2. Zdalne, wirtualne aplikacje

Metoda dobrze znana każdemu użytkownikowi, który kiedykolwiek korzystał z aplikacji webowych. W odróżnieniu od wyżej wymienionego modelu, od urządzenia klienckiego wymaga jedynie przeglądarki internetowej i obsługi standardowych protokołów webowych HTTP, HTTPS, SSL itp., żeby utworzyć bezpieczne połączenie do transmisji grafiki i danych. Zależnie od tego, jak aplikacja została zaprojektowana, urządzenie klienckie może być wykorzystane do wspomagania przetwarzania niektórych danych lub grafiki, albo też służyć jedynie do wyświetlania obrazów i przekazywania sygnałów myszy oraz klawiatury.

Zalety: Od pracowników działu IT nie wymaga kontroli sprzętowego i programowego środowiska użytkownika.

Wady: Brak możliwości zarządzania sprzętowym i programowym środowiskiem wykorzystywanym przez użytkowników, często negatywnie wpływa na wydajność aplikacji. System nie może funkcjonować, gdy brak jest połączenia sieciowego.

Przykłady systemów: Citrix XenApps, Microsoft Remote Desktop Services, VMware View, VMware ThinApps.

3. Zdalne, hostowane, dedykowane, wirtualne komputery PC

Model ten, w porównaniu z usługami terminalowymi i aplikacjami webowymi, jest kolejnym krokiem w kierunku rozszerzania funkcji oraz ograniczania kosztów i zużycia zasobów.

Zamiast współdzielenia jednej instancji aplikacji lub systemu operacyjnego przez wielu użytkowników, serwer udostępnia każdemu użytkownikowi indywidualną maszynę wirtualną VM, zawierającą system operacyjny i odpowiedni zestaw aplikacji.

Wiele maszyn VM uruchomionych na serwerze może współdzielić jego zasoby lub też każda z nich może działać na dedykowanym jej komputerze kasetowym typu Blade PC. Aplikacje działają na zdalnym serwerze lub też ich obraz może być strumieniowo przekazywany do urządzenia klienckiego. W tym drugim przypadku możliwe jest przekazywanie tylko tych elementów systemu operacyjnego i aplikacji, które są użytkownikowi potrzebne. Oprogramowanie jest uruchamiane lokalnie i wykorzystuje moc przetwarzania urządzenia klienckiego, ale nie korzysta z lokalnej pamięci masowej.

Wirtualne PC hostowane na serwerze

Zalety: Rozwiązanie pozwala na uruchamianie dowolnych aplikacji, nawet tych, które nie mogą pracować w trybie współdzielenia, oraz umożliwia odizolowanie aktywności użytkowników i wykorzystania zasobów.

Wady: Wymaga znacznie większej przepustowości sieci i wyposażenia w sprzęt po stronie serwera, niż model zdalnych, współdzielonych komputerów PC. Wydajność w dalszym ciągu zależy od jakości połączenia sieciowego oraz efektywności protokołów obsługujących grafikę. System nie działa, gdy brak jest połączenia sieciowego.

Przykłady systemów: Citrix XenDesktop, Wyse ThinOS, VMware View, Microsoft Remote Desktop Services, Microsoft Enterprise Desktop Virtualization (MED-V).

Wirtualne PC przekazywane strumieniowo

Zalety: Z reguły możliwe jest uzyskanie lepszej niż w innych systemach wydajności aplikacji graficznych, bo jej przetwarzanie jest realizowane lokalnie.

Wady: Wymaga większej niż inne rozwiązania mocy przetwarzania urządzeń klienckich, co zmniejsza potencjalne oszczędności możliwe do uzyskania przy wdrażaniu wirtualnych PC. Podobnie jak wcześniej wymienione, system nie działa, gdy brak jest połączenia sieciowego.

Przykłady systemów: Citrix XenDesktop, XenApp, XenProvisioning, Wyse TCX, VMware View Manager, ThinApps, Composer, Microsoft VDI.

4. Lokalne aplikacje wirtualne

W praktyce jest to przede wszystkim platforma Java. Aplikacje są ładowane z serwera na urządzenie klienckie i tu uruchamiane przy wykorzystaniu lokalnej mocy przetwarzania i pamięci. Ale działają one w odizolowanym “pudełku", określanym jako sandbox, czyli środowisku, które wymusza zestaw reguł i ograniczeń definiujących, jakie funkcje i połączenia lokalny komputer może realizować.

Zalety: Możliwość korzystania z większych zasobów lokalnych i w efekcie często większa wydajność aplikacji. Mniejsze wymagania co do pasma przepustowości sieci oraz możliwość pracy w trybie offline, gdy połączenie sieciowe jest niedostępne.

Wady: Ograniczona możliwość zarządzania sprzętem i kontroli bezpieczeństwa danych przez pracowników działu IT.

Przykłady rozwiązań tej klasy: Citrix XenApp, Wyse TCX, VMware ThinApp, Microsoft Application Virtualization.