Firma IBM przedstawiła swe największe komputery z rodziny ES/9000 oraz pokazała ich zastosowania w zarządzaniu dużymi bazami danych. Prezentacja odbyła się na seminarium "ES/9000 Roadshow" w dniu 14.09.1993 r. w hotelu Victoria w Warszawie. IBM konsekwentnie rozwija linię produkowanych przez siebie dużych komputerów. Nawet jeśli dawne modele 360 i 370 (dobrze znane w Polsce poprzez swe socjalistyczne kopie) czy komputery z rodziny 43xx są całkowicie różne sprzętowo od współczesnej rodziny ES/9000, to jednak idee w nich dopracowane stanowią podstawę współczesnych konstrukcji. Komputery ES/9000 pracują pod systemem operacyjnym MVS/ESA, ale mogą także pracować pod innymi starymi IBM-owskimi systemami operacyjnymi.

Komputery z rodziny ES/9000 odznaczają się znaczną elastycznością konfigurowania, co ułatwia migrację aplikacji z dawnych systemów komputerowych IBM. Wyposażone są w procesory o skalowalnej mocy obliczeniowej - względna moc obliczeniowa modelu największego jest 57 razy większa niż modelu najmniejszego. System zarządzania zasobami mocy obliczeniowej Procesor Resource/Systems Manager (PR/SM) daje możliwość podzielenia jednego procesora fizycznego na 4-7 procesorów logicznych. Na każdym z nich może działać inny system operacyjny i inne aplikacje. Możliwe jest więc uruchomienie niezmienionej aplikacji pod dawnym systemem operacyjnym na jednym procesorze i jednoczesne uruchamianie nowego systemu operacyjnego oraz systemu zarządzania bazami danych na drugim procesorze logicznym. Po zoptymalizowaniu konfiguracji, łatwo już przenieść aplikację na nowy system operacyjny, bez naruszania rytmu pracy użytkowników.

Firma IBM poleca komputery z rodziny ES/9000 jako superserwery sieciowe, zapewniające poziom ochrony danych niemożliwy do osiągnięcia w systemach opartych na sieciach komputerów PC. Wysoce zaawansowane systemy dyskowe ze stripingiem (technika stosowana w macierzach RAID) zapewniają nie tylko dużą szybkość przesyłania danych, ale także pełne ich bezpieczeństwo. Firma uważa, że ma najlepsze w świecie programy zarządzania danymi (archiwizowanie, migracja na wolniejsze nośniki, przenoszenie do innych lokalizacji itp.). Szybkie łącza pozwalają na korzystanie z komputerów ES/9000 jako serwerów aplikacji multimedialnych, wymagających przesyłania ogromnych masywów informacji w czasie rzeczywistym.

Jednakże podstawowym uzasadnieniem konieczności zakupu dużego komputera jest potrzeba zarządzania ogromnymi zbiorami danych. Do tego celu IBM proponuje system zarządzania bazami danych DB2. Powstał on we wczesnych latach 70 i był pierwszym relacyjnym systemem baz danych. W tym miejscu wypada przypomnieć, że twórca teorii relacyjnych baz danych, E.F. Codd, był pracownikiem IBM. Obecnie system DB2 jest rozwijany w kierunku pracy w środowisku rozproszonym (albo inaczej klient/serwer). Nosi nawet symptomatyczne oznaczenie Distributed Relational Database Architecture (DRDA). IBM dostarcza ten system na komputery z rodziny ES/9000 pracujące pod systemem operacyjnym MVS/ESA, na komputery z procesorem RISC RS/6000, pracujące pod systemem AIX/6000 (IBM-owską wersją Unixa) jak i na komputery osobiste z systemem OS/2. Na komputerach AS/400 dostępna jest baza SQL/400.

Wszystkie te systemy zarządzania bazami danych współpracują ze sobą za pośrednictwem programu Distributed Database Connection Services (DDCS). Komputery pracujące pod kontrolą systemów DOS, DOS/Windows, OS/2 i Unix mogą być klientami dowolnego komputera z zainstalowaną bazą DB2. Możliwe jest także rozproszenie bazy na różnych komputerach, w różnych lokalizacjach, pod różnymi systemami operacyjnymi.

W dalszej części seminarium przedstawiono rodzinę stacji roboczych i serwerów RS/6000, mogących działać w heterogenicznym środowisku sprzętowo-programowym, zarówno jako serwery plików i aplikacji, jak i jako klienci. Firma IBM poleca je do zastosowań technicznych, ale rozwija także ich oprogramowanie w zastosowaniach komercyjnych. I w tym właśnie celu opracowano DB2/6000.