrastrukturę mieszaną, w której wirtualizuje się tylko część aplikacji.

Wadą tradycyjnego modelu kopiowania plików z maszyn wirtualnych do urządzenia backupowego jest silne obciążenie serwera hostującego maszyny wirtualne i sieci, spowodowane koniecznością transferu przez LAN kompletu danych z każdego backupu. Jeśli serwer backupowy jest eksploatowany w tym samym środowisku co chroniona maszyna, obciążenie to jest skrajnie duże i może wpływać na pracę pozostałych maszyn wirtualnych. Dodatkowo w ten sposób nie można chronić maszyny, która w momencie okna backupowego jest wyłączona. Aby odtworzyć maszynę po awarii, należy zainstalować system oraz agenta backupowego, a następnie odtworzyć maszynę z kopii bezpieczeństwa (tak samo jak w tradycyjnym modelu). Można także uruchomić starszą "zimną" kopię bezpieczeństwa, by odtworzyć dane.