Internetowa bibliografia

W tych rozważaniach krytyczną rolę odgrywa sposób identyfikacji treści internetowych, a więc ich adresowania. Wspominaliśmy o "papierowym" identyfikatorze ISBN (International Standard Book Number). Czy istnieje jego odpowiednik w Internecie? Taką rolę w praktyce spełnia popularny URL (Uniform Resource Locator), kojarzony głównie z adresami stron WWW, choć przeznaczony także dla innych zasobów informacji, np. protokół komunikacyjny NNTP (Network News Transfer Protocol) czy zanikające obecnie serwisy Gopher bądź WAIS (Wide Area Information Server). Relacja URL do ISBN jest jednak podobna do relacji każdej innej dynamicznej treści elektronicznej do niezmiennej, papierowej. Jak poradzić sobie z tą kwestią?

Semantyczny adres

Rozwiązaniem problemu może być stosowanie "wiecznych" adresów URN (Uniform Resource Name). Taki identyfikator, z definicji, jest niezmienny. Teraz pozostaje tylko zagwarantować, że pod stałym URN zawsze znajdziemy aktualny (nawet jeśli się zmieni) URL. Taką funkcję może zapewnić na bieżąco aktualizowana baza danych, zawierająca adresy URN i skojarzone z nimi URL. Dodatkowo, internetowe źródło winno być opisane jego charakterystyką (rodzaj, forma) URC (Uniform Ressource Characteristics/Citation). Administrator sieci dostrzeże tu analogie z klasycznym już systemem DNS (Domain Name System), który też jest rodzajem bazy danych, dokonującej transformacji (mnemotechnicznych) nazw internetowych na ich odpowiedniki numeryczne, zrozumiałe dla sieciowych protokołów IP (Internet Protocol).

Jeśli na przykład nasz firmowy serwer ma nazwę "Centrum3" oraz adres IP 191.198.174.123, to komputer będzie dla wszelkich aplikacji ciągle dostępny pod tą samą nazwą, także w przypadku, gdy fizycznie wyłączymy urządzenie i zastąpimy je innym o innym adresie IP. Nie trzeba dodawać, że również fizycznie inna lokalizacja tego drugiego komputera (np. backup), jest bez znaczenia. Podobne efekty ma umożliwić stosowanie adresów URI (Uniform Resource Identifier). W uproszczeniu można powiedzieć, że URI integruje idee URL i URN (URC), stanowiąc adresowy mechanizm implementacji sieci semantycznych RDF (Resources Description Framework).


TOP 200