Rozwiązanie ma architekturę klastra i składa się z 416 wysoko wydajnych komputerów typu HPC o nazwie HX600. Każdy komputer zawiera cztery czterordzeniowe procesory Opteron, co daje razem 1664 procesorów i 6656 rdzeni obliczeniowych.

Superkomputer będzie mieć do dyspozycji macierz dyskową (NUS2000 model 200s) o pojemności 800 TB oraz serwer PRIMEQUEST wspierający operacje I/O. Klastrowi towarzyszy dodatkowa jednostka obliczeniowa (multiprocessing cluster) składająca się z siedmiu uniksowych serwerów SPARC i 1 TB pamięci RAM. Superkomputer będzie mieć wydajność 61,2 teraflopów, co plasuje go w pierwszej dwudziestce najszybszych jednostek obliczeniowych tego typu na świecie.

Zobacz również:

• 2024 – czego spodziewać się od technologii?

Jest to wyjątkowo ekologiczne rozwiązanie, charakteryzujące się wyjątkowo niewielkim poborem mocy. Warto w tym momencie przypomnieć, że na funkcjonującej od niedawna liście Green 500 (najbardziej energooszczędne komputery na świecie) pierwsze miejsce zajmuje system IBM BlueGene/P (pracujący w Daresbury Laboratory of the Science and Technology Facilities Council; Anglia), mogący się pochwalić wynikiem 375 megaflopów na jeden wat pobieranej mocy.

Superkomputer instalowany w Kyoto będzie pobierać 600 KW mocy, co po przeliczeniu daje wynik ok. 102 megaflopów na jeden wat pobieranej mocy.