Ewolucja routerów

Rozwój sieci komputerowych spowodował, że postrzeganie routera jako podstawowego węzła komunikacyjnego rozsyłającego pakiety danych, lekko się zdewaluowało. Obecnie urządzenie to jest często wyposażone w firewalle, bramy medialne (głos, wideo), narzędzia ułatwiające optymalizację, wirtualizację czy łączność z siecią firmową (VPN).

Część specjalistów zastanawia się w związku z tym nad stworzeniem nowej definicji routera, lepiej oddającej rzeczywistość. Dla tradycjonalistów urządzenie pracujące w warstwie trzeciej modelu OSI zawsze pozostanie jednak przede wszystkim routerem.

Krótka historia routingu

Wynalezienie sposobu przesyłania danych pakietowych stało się kluczowe z chwilą powstania sieci ARPANET w 1969 r. Rok wcześniej amerykańska agencja rządowa DARPA podpisała umowę z firmą BBN (Bolt, Beranek, Newman), której jednym z głównych założeń było zbudowanie węzła sieciowego do kierowania pakietami. Pierwowzorem (bardzo "okrojonym") dzisiejszych routerów stała się maszyna o nazwie Interface Message Processor (IMP), zbudowana na bazie komputera Honeywell DDP-516 i wyposażona w 12 KB pamięci. Maksymalna przepustowość IMP dochodziła do 50 kb/s, a do jej instalacji - ze względu na rozmiar i wagę - użyto dźwigu. W sierpniu 1969 r. na Uniwersytecie Kalifornijskim (UCLA), przy wsparciu zaangażowanego w projekt naukowca Leonarda Kleinrocka, podłączono IMP do komputera typu SDS Sigma-7, tworząc pierwszy węzeł sieci ARPANET.

Zobacz również:

  • Cisco wzmacnia bezpieczeństwo dwóch platform sieciowych
  • Kiedy wynaleziono AI? Krótka historia sztucznej inteligencji
  • Apple po 16 latach może zmienić kultowy element iPhone'a

Drugi IMP pojawił się w październiku 1969 r. na Uniwersytecie w Stanford, co umożliwiło komunikację między dwoma uniwersytetami. Do końca 1969 r. były cztery węzły, a dwa lata później - piętnaście, co pozwoliło na połączenie najważniejszych ośrodków badawczych USA.

Ewolucja routerów

Prekursor współczesnego routingu - Interface Message Processor

Prawdziwym przełomem w historii routingu było opracowanie koncepcji wieloprotokołowego routera przez Williama Yeagera, inżyniera pracującego wówczas na Uniwersytecie w Stanford. W styczniu 1980 r. Yeagerowi zlecono opracowanie czegoś, co połączyłoby komputery z trzech instytutów: informatyki, elektroniki i medycyny. Problem nie był trywialny, ponieważ w ich wyposażeniu były: mainframe'y DEC 10, kilka urządzeń Xerox PARC Lisp, serwery plików Altos oraz dołączone do nich drukarki. Rolą Yeagera było znalezienie rozwiązania, które połączyłoby w sieć wszystkie te urządzenia. Efektem jego pracy było stworzenie aplikacji NOS (Network Operating System) i kodu źródłowego do routingu (EtherTIP), przeznaczonego do uruchomienia na mainframe'ie DEC PDP11/05. Po pół roku prac i dodatkowych problemach z kompilacją programu (początkowo zbyt mocno obciążano pamięć systemową) Yeagerowi udało się stworzyć pierwszy router, który pozwalał połączyć urządzenia sieciowe z trzech instytutów. W dwa lata później do routera dodano funkcję trasowania ruchu IP.

Z Williamem Yeagerem wiąże się także inna historia, która ukształtowała obecny rynek urządzeń sieciowych. Ówczesny dyrektor instytutu informatyki Uniwersytetu Stanford, Len Bosack, poprosił Yeagera o wgląd do kodu źródłowego routera. W 1984 r. Bosack wraz z kilkoma współpracownikami założył firmę Cisco Systems (do 1992 r. pierwszy człon nazwy pisany był z małej litery - cisco Systems). Wkrótce potem światło dzienne ujrzał IOS (Internetwork Operating System), udoskonalany do dzisiaj system operacyjny dla routerów Cisco. Kwestią sporną, która poróżniła Yeagera i Bosacka, był wkład pracy twórczej w pierwotne oprogramowanie współpracowników założyciela Cisco. Według niektórych źródeł, był on znaczący, dokonano wielu rozszerzeń i dostosowano rozwiązanie do potrzeb rynku. Istnieją także opinie, w tym samego Yeagera, że zmian w IOS i NOS praktycznie nie było, różnice polegały jedynie na nazwie zmiennych w kodzie aplikacji. Ostatecznie Bosack zawarł ugodę z władzami Uniwersytetu Stanford i opuścił mury uczelni, oddając się całkowicie rozwojowi Cisco Systems.

W 1986 r. spółka Cisco zaprezentowała komercyjny, wieloprotokołowy router AGS (Advanced Gateway Server), wyposażony w 1 MB pamięci. Obsługiwał m.in. mechanizmy TCP/IP i PUP (Parc Universal Packets). AGS mógł pracować w sieciach 100 Mb/s FDDI (Fiber Distributed Data Interface). Jednym z pierwszych miejsc, gdzie zainstalowano router Cisco AGS był Uniwersytet w Utah, USA.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200