Ewolucja technologii telekomunikacyjnych

Różnorodność protokołów i aplikacji

Różnorodność protokołów transmisji używanych w sieciach metropolitalnych daje olbrzymie możliwości instalowania starych i nowych usług. Odmiennie niż w sieciach międzymiastowych, gdzie dokonuje się konsolidacji ruchu generowanego przez usługi w strumienie o identycznej przepływności (przeważnie 2,5 lub 10 Gb/s), w sieciach metropolitalnych występują protokoły transmisji o przepływnościach różniących się między sobą nieraz o kilka rzędów wielkości. System DWDM jest w stanie przenosić wszystkie strumienie w jednym pakiecie, zapewniając nie tylko elastyczne połączenia na żądanie, ale dając również wspólne środowisko zarządzania i utrzymania sieci.

Od kilku lat sieci transportowe SDH/SONET (także tradycyjne PDH) są wzbogacane w szerokopasmowe usługi ADSL, ATM i IP, które będą współistniały z sieciami teleinformatycznymi opartymi na protokołach typu ESCON i FICON do łączenia dużych systemów mainframe, połączeń z sieciami przechowywania danych SAN, FDDI, cyfrowej TV itp. Szerszego pasma wymagają też najnowsze aplikacje konsumenckie (zwłaszcza dla abonentów na osiedlach mieszkaniowych). Przeciętna przepływność połączenia niedawno wynosiła około 64 kb/s, obecnie ADSL lub nowe usługi dla abonentów ruchomych (EDGE, UMTS) przesuną tą granicę do 384 kb/s (w niedalekiej przyszłości do 2 Mb/s).

Ewolucja technologii telekomunikacyjnych

Typowe protokoły sieci metropolitalnych

Z szerokopasmowego dostępu operatorskiego korzystają przede wszystkim dostawcy Internetu (ISP - Internet Service Providers), oferujący multimedialne usługi klientom indywidualnym i biznesowym. Z internetowego dostępu dedykowanego, o gwarantowanej przepustowości, korzystają firmy, w których Internet jest intensywnie wykorzystywany w codziennej pracy.

Dostęp do coraz szerszego pasma transmisji wynika z postępu w budowie włókien i systemów z podziałem długości fali DWDM. Oczekuje się, że światłowody produkowane w przyszłości będą oferowały pasmo o szerokości 50 THz (obecnie ok. 25 THz). Według Bell Labs (Lucent) przy obecnym stanie wiedzy, dostępnych technologiach i systemach modulacji, jest możliwe uzyskanie w pojedynczym włóknie przepływności 100 Tb/s. Po opracowaniu w przyszłości bardziej wyrafinowanych wielopoziomowych modulacji QAM (Quadrature Amplitude Modulation), być może uda się podwyższyć tę przepływność do 200 Tb/s - podczas gdy absolutną granicą światłowodu jest przepustowość 350 Tb/s wynikająca z prawa Shannona.

Konwergencja sieci i usług

W ciągu ostatnich 10 lat sieci telekomunikacyjne przeszły transformację od sieci z komutowaniem kanałów do wielousługowych sieci z przełączaniem pakietów. W najbliższej przyszłości zasadniczą rolę w technice sieciowej będzie odgrywać warstwa optyczna i posadowiona bezpośrednio na niej (z uwzględnieniem odpowiedniego ramkowania) warstwa IP. Najważniejsze zmiany dotyczą głównie eliminacji urządzeń elektronicznych w warstwie optycznej, a także wprowadzenia jednolitej płaszczyzny sterowania, zarówno dla warstwy optycznej, jak i warstwy IP opartej na technice MPLS (Multiprotocol Label Switching).

Warstwa optyczna umożliwia całkowicie optyczny transport informacji na duże odległości bez konieczności konwersji sygnału optycznego na sygnał elektryczny, natomiast konwersje O/E stosuje się obecnie jedynie w punktach końcowych oraz między sieciami różnych operatorów. Jednolita platforma sterowania już umożliwia uproszczenie całości sterowania siecią i ułatwia realizację zadań sterowania w czasie rzeczywistym.

Wzajemnie przenikanie się łączności bezprzewodowej, transmisji danych i Internetu umożliwia konwergencję usług i pretenduje do największego wydarzenia telekomunikacyjnego nie tylko w ciągu ostatnich 10 lat, ale od czasu wynalezienia telefonu (1876 r.). Zjawisko konwergencji stosowane w praktyce pod różnymi formami staje się generatorem nowych aplikacji i usług, których tworzenie staje się możliwe dzięki platformom i technologiom opartym na otwartych standardach. Nowoczesna firma musi korzystać z komputerów i z telefonów na każdym stanowisku pracy, a współczesne systemy teleinformatyczne rozwiązują problem oddzielnej sieci telefonicznej, telewizyjnej i komputerowej przez zastąpienie tradycyjnego okablowania telefonicznego wielousługową siecią komputerową.

