MDA

Model poziomu PIM dostarcza formalnej specyfikacji o strukturze i funkcjach systemu w oderwaniu od konkretnej technologii. Opisuje poszczególne komponenty systemu oraz interakcje między nimi. Przedstawiony w ten sposób opis logiki systemu, bez niepotrzebnych na tym poziomie szczegółów technicznych, jest łatwiejszy do weryfikacji pod kątem realizowanych funkcji biznesowych.

Model poziomu PIM jest budowany przy użyciu UML z możliwością wykorzystania rozszerzeń składni zgodnych z MOF. Istnieje możliwość posługiwania się innymi języka- mi poziomu M2 architektury MOF. Za modele tego poziomu można uznać każdy model zapisany w UML, który nie ma "zabarwienia" technologicznego.

W zależności od stopnia złożo- ności modelowanego problemu można sobie wyobrazić ogólne mode- le związków i interakcji pomiędzy systemami przedsiębiorstwa, modele samych systemów, modele komponentów czy wybranych struktur obiektowych. Istotnym wyznacznikiem poprawności modelu jest jego kompletność, tzn. wykonywalność modelu. W analizie i projektowaniu obiektowym model analityczny jest ogólnym modelem logicznym opisywanego systemu, którego szczegóły są odkrywane na poziomie modelu projektowego. PIM musi być modelem, który w pełni oddaje nie tylko strukturę systemu, ale też jego pełne zachowanie. Oznacza to, że potrzebne jest tu uszczegółowienie typowych modeli analitycznych i zapisanie operacji wykonywanych przez system. Po przygotowaniu modeli na poziomie PIM następuje proces ich uściślania pod kątem wybranej technologii implementacji. Nie powinno Ű Ű to jednak dotyczyć opisu funkcjonalnego systemu. A jeśli już takie uściślenie wystąpi, to musi wówczas nastąpić przeniesienie tej informacji do modelu PIM.