Jednocześnie firma rozpoczęła kampanię marketingową swoich produktów jako "jedynych na rynku, prawdziwych urządzeń typu zero-client", otwarcie kwestionując zapewnienia innych producentów, że oferują taki sprzęt. Przedstawiciele Pano Logic mówią, że konkurencyjne produkty są po prostu mniejszymi, bardziej energooszczędnymi i łatwiejszymi w zarządzaniu wersjami cienkich klientów. "Obecnie tylko Pano oferuje zerowych klientów, czyli urządzenia, które nie mają procesora, pamięci, lokalnego systemu OS oraz nie wymagają aktualizacji oprogramowania firmware, konfiguracji ani opłat licencyjnych" - podkreśla Parmeet Chaddha, wiceprezes Pano Logic.

Urządzenia Pano wykorzystują własny protokół komunikacyjny, który jest znacznie efektywniejszy niż tradycyjne protokoły stosowane w systemach VDI, takie jak Microsoft RDP (Remote Desktop Protocol). "Można je określić jako interfejs PCI zainstalowany w komputerze, ale o zasięgu rozszerzonym przez okablowanie sieciowe" - mówi Parmeet Chaddha.

Z kolei Dell zaprezentował w marcu br. nową wersję korporacyjnego terminala FX100, określanego przez producenta jako urządzenie typu zerowego klienta, która obsługuje protokół strumieniowego przesyłania danych PCoIP (PC-over-IP), opracowany przez Teradici, oraz najnowszą wersję systemu VMware View 4.0.

FX100 nie ma procesora ani dysku, choć wyposażono go w niewielką wewnętrzną pamięć, która umożliwia uruchomienie sprzętu. "FX100 to zerowy klient, który ma równie prostą architekturę, jak konkurencyjne urządzenia Pano Logic" - zapewnia Robert Ayala, dyrektor Dell Commercial Client Group.

Czy zerowy klient zrobi karierę i jak ważne jest, aby był to "prawdziwy zerowy klient"? "Jeśli urządzenie wygląda i funkcjonuje jak zero client nie wymagający żadnego zarządzania, to dla użytkownika nie ma znaczenia, jakie technologie są wykorzystywane po stronie back-end" - odpowiada na to pytanie niezależny analityk Brian Madden.

Różne modele systemów wirtualnych PC

1. Zdalne, hostowane komputery PC

Metoda wykorzystująca usługi terminalowe. Na serwerze uruchamiany jest jeden obraz systemu operacyjnego lub aplikacji, a wiele urządzeń klienckich loguje się do niej za pomocą oprogramowania do zarządzania połączeniami (connection broker). Maszyna kliencka jest używana tylko do wyświetlania obrazu współdzielonej aplikacji oraz przekazywania sygnałów tworzonych przez mysz i klawiaturę.

Zalety: Niski koszt systemu oraz wysoki poziom kontroli danych i aplikacji.

Wady: Wydajność zależy od jakości połączenia sieciowego. Protokoły obsługujące wyświetlanie obrazów często nie pozwalają na efektywne przekazywanie skomplikowanej grafiki. Niektóre z aplikacji przeznaczonych dla komputerów PC nie mogą pracować na serwerze w trybie umożliwiającym ich współdzielenie przez wielu użytkowników. System jest mało elastyczny - nie pozwala na lokalne przechowywanie danych, korzystanie z większości urządzeń peryferyjnych dla PC, wymianę lub kopiowanie danych przy użyciu pamięci przenośnych, a także nie może funkcjonować, gdy zabraknie połączenia sieciowego.

Przykłady oprogramowania i sprzętu:

Oprogramowanie: Citrix XenDesktop, Wyse ThinOS, Microsoft Remote Desktop Services, Microsoft Enterprise Desktop Virtualization (MED-V), VMware View Manager.

Rozwiązania sprzętowe: Pano Logic Device, Remote, terminale cienki klient nComputing, terminale cienki klient Wyse, Sun Ray Ultra-Thin Client, Symbiont Network Terminal, Rangee Thin Client.