Trendy w sieciach telekomunikacyjnych

Ewolucja technologii telekomunikacyjnych

Porównanie starej i nowej telekomunikacji

Zmiany w telekomunikacji polegają na ewolucyjnym zastępowaniu tradycyjnej architektury telekomunikacyjnej sieci przewodowej lub tworzeniu od podstaw sieci wielousługowych nowej generacji NGN (Next Generation Network). Sieci te obejmują zarówno szerokopasmowe sieci dostępowe (przewodowe, bezprzewodowe i światłowodowe), jak i szkieletowe sieci transportowe o pakietowym charakterze transmisji. W ich zasięgu znajdują się również radiowe i telewizyjne media rozsiewcze (analogowe i cyfrowe) oraz bezprzewodowe rozwiązania kolejnych generacji komórkowych. Ewolucja ta przebiega wielodrogowo i wieloetapowo, a realizowana jest jako konwergentny proces trzech nieodległych od siebie dziedzin komunikacyjnych: telekomunikacji, teleinformatyki oraz mediów radiowo-telewizyjnych.

Celem nowej architektury NGN jest uzyskanie takiej infrastruktury teleinformatycznej, która będzie umożliwiać efektywne przekazywanie na odległość informacji dla różnorodnych zastosowań, czyli dostarczanie wielu usług o odrębnych wymaganiach transportowych. Mogą one zawierać w dowolnych proporcjach głos bądź dane (pliki komputerowe), a także przekaz obrazów nieruchomych (zdjęcia) i ruchomych (wideo, filmy, telewizja). Taką multimedialną sieć telekomunikacyjną, spełniającą jednocześnie odpowiednie warunki transmisji w czasie rzeczywistym lub prawie rzeczywistym dla każdej usługi oddzielnie, określa się jako sieć wielousługową środowiska informatycznego.

Molex PowerCat 6 - system okablowania na dziś

Wraz z pojawieniem się standardu kategorii 6 firma Molex Premise Networks udostępniła system PowerCat 6 stanowiący kompletne okablowanie strukturalne dla aplikacji 1GbE (kat. 6). System składa się z paneli krosowych, kabli połączeniowych oraz gniazd abonenckich RJ-45 (WE8W) zbudowanych w oparciu o opatentowane moduły DataGate Plus. Odpowiednie parametry transmisyjne uzyskano dzięki opracowaniu złącza szczelinowego IDC (Insulation Displacement Connector) o elastycznych stykach w kształcie litery V. Podczas podłączania żył kabla styki nieznacznie tylko się uginają, co minimalizuje zmęczenie materiału, wydłużając tym samym okres użytkowania. Specjalnie dobrany kształt obudowy ułatwia proces instalacji, pozwalając na niemal samoistne układanie się żył w odpowiednich szczelinach złącza, a nakładka wzmacniająca całkowicie zabezpiecza żyły kabla przed wyrwaniem, bez konieczności stosowania opasek kablowych. Eliminacja tych skądinąd kłopotliwych w użyciu dodatków ma nie tylko charakter funkcjonalny, ale także w wysokim stopniu przyczynia się do poprawy parametrów toru sygnałowego, eliminując potencjalne punkty zgniecenia kabla - wpływające niekorzystnie na przesłuch oraz parametr Return Loss. Złącza DataGate Plus wyposażono w automatyczną przesłonę przeciwpyłową, która nie tylko chroni wnętrze przed przedostawaniem się zanieczyszczeń, ale stanowi jednocześnie wskaźnik prawidłowego podłączenia kabla. Odpowiednie ukształtowanie ruchomej przesłony dodatkowo czyści styki gniazda podczas każdego wpięcia lub wypięcia kabla krosowego, dzięki czemu potencjalne prace konserwatorskie ograniczają się do minimum.

Do realizacji światłowodowych połączeń w okablowaniu LAN firma oferuje włókna jednomodowe (9/125) oraz wielomodowe (62.5/125, 50/125 oraz 50/125 OM3) zapewniające pracę protokołu 1GbE na dystansie 550 m. Najnowszym produktem okablowania strukturalnego jest włókno 50/125 OM3, zoptymalizowane do pracy z nadajnikami laserowymi wykonanymi w technologii VCSL. Umożliwia ono działanie w sieci LAN protokołu 10GbE na dystansie do 300 m.


TOP 200