E-business i e-commerce
- Józef Muszyński,
- 01.02.2001
Wdrażanie nowych usług napotyka szereg barier, takich jak pasmo w sieci (zatory),odległość i związane z tym opóźnienia transmisji, skalowalność serwerów WWW oraz szczyty ruchu i przeciążenia dynamiczne.
W zakres działania CDN wchodzą:
- zarządzanie dostarczaniem treści
- routing zawartości (wybór najlepszego ośrodka do obsługi zlecenia)
- przełączanie treści (wybór najlepszego serwera)
- dostarczanie brzegowe treści (buforowanie i dostarczanie na zlecenie)
- inteligentne usługi sieciowe.
Segment B2B
Forrester Research szacuje, że obroty w segmencie typu biznes–biznes (B2B), wynoszące 43 mld USD w 1998 r., mogą osiągnąć poziom 1,5 biliona USD w 2003 r. Większość tej działalności będzie się skupiać w ośrodkach sprzedawców. Dużo bardziej interesujące jest to, że 15–20% transakcji B2B jest realizowane przez rynek usługodawców niezależnych. Forrester przewiduje, że wartość transakcji na tym rynku osiągnie w 2003 r. kwotę 500 mld USD.
Rynek elektroniczny (e-marketplace) oferuje przede wszystkim zdolność przetwarzania i szybkiego przemieszczania przez Internet w skali globalnej dużej ilości wysoko specjalizowanej informacji. Kupujący może rozsyłać złożone specyfikacje produktu do setek dostawców oraz mieć możliwość przeglądania ofert uaktualnianych w sposób ciągły na personalizowanych witrynach oferentów. Proces sprzedaży w takim układzie może być zredukowany do 24 godzin, a w niektórych przypadkach do godzin lub kwadransów.
Typowy nabywca spędza mnóstwo czasu na zdobywaniu informacji i robocie papierkowej. Realny zakup, negocjacje i uzgodnienie ceny, zabierają przeciętnie jedynie 15% czasu trwania całego procesu. Z punktu widzenia sprzedającego problemem jest dotarcie ze swoim produktem – informacją o produkcie – do kupującego, który często musi przeglądnąć setki specyfikacji. Sposobem na to jest personalizacja stron w ośrodku webowym, odzwierciedlająca preferencje klientów. Nabywca z kolei może dzięki Internetowi łatwo zdobyć oferty konkurujących sprzedawców i w ten sposób być przygotowanym do negocjacji optymalnej ceny.
Standaryzacja e-biznesu
Rozwiązania w sferze e-biznesu wymagają zestawu standardów i specyfikacji oraz ich precyzyjnego połączenia, zależnego od specyficznych procesów biznesowych. Podjęto już wiele inicjatyw standaryzacyjnych powiązanych z kluczowymi procesami biznesowymi, takimi jak marketing, negocjacje kontraktów, zarządzanie logistyczne, płatności i administracja. Sprawą podstawową jest też zagadnienie bezpieczeństwa, obejmujące zarówno stronę aplikacyjną, jak i poziom platformy infrastrukturalnej.
Globalność e-biznesu wymusza stosowanie rozwiązań otwartych i współdziałających ze sobą. W Unii Europejskiej nad definicją ogólnego modelu dla handlu elektronicznego pracują różnorodne gremia i ciała standaryzacyjne. Model ten ma obejmować zagadnienia, takie jak współdziałanie różnych systemów i standardów, integracja pomiędzy narzędziami i usługami oraz kompatybilność istniejących i nowo powstających produktów. Jedną z takich propozycji jest model modułów konstrukcyjnych dla e-biznesu. Moduły te wywodzą się wprost z procesów składających się na działalność biznesową, zdefiniowanych jako funkcje, które mogą być implementowane w bezpiecznych produktach i usługach e-biznesu. Wyróżniono trzy kategorie modułów konstrukcyjnych, identyfikując ich przynależność do stron – kupujący, sprzedający i usług niezależnych – oraz określając ich zależności od innych elementów konstrukcyjnych.