Jak przełączniki LAN pracują w sieciach heterogenicznych?
-
- NetWorld,
- 01.01.2001
Test 2: agregowanie łączy Fast Ethernet (test opcjonalny)
Kontrola przepływu pakietów (w warstwie 2) ilustruje ciemną stronę procesu dochodzenia do standardów. Chociaż istnieją standardy opisujące dokładnie, jak powinien pracować system kontrolujący przepływ pakietów, to producenci stosują różne rozwiązania, więc nieraz dwa zgodne przełączniki nie chcą ze sobą współpracować w tym zakresie. Jeśli chodzi o system kontrolujący przepływ pakietów, to sytuacja przedstawia się tak: przełącznik może wysłać odpowiedź żądającą zaprzestania wysyłania pakietów, jeśli tylko dojdzie do wniosku, że nie jest w stanie obsłużyć tak dużego ruchu, ale sam nie musi wcale odpowiadać pozytywnie na takie żądania (czyli zaprzestać wysyłania pakietów). Kolejna kwestia: okazuje się, że przełącznik wysyła nieraz takie żądanie dopiero wtedy, gdy dochodzi do przeciążenia całego urządzenia, a nie wtedy, gdy przeciążony jest jeden konkretny port. Dlatego bardzo trudno jest opracować jeden spójny test, który sprawdzałby poprawność pracy mechanizmów kontrolujących przepływ pakietów w warstwie 2.
Metodologia: dwa przełączniki skonfigurowano w taki sposób, aby mogły agregować dwa porty Fast Ethernet pracujące w trybie pełnego dupleksu. Test generował dwa strumienie danych (przesyłane w obu kierunkach), każdy składający się z ramek o długości 1518 bajtów. Ramki były przesyłane z szybkością przewyższającą przepływność pojedynczego portu wchodzącego w skład zagregowanego łącza, a test sprawdzał, czy ramki były dostarczane do miejsca przeznaczenia bez żadnych błędów.
Stopień złożoności testu: średni.
Testowane przełączniki: OmniCore 5022 (Alcatel); Catalyst 6500 (Cisco); Matrix E7 i SSR 2000 (Enterasys); Alpine 3808 (Extreme Networks); BigIron 4000 (Foundry); OptiSwitch 800 (NBase-Xyplex).
Wyniki: wszystkie przełączniki pracowały zgodnie. Przełącznik uzyskiwał ocenę pozytywną, jeśli przez zagregowane łącze można było przesyłać pakiety z szybkością większą niż przez jedno fizyczne łącze pracujące w trybie pełnego dupleksu. Jeśli tak by nie było, przełącznik uzyskałby ocenę negatywną, co się jednak nie zdarzyło.
Krótka analiza: jest to bardzo cenna opcja, dzięki której administrator może wykorzystywać w efektywny sposób istniejącą infrastrukturę sieciową, budując połączenia sprzęgające segmenty oparte na technologii Fast Ethernet z opartymi na technologii Gigabit Ethernet.
Test 3: port rozszerzenia Gigabit Ethernet (test opcjonalny)
Opis: dwa przełączniki musiały wymieniać między sobą pakiety, używając do tego celu swoich portów rozszerzeń Gigabit Ethernet pracujących w trybie pełnego dupleksu.
Metodologia: przełączniki zostały tak skonfigurowane, aby mogły wymieniać między sobą ramki (obsługując je w warstwie 2) przez łącze Gigabit Ethernet (1000Base-SX). Dane pochodziły z dwóch różnych sieci Fast Ethernet i były transmitowane do portów Fast Ethernet każdego z przełączników, a układy przełącznika kierowały je do portów rozszerzenia Gigabit Ethernet.
Stopień złożoności testu: niski.
Testowane przełączniki: OmniCore 5022 (Alcatel); Catalyst 6500 (Cisco); Matrix E7 i SSR 2000 (Enterasys); Alpine 3808 (Extreme Networks); BigIron 4000 (Foundry); OptiSwitch 800 (NBase-Xyplex).
Wyniki: wszystkie przełączniki pracowały zgodnie, przesyłając z powodzeniem strumień ramek (o długości 1518 bajtów) przez swoje pojedyncze porty rozszerzenia Gigabit Ethernet, transmitując je z szybkością przewidzianą przez tę technologię.
Krótka analiza: jest to bardzo przydatne rozwiązanie, pozwalające łączyć mniejsze sieci oparte na technologii przełączania pakietów z sieciami szkieletowymi, wykorzystując do tego celu przełączniki dysponujące portami rozszerzenia Gigabit Ethernet.
