NetStumbler

Jeżeli zarządzacie siecią bezprzewodową i nie korzystaliście nigdy z NetStumblera, to koniecznie musicie naprawić ten błąd. Pełni on rolę interfejsu pomiędzy tym, co widzi nasza karta bezprzewodowa 802.11, a tym, co widzimy my. Przedstawia wiele użytecznych informacji o sieciach bezprzewodowych znajdujących się w zasięgu. Jest to jedno z podstawowych narzędzi w arsenale wardrivera korzystającego z Windows. Wardriverzy poszukują niezabezpieczonych lub słabo zabezpieczonych sieci bezprzewodowych, do których łatwo uzyskać dostęp. Ale wardriving to nie jedyne zastosowanie NetStumblera. Przypuśćmy, że użytkownicy dzwonią do helpdesku i skarżą się na problemy z dostępem do sieci bezprzewodowej w określonych godzinach. Można wówczas wziąć laptopa z uruchomionym NetStumblerem i pozostawić go na kilka godzin tam, skąd najczęściej zgłaszane są problemy. Uzyskamy w ten sposób czytelny obraz rozkładu poziomu sygnału. Może się okazać, że kłopoty użytkowników wiążą się z zakłóceniami wywoływanymi przez kuchenkę mikrofalową używaną w porze obiadowej.

Jest powód, dla którego NetStumbler cieszy się popularnością od tak dawna. Działa i jest przydatny, tak więc zdecydowanie powinien znaleźć się w naszym schowku na narzędzia.

NetLimiter Monitor

NetLimiter Monitor to trochę narzędzie-wędka. Jest darmowe, ale ma zachęcić do zakupu jego znacznie bogatszych w funkcje wersji komercyjnych: NetLimiter Lite (od 8,95 do 16,95 USD) lub NetLimiter Pro (od 14,95 do 29,95 USD).

Co jest jedną z większych bolączek mniejszych sieci? "Złodzieje" pasma - aplikacje, które zużywają większość lub całe dostępne łącze internetowe oraz "zamulają" sieć lokalną. Zazwyczaj bardzo trudno namierzyć aplikację, która zapycha łącze, a jeszcze trudniej coś z tym fantem zrobić.

W takich właśnie sytuacjach NetLimiter jest niezwykle przydatny. Jego podstawową funkcją jest monitorowanie wykorzystania łącza na stacji, na której jest zainstalowany. W ten sposób umożliwia zidentyfikowanie winnych zjadania łącza. I na tym niestety kończą się możliwości wersji darmowej. W wersjach płatnych zyskujemy możliwość ustawienia limitów zarówno dla poszczególnych aplikacji (upload i download), jak i połączeń - już w wersji Lite. W wersji Pro dostajemy jeszcze zaporę ogniową i kilka innych, dodatkowych funkcji. NetLimiter nie jest najprostszy w użyciu, a przynajmniej nie na początku. Wydaje się, że nie ma sposobu na ograniczenie pasma dla danej aplikacji. Żeby to zrobić, trzeba kliknąć na zakładce Grants u dołu ekranu, a następnie przy aplikacji, którą chcemy przyciąć, w polu Grant ustalić limit.

Nessus

Nessus to kolejne bardzo popularne narzędzie. Podobnie jak Nmap, funkcjonuje na rynku już od wielu lat i tak jak on, nie traci na aktualności. Jest to jeden z potężniejszych skanerów podatności umożliwiający przeprowadzenie ponad 20 000 rodzajów sprawdzeń.

Nessus ewoluował z narzędzia CLI przeznaczonego dla Linuksa (którego konfiguracja nie należała do najłatwiejszych, a i odczytanie rezultatów pracy wymagało pewnej gimnastyki) do aplikacji o architekturze klient/serwer z graficznym front-endem, który może z powodzeniem pracować także z okienkami.

