Glossarium (89), Windows NT (5)

Process Object proces; obiekt reprezentujący przestrzeń adresową, zbiór obiektów (zasobów) widzianych przez proces oraz zbiór wątków, które pracują wewnątrz procesu.

Thread Object wątek; podstawowa jednostka porządkowa w systemie zawierająca w sobie następujące elementy: własny zbiór rejestrów procesora, własny stos jądra systemu, blok środowiska (thread environment block) i stos użytkownika w przestrzeni adresowej procesu do którego dany wątek należy.

Kategoria C2 rodzaj oceny przyznawanej przez Departament Obrony rządu USA systemom komputerowym. Bezpieczeństwo oceniane jest w skali od A do D, przy czym ocena A oznacza najwyższy poziom bezpieczeństwa. Każda ocena posiada podklasy. Klasa C2 jest najsilniejszą z ocen C. Posiada następujące cechy: - kontrola poufności dostępu (discretionary access control) oznacza kontrolę dostępu do chronionych obiektów bazując na systemie identyfikacji użytkownika i/lub grupy użytkowników. - zabezpieczenie przed ponownym użyciem obiektu (object reuse protection) oznacza, że np. w momencie skasowania lub zmniejszenia rozmiarów zbioru dyskowego żaden inny użytkownik (oprócz właściciela) nie może dostać się do usuniętych danych. - obowiązkowa rejestracja (mandatory logon) wszyscy użytkownicy przed dostaniem się do systemu operacyjnego muszą zostać zidentyfikowani (identification) i sprawdzani czy są prawdziwymi użytkownikami (authentication). - kontrola praw dostępu (auditing) jeżeli sprawdzono użytkownika pod względem jego prawdziwości, wówczas wszystkie wykonywane operacje związane z bezpieczeństwem (np. dostęp do zabezpieczonych zbiorów) podlegają procedurze kontroli praw dostępu.

XMS (Extended Memory Specyfication) standard firmy Microsoft pozwalający na dostęp do pamięci typu extended aplikacjom pracującym w trybie rzeczywistym (real-mode). Nieokienkowe aplikacje pracujące pod Windows 3.x mogą używać XMS, aby dostać się do pamięci extended.

extended memory pamięć o adresie fizycznym powyżej 1MB dostępna dla aplikacji pracujących w trybie pracy chronionej (protected mode) lub cała pamięć powyżej 640KB dla aplikacji pracujących w trybie standardowym (standard mode) lub rozszerzonym (386 enhanced mode).

EMS (Expanded Memory Specification) opis techniki rozszerzenia pamięci komputerów PC omijającej ograniczenie adresowania do 640KB pamięci RAM. Obsługa dodatkowej pamięci wymaga specjalnych rozszerzeń sprzętowych lub emulacji programowej. Używając pamięci typu expanded, program musi być zaprojektowany w specjalny sposób. Dostęp do pamięci expanded odbywa się poprzez wydzielony obszar pamięci - ramkę (page frame) o wielkości do 64KB umieszczoną w przestrzeni adresowej poniżej 1MB. Gdy program chce dostać się do danych o adresie powyżej 1MB, sprawdzane jest czy dane nie znajdują się w ramce. Jeżeli nie, to odpowiedni obszar pamięci - strona zostaje przepisana do ramki. Wielkość ramki jest wielokrotnością rozmiaru strony. Oznacza to, że ramka może pomieścić do 4 stron pamięci. Istnieją dwie specyfikacje pamięci expanded: LIM 3.2 (Lotus Intel Microsoft) oferujący do 4 stron ciągłej pamięci o wielkości 16KB każda oraz LIM 4.0 - do 64 stron pamięci również o wielkości 16KB. LIM 4.0 pozwala na nieciągłe zdefiniowanie w przestrzeni adresowej położenia stron względem siebie.

DPMI (DOS Protected Mode Interface) standard, który pozwala aplikacjom systemu MS-DOS pracować w trybie pracy chronionej (protected mode) na procesorach 80286 i 80386. Specyfikacja opracowana przez firmę Intel.

POSIX (Portable Operating System Interface for Computing Environment) rodzina ponad 20 standardów i projektów, które powstały w IEEE (Institute of Electrical and Electronic Engineers) opatrzonych numerem 1003. Opracowania te definiują interfejs pomiędzy przenośnym systemem operacyjnym a sprzętem komputerowym. Najważniejsze z nich to:

1003.1 (POSIX.1) - interfejs pomiędzy aplikacją a systemem operacyjnym, 1003.2 - definicja jądra systemu i programów użytkowych, 1003.4 - rozszerzenia dotyczące systemu czasu rzeczywistego, 1003.4a - wątki (threads)

1003.6 - bezpieczeństwo, 1003.7 - zarządzanie (administrowanie) systemem, 1003.10 - superkomputery jako platforma do uruchamiania programów.

Back end - określenie, które stosuje się do aplikacji dostarczającej informacji lub świadczącej usługi innym aplikacjom. Często używany w połączeniu z terminem front end. Na przykład aplikacje pracujące na serwerze są często określane jako usługi back-end

Client - klient, składnik systemu, żądający usług z jednego lub więcej serwerów. Może oznaczać aplikację lub komputer, który otrzymuje informację do lokalnego jej przetworzenia

DDE - dynamic data exchange zbiór funkcji wbudowanych w system MS Windows pozwalający aplikacjom na wymianę informacji pomiędzy sobą Front end - jest to synonim aplikacji komunikujących się bezpośrednio z użytkownikiem. Występuje często w powiązaniu z określeniem back end. Na przykład arkusz kalkulacyjny może być połączony z bazą danych (back end) dostarczającą mu dane.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200