Migracja do sieci Ethernet 40/100 Gb/s nie wymaga modyfikacji wyższych warstw sieci, a więc protokołów i aplikacji. Natomiast jeśli chodzi o okablowanie, to istnieje zestaw specyfikacji różnych mediów transmisyjnych miedzianych i światłowodowych, których wybór zależy od wymaganej przepustowości i długości łączy.

W sieciach Gigabit i 10Gigabit Ethernet wykorzystywane są dwie linie do transmisji danych w dwóch kierunkach. Choć specyfikacja IEEE 802.3ba (Ethernet 40/100 Gb/s) opisuje wymagania dla interfejsów wykorzystujących pojedynczy tor transmisji w każdą stronę, na razie tego typu rozwiązania są trudne w realizacji i stosowana jest technika podziału sygnałów na równoległe linie transmisyjne o przepustowości 10 Gb/s wykorzystujące kilka włókien w kablach zawierających wiele światłowodów. Z reguły są to cztery włókna (sieć 40 Gb/s) lub dziesięć (100 Gb/s).

Jeśli chodzi o typ okablowania, to planując wdrożenie lub późniejszą migrację do sieci Ethernet 40/100 Gb/s należy obecnie budować infrastrukturę wykorzystującą światłowody wielomodowe OM3 (zasięg do 100 m) lub OM4 (125 m). Możliwe jest też oczywiście zastosowanie światłowodów jednomodowych o większym zasięgu, ale zwiększa to koszt wdrożenia.

Warto też zauważyć, że najnowsza specyfikacja TIA-942 (Telecommunications Infrastructure Standard for Data Centers) rekomenduje OM3 lub OM4 jako podstawowy rodzaj światłowodów wielomodowych do budowy sieci szkieletowych i poziomych w centrach danych, a jednocześnie usunięto ze standardu światłowody OM1 i OM2, a także okablowanie miedziane UTP kategorii 5e jako medium, które można stosować w sieci poziomej.