2. Zapewnia separację i elastyczność

Technologia MPLS ułatwia wiązanie poszczególnych sieci lokalnych LAN klienta w pełni zarządzaną sieć WAN (Wide Area Network). Daje też możliwość tworzenia wirtualnych ogniw VPN, łączących centralę firmy z jej oddziałami, bądź transmisji przez wydzielone kanały z poszczególnymi pracownikami (łącza unicastowe). Stworzenie takiej sieci znacznie usprawnia komunikację i przepływ informacji, gdyż pozwala na transmisję danych jednocześnie do wielu grup użytkowników (oddziałów, departamentów, firm partnerskich) oraz zapewnia skuteczność przesyłu poprzez separację ruchu danych, zaznaczenie hierarchii ich ważności oraz kodowanie informacji dla zwiększenia bezpieczeństwa. Protokół MPLS ma wbudowaną taką elastyczność na wiele sposobów, oddzielnie dla każdego obszaru danych. Swobodna semantyka pozwala na elastyczne zarządzanie, zwłaszcza że etykieta MPLS nie ma ustalonego obszaru ani zasięgu oddziaływania, a ponadto można ją łatwo modyfikować.

3. Protokół MPLS jest neutralny

Charakterystyczną cechą MPLS jest jego niezależność od protokołów stosowanych w lokalnym bądź wieloprotokołowym środowisku komunikacyjnym. Projektowany od początku pod kątem współpracy z innymi protokołami jako AToM (Any Transport over MPLS), protokół ten może obecnie przekazywać pakiety formowane w środowisku ATM, Frame Relay czy przez klasyczny Ethernet, bądź w tradycyjnej jeszcze technice transportowej SONET/SDH. Ponieważ sieci szkieletowe systematycznie ewoluowały na coraz wyższy poziom, podnosząc swoją skuteczność transportową, protokół MPLS mógł się rozwijać równie skutecznie razem z nimi. Odegrał kluczową rolę przy wspieraniu zarówno dziedziczonych sieci pakietowych (PSDN, SONET), jak i najnowszych rozwiązań opartych na IP. Obecnie MPLS jest powszechnie stosowany do obsługi aplikacji Metro-Ethernet oraz w szkielecie komunikacyjnym łączności komórkowej, a także do stacjonarnej dystrybucji sygnałów wideo.

4. MPLS jest adaptowalny

Jedną z funkcji MPLS jest wspieranie tworzenia nowych, ciągle zmieniających się aplikacji. W powszechnym odczuciu inżynieria ruchu MPLS (czyli optymalizacja wykorzystania zasobów rdzenia sieci pod kątem potrzebnych usług oraz wyboru dróg spełniających określone warunki) okazała się sukcesem, ponieważ pozwoliła usługodawcom nie tylko szybko rozwijać własne sieci, ale i dodawać nowe usługi przy jednoczesnym obniżaniu kosztów. Taką szybką adaptację, a przy tym realizację nowych wyzwań, zapewniła łatwość konfigurowania ścieżek i utrzymania usług - poprzez automatyczne zestawianie łączy wirtualnych, zarządzanie ruchem na poziomie pojedynczej ścieżki LSP (Label Switching Path) oraz stosowanie mechanizmów szybkiej naprawy ścieżek w sieci za pośrednictwem MPLS FRR (MPLS Fast ReRoute).

5. MPLS gromadzi statystykę ruchu

Dla operatorów sieciowych ważnym elementem była zdolność systemu do gromadzenia danych statystycznych o zachowaniu się całej infrastruktury sieciowej w trakcie pracy. To z kolei pozwala na przeprowadzanie szybkiej analizy oraz odpowiednie reagowanie, co pomaga w uzyskiwaniu jak największego zwrotu z inwestycji. Okazało się, że sieć MPLS jest jedną z lepiej wyposażonych w mechanizm statystyczny i pozwala gromadzić szeroki zakres pomiarów, potrzebnych później do analizy ruchu sieciowego, wskazywania trendu czy planowania. W sieciach MPLS można dokonywać pomiarów natężenia ruchu, także czasu i opóźnienia między dwoma własnymi routerami, a ponadto mierzyć ruch pakietowy między węzłami sieci metropolitalnych i regionalnych. Taka zdolność infrastruktury do gromadzenia parametrów statystycznych przy użyciu MPLS jest o wiele ważniejsza, niż sama kontrola przepustowości poszczególnych ścieżek i kanałów transmisyjnych.

6. MPLS zapewnia skalowanie

Znakowanie transmitowanych pakietów w sieciach MPLS pozwala na optymalne zestawianie kierunków i przepływności łączy, co stanowi istotę inżynierii ruchu. W każdej sieci na ogół panuje duża różnorodność zjawisk, gdyż krążą w niej informacje ważne i mniej znaczące, poufne i dostępne dla wszystkich, wypełnione treściami wideo bądź jedynie tekstowymi lub w postaci zwykłych plików danych. Ich transport można jednak z góry starannie zaplanować i udostępnić im kanały o odpowiedniej przepływności - tak, aby trafiały dokładnie tam, gdzie trzeba - do wskazanych odbiorców, w ściśle określonym czasie (najważniejsze dane mają wysoki priorytet) bądź z maksymalną możliwą szybkością. Przykładem takiego skalowania jest optyczna sieć Metro Ethernet, oparta na infrastrukturze MPLS operatora, gdzie terminale użytkownika również korzystają z Ethernetu, ale na kablu miedzianym o niewielkiej przepływności. Zalety Metro Ethernetu opartego na MPLS są bezsprzeczne: wysoka skalowalność, dostępność, konwergencja wielu protokołów. Wadą takiego rozwiązania jest jednak konieczność instalacji urządzenia "tłumaczącego", umieszczanego między Ethernetem a siecią MPLS (np. w multiplekserze OAM). Większość nowych wdrożeń ma jeszcze taką architekturę.

7. MPLS transportuje bezpiecznie

Jedną z charakterystycznych cech MPLS jest możliwość zestawiania tuneli informacyjnych na wybranych fragmentach trasy przesyłanych pakietów. Taka opcja daje możliwość tworzenia wirtualnej sieci prywatnej VPN, wiążącej centralę przedsiębiorstwa zarówno z oddziałami, jak i pracownikami w terenie. Stworzenie wirtualnej sieci zwiększa bezpieczeństwo przepływu informacji, a ponadto pozwala na transmisję danych jednocześnie do wielu grup użytkowników. Wyższy poziom bezpieczeństwa zapewniają także sieci VPN MPLS poprzez stosowanie w nich dodatkowego szyfrowania wewnątrz sieci.