Po instalacji można niemalże od razu rozpocząć skanowanie. Dobrze jest pamiętać o pobraniu aktualizacji wtyczek/bazy podatności. Bez aktualnej bazy skaner jest mało praktyczny. A trzeba wiedzieć, że nowe aktualizacje mogą pojawiać się naprawdę szybko. Do wyboru mamy dwa rodzaje źródeł aktualizacji: tzw. Direct, skąd za opłatą możemy zasysać nowe pluginy na bieżąco, w miarę ich udostępniania, oraz Registered - to źródło nie wymaga opłat, ale pluginy udostępniane są dopiero w siedem dni po ukazaniu się w opcji Direct. Darmowa subskrypcja wcale więc nie oznacza tego, że dostajemy wybrakowaną bazę uaktualnień - otrzymujemy kompletną bazę, ale z opóźnieniem.

Nessus jest bardzo sprawnym skanerem. Przeskanowanie pięciu stacji przy użyciu wszystkich dostępnych pluginów trwa ok. 30 minut - całkiem przyzwoity rezultat. Po zakończeniu skanu otrzymujemy bardzo czytelny raport, pełen odsyłaczy do Bugtraqa czy CVS-a.

Podobnie jak Nmap, Nessus jest jednym z ulubionych narzędzi wykorzystywanych przez włamywaczy. Jako ci dobrzy powinniśmy więc regularnie skanować nasze serwery po to, aby móc podjąć działania naprawcze, zanim będzie za późno.

Network Notepad

Projektowanie sieci czy prezentowanie układu wszystkich jej elementów w formie diagramu może być frustrującym zadaniem. Większość programów graficznych nie dysponuje odpowiednimi narzędziami do tworzenia takich diagramów. Są oczywiście narzędzia komercyjne, takie jak Microsoft Visio, ale my nie chcemy tworzyć dodatkowych kosztów. Poza tym, czasem potrzebujemy czegoś więcej niż prostego edytora graficznego.

W takich sytuacjach z pomocą przychodzi Network Notepad. Dzięki niemu możemy budować schematy sieci będące nie tylko płaskimi dokumentami. Mogą one zawierać linki, dzięki którym zatelnetujemy się do urządzenia.

Wraz z Network Notepadem otrzymujemy zestaw ikon reprezentujących routery, serwery, drukarki, przełączniki, modemy itp. Rysowanie jest proste - wystarczy umieścić odpowiednie ikony na diagramie i połączyć je z innymi elementami. Następnie możemy przypisać każdemu z obiektów odpowiednie właściwości, np. nadać nazwę czy adres IP. Możemy również zaimportować plik hosts, a Network Notepad automatycznie umieści obiekty na mapie i przypisze im odpowiednie adresy IP. Ponadto istnieje możliwość zaprogramowania pięciu przycisków, których kliknięcie będzie wywoływało określone polecenie wobec danego obiektu (np. kliknięcie = wysłanie pinga).

PUTTY

O Putty nie będziemy się rozpisywać. Narzędzie to znajdowało się jednak na szczycie listy popularności, a więc musimy o nim wspomnieć. Jest to aplikacja kliencka pozwalająca nawiązać sesje terminalowe np. z serwerem SSH, choć oczywiście wspiera upadający Telnet. Umożliwia przy tym zapis przebiegu każdej z nawiązanych sesji. W ten sposób uzyskujemy czytelny log wszelkich przeprowadzonych operacji.

Active Ports

Narzędzie to służy jednemu podstawowemu celowi - pokazywaniu administratorowi, które porty na naszym komputerze są w danej chwili otwarte i które procesy na nich nasłuchują. Rezultat pracy Active Ports jest trochę podobny do wydania polecenia netstat. Z tą małą różnicą jednak, że czyni dziecinnie prostym zadanie odnalezienia aplikacji, która otworzyła połączenie. Posłużmy się przykładem: powiedzmy, że przeprowadziliśmy analizę ruchu sieciowego przy użyciu Wiresharka. Okazało się, że 95% przepustowości łącza zajmuje jedna z maszyn nasłuchująca na konkretnym porcie TCP. Zrozumiała jest chęć uzyskania informacji na temat tego, co powoduje tak intensywny ruch (być może Trojan lub aplikacja P2P?). Właśnie w takiej sytuacji Active Ports okaże się nieocenionym narzędziem.