Standard H.350, opracowany przez Internet2 Middleware Initiative Video Working Group i Video Development Initiative (ViDE), definiuje nowe klasy obiektów dla usług katalogowych LDAP (Lightweight Directory Access Protocol (LDAP). Standard pozwala przechowywać w bazie danych protokołu LDAP informacje używane przez protokoły SIP i H.323 oraz przez stacje końcowe oparte na protokole H.320, które są przez użytkowników wykorzystywane do przesyłania głosu i obrazów wideo. Są to takie informacje jak adresy IP, aliasy i inne szczegółowe informacje używane do nawiązywania łączności.

Ponieważ informacje te są tworzone na bazie protokołu LDAP, można je łączyć z tradycyjnymi usługami katalogowymi używanymi w firmie, tak aby pracownicy mogli szybko wyszukiwać dane o innych pracownikach i nawiązywać z nimi łączność – telefoniczną albo za pomocą stacji audio/wideo.

Zobacz również:

• Mozilla stworzyła nową usługę, która usuwa nasze wrażliwe dane z internetu

Obecnie większość usług katalogowych używanych w środowiskach audio/wideo to produkty firmowe, których nie można integrować z innymi usługami katalogowymi. Funkcjonują one niezależnie od tego, że w tym samym systemie informatycznym pracownicy korzystają z takich usług katalogowych jak LDAP czy Active Directory.

Standard H.350 ułatwia zarządzanie środowiskami audio/wideo (w tym aplikacjami do prowadzenia wideokonferencji), gromadząc w jednym centralnym punkcie wszystkie dane potrzebne stacjom końcowym do inicjowania sesji audio/wideo. Dane takie będą przechowywane w obiektach, którymi zarządza usługa katalogowa LDAP.

Dane takie wystarczy raz wprowadzić do bazy danych LDAP, po to aby stacje końcowe mogły je w razie potrzeby pobierać. Można tu wysnuć analogie do technologii DHCP, gdy serwer przypisuje stacji numer IP. Gdy użytkownik stacji audio/wideo zaloguje się, dane są natychmiast pobierane z systemu LDAP i konfiguracja sesji jest przekazywana do bramy, która rezerwuje określoną przepustowość i zarządza sesją oraz decyduje o tym, z jakich usług dany użytkownik może korzystać, a z jakich nie może. Przykład tego, jak pracuje usługa H.350, można obejrzeć na stronie https:/videnet.unc.edu/vide-dod.