W wielu przypadkach sieci bezprzewodowe w przedsiębiorstwie, raz skonfigurowane, nie są modyfikowane aż do czasu, gdy dostęp przestanie działać. Podobnie jest z sieciami bezprzewodowymi z kontrolerem. Mylnie zakłada się, że kontroler samodzielnie będzie rozwiązywał większość problemów związanych z bezprzewodowym środowiskiem. W rzeczywistości tak nie jest i wymagane jest nadzorowanie jego pracy oraz dostrajanie konfiguracji.

Najczęściej spotykanych jest kilka scenariuszy wdrożeń rozwiązań bezprzewodowych. W małych sieciach częstym rozwiązaniem jest pojedynczy punkt dostępowy lub punkt dostępowy zintegrowany z routerem. Trochę większe sieci to kilka niezależnie pracujących punktów dostępowych. Średnie i duże sieci to przeważnie siatka kilkunastu-kilkudziesięciu punktów dostępowych zarządzanych z poziomu kontrolera. Zdarzają się jednak i takie sytuacje, gdy w sieci znajduje się kilkanaście niezależnych punktów dostępowych, z których każdy jest zarządzany indywidualnie.

Wiele problemów w środowisku bezprzewodowym jest typowych i rozwiązanie ich może być stosunkowo łatwe. Pojawiają się jednak takie kłopoty, z których wyjście bez specjalistycznego sprzętu i doświadczonego inżyniera może być niemożliwe. W poniższym tekście skupimy się na problemach związanych z warstwą RF (Radio Frequency) sieci bezprzewodowych.

Mała sieć, mały problem, większa sieć…

Przychodzi taki moment, gdy użytkownicy zauważają potrzebę istnienia sieci bezprzewodowej w przedsiębiorstwie. Zazwyczaj w tym momencie administrator sieci kupuje i konfiguruje punkt dostępowy, który realizuje bezprzewodowy dostęp do określonej infrastruktury. Punkt dostępowy w takiej konfiguracji przeważnie nie ma konkurencji w postaci innych urządzeń bezprzewodowych. Mogą zdarzać się zakłócenia, ale dość łatwo rozwiązać tego typu problemy, zmieniając radiowy kanał pracy urządzenia. Z czasem jednak pojemność jednego punktu dostępowego staje się niewystarczająca. Zwykle administrator uruchamia wówczas kilka dodatkowych punktów bezprzewodowych, nadal zarządzanych indywidualnie. A wtedy sprawy zaczynają się komplikować. Oczywiście, część problemów takiej konfiguracji może rozwiązać kontroler. Niestety nie zawsze używane punkty dostępowe będą współpracowały z kontrolerem. Może to powodować konieczność zakupienia zupełnie nowego sprzętu, a na takie inwestycje nie zawsze przedsiębiorstwo może sobie pozwolić.

Dołożenie punktów dostępowych powinno teoretycznie rozwiązać problemy z zasięgiem i pojemnością sieci, ale w rzeczywistości generuje znaczną ilość dodatkowych zdarzeń. Podstawowe problemy to kłopoty z zarządzaniem taką infrastrukturą, bezpieczeństwem, a także koegzystencją radiową pomiędzy pracującymi punktami dostępowymi. Każdy z punktów dostępowych jest konfigurowany niezależnie, co znacząco utrudnia synchronizację ich pracy. Przy braku wzajemnych zależności pomiędzy punktami dostępowymi użytkownicy, zamiast widocznej poprawy, odczują pogorszoną wydajność całej infrastruktury bezprzewodowej oraz problemy z interaktywnością aplikacji, np. VoIP. Większość z tych problemów może rozwiązać kontroler sieci bezprzewodowej. Mimo wszystko, kontroler nie poradzi sobie z niepoprawnym rozmieszczeniem punktów dostępowych czy zakłóceniami pochodzącymi od urządzeń niebędących sieciami Wi-Fi. Czasami zmian wymaga fizyczna infrastruktura, rozmieszczenie punktów dostępowych czy wykrycie i przemieszczenie urządzeń niekorzystnie wpływających na sieć Wi-Fi.