Internetowe technologie dostępu
- Adam Urbanek,
- 01.09.2000
Prawdziwie szybki dostęp ADSL
Zdecydowanie najszybszy dostęp do sieci IP jest związany z wprowadzaniem do pętli abonenckich cyfrowych technologii xDSL (Digital Subscriber Line), określanych przez rodzinę łączy abonenckich DSL o różnych charakterystykach przenoszenia. Należą do nich odmiany tej technologii znane jako: symetryczna SDSL, o podwyższonej przepływności HDSL, asymetryczna ADSL (adaptacyjna RADSL), powszechna CDSL oraz o bardzo wysokiej szybkości VDSL. Przed podobnym wyzwaniem realizacji rzeczywiście szybkiego dostępu do Internetu - czyli SDI (niestety tak samo niefortunnie nazwano również wiele wcześniejszych technologii dostępu internetowego o szybkościach do 144 kb/s, a przecież są one najwyżej szybsze od 56 kb/s, a nie naprawdę szybkie) - stanęli operatorzy telewizji kablowych z dostępem hybrydowym klasy HFC (Hybrid Fiber Coax), usiłujący sprostać konkurencji telekomów działających w oparciu o rozwiązania z liniami telefonicznymi. Wśród obecnie oferowanych cyfrowych rozwiązań xDSL największe zainteresowanie przyszłego abonenta IP wzbudzają dwa rozwiązania: ADSL i CDSL (G.Lite).
Ogromną zaletą asymetrycznej technologii ADSL (Asymmetric DSL) jest korzystanie z jednej pary przewodów miedzianych do świadczenia zarówno tradycyjnych usług telefonicznych POTS, jak i dwukierunkowej, lecz asymetrycznej pod względem szybkości transmisji danych: do 640 kb/s w stronę sieci i do 8 Mb/s w kierunku dosyłowym, czyli do abonenta. Tak duże przepływności uzyskuje się w pasmie około 1,1 MHz w zasięgu najwyżej kilku km, dzięki bardzo zaawansowanym technikom modulacji i kodowania CAP (Carrierless Amplitude and Phase) lub wieloczęstotliwościowej DMT (Discrete Multitone Technology).
Bardziej popularną i nowoczesną jest dyskretna modulacja wielotonowa DMT, polegająca na podziale całego dostępnego pasma toru (26 kHz - 1,1 MHz) na wiele (zwykle 255) podkanałów - każdy o szerokości około 4,3 kHz, w których następuje właściwe kodowanie zbliżone do modulacji stosowanej w modemach analogowych. Poszczególne podkanały podlegają modulacji kwadraturowej z wysoką wydajnością spektralną, sięgającą 15 b/s/Hz, a każdy podkanał w fazie zestawiania połączenia ocenia we własnym zakresie rzeczywiste warunki przekazu i może dostosować chwilową szybkość transmisji do poziomu zakłóceń dla danego podkanału. Taka adaptacyjna technika kodowania DMT z dynamicznie zmienną przepływnością - nazywana również RADSL (Rate Adaptive DSL) - jest najbardziej efektywną formą przekazu przez rzeczywiste łącza komunikacyjne, odbiegające charakterystyką łącza od idealnego kanału przekazu.
Charakterystyczną cechą tego rozwiązania jest jednak znacznie prostsza instalacja, ze względu na fakt, że urządzenie końcowe w tej wersji nie wymaga wydzielonego rozgałęźnika POTS (splitter) lokowanego po stronie abonenta - przez co konstrukcja zespołu G.Lite upodabnia się do zwykłego, klasycznego modemu analogowego. Obecnie jedynym dostawcą kompletnego sprzętu ADSL wraz z modemami, które można automatycznie programować w obydwu trybach pracy: szybkim DMT (8 Mb/s) i oszczędnym G.Lite (1,5 Mb/s), jest firma Alcatel. W ofercie firmy znajdują się cztery modemy abonenckie ADSL serii Speed Touch (PC, USB, Home i Pro) o różnych cechach, przeznaczone bądź dla abonentów indywidualnych, bądź biznesowych. Wszystkie modemy SpeedTouch łącznie z multiplekserem dostępowym ASAM można konfigurować bądź w szybkim trybie DMT, bądź w uproszczonym G.Lite. Dodatkowo za pośrednictwem modemów SpeedTouch Home i SpeedTouch Pro można prowadzić cztery rozmowy telefoniczne równocześnie, niezależnie od przekazu danych.