Największe rozwiązania z reguły są oparte na bibliotekach taśmowych, optycznych i dużych macierzach dyskowych. Są one drogie, ale umożliwiają zgromadzenie ogromnych ilości danych i zapewniają szybki do nich dostęp.

Należy tu także wspomnieć o rozwiązaniach hierarchicznego zarządzania danymi. Statystyki pokazują, że z 80% stworzonych danych nigdy już później firma nie korzysta bądź korzysta bardzo rzadko. Rozwiązanie HSM (Hierarchical Storage Management) umożliwia przeniesienie najrzadziej wykorzystywanych danych na wolniejsze, ale tańsze nośniki. W wielu przypadkach oszczędność może być znacząca.

Przy planowaniu rozwiązania backupu i archiwizacji danych należy także wziąć pod uwagę tzw. okno backupowe. Określa ono ilość danych, które mogą być backupowane w danej jednostce czasu. Wylicza się je indywidualnie, a jednym z głównych parametrów jest prędkość zapisu na wybranym przez nas nośniku, maksymalna szybkość, z którą serwer jest w stanie dostarczyć dane do backupu, oraz związane z tym obciążenie serwera, na które możemy sobie pozwolić. Mimo że w praktyce pełny backup jest wykonywany dość rzadko, to trzeba pamiętać, że np. backup dysku o pojemności 36 GB na napędzie taśmowym o transferze 4 GB/godz. potrwa aż 9 godz. Nie zawsze można sobie na to pozwolić.

Nie ma ucieczki od polityki

Wszystkie opisane wcześniej czynności powinny być częścią tzw. strategii polityki bezpieczeństwa firmy i danych. Dokument ten opisuje wszystkie aspekty związane z bezpieczeństwem, nie tylko komputerów czy zawartych w nich danych. Jest zbiorem przepisów, zasad, wymagań i zaleceń regulujących sposób zarządzania, ochrony i udostępniania aktywów. Obejmuje najczęściej administracyjne, techniczne i fizyczne środki, dzięki którym zapewnia poufność, integralność, dostępność i kontrolę jakości danych oraz ochronę pozostałych aktywów - sprzętu, oprogramowania, dokumentacji i personelu.

Jedna z części takiego dokumentu jest poświęcona zabezpieczaniu danych i zachowaniu personelu podczas sytuacji awaryjnych. Komisja tworząca dokument polityki bezpieczeństwa (oczywiście, wchodzą w nią nie tylko administratorzy IT) określa priorytety przy zabezpieczaniu danych, ustala, które dane, z jaką częstotliwością i w jaki sposób powinny być backupowane, oraz przydziela obowiązki osobom, które w razie awarii będą odpowiedzialne za postawienie firmy na nogi.

DAS, NAS czy SAN?

Decydując się na rozwiązanie pamięci masowych w firmie, należy określić filozofię udostępnienia jego zasobów. Do tej pory najpopularniejszą metodą jest podłączanie pamięci masowej bezpośrednio do gromadzącego dane komputera, czyli Direct Attached Storage (DAS). Decentralizacja taka jest o tyle niekorzystna, że w praktyce uniemożliwia efektywne zarządzanie zasobami pamięci masowych.

Od pewnego czasu dość popularnym rozwiązaniem jest Network Attached Storage (NAS), czyli urządzenie pamięci masowych (macierz dyskowa lub serwer pamięci optycznych), podłączone bezpośrednio do sieci Ethernet i udostępniające swoje zasoby wskazanym przez administratora użytkownikom. Dyski w podłączonej w ten sposób macierzy dyskowej mogą być połączone np. w RAID poziomu 5, dzięki czemu nie tylko dane są odpowiednio zabezpieczone, ale też mamy zagwarantowaną odpowiednią optymalizację wolnego miejsca na dyskach.

Najbardziej zaawansowanym rozwiązaniem są sieci Storage Area Network (SAN). Umożliwiają podłączenie praktycznie nieograniczonych ilości pamięci masowych. Na sieć SAN, oprócz urządzeń pamięci, składa się także cała dodatkowa infrastruktura (przełączniki, serwery itp.). Złożone jest także zarządzanie całą siecią. Jej zastosowanie jest jednak konieczne w momencie, gdy ilość przetwarzanych i archiwizowanych danych przekracza setki gigabajtów.

W sieciach SAN istnieje pewne ograniczenie podczas zapisywania danych w centrum zapasowym. Gdy odległość między centrum podstawowym i zapasowym jest mniejsza niż 10 km, można zastosować mirroring, czyli wykonywanie lustrzanej kopii danych od razu w momencie ich powstania bądź modyfikacji. Zwiększenie odległości powoduje konieczność zastosowania replikacji, czyli kopiowania danych do ośrodka zapasowego z pewnym opóźnieniem.

Gdzie przechowywać zapasy?

Gdy zabezpieczane dane są strategiczne, a nasza firma musi dysponować zawsze aktualną ich kopią, warto zastanowić się nad zabezpieczeniem ich w tzw. centrum zapasowym (w tej nomenklaturze centrum podstawowym jest miejsce, w którym są przetwarzane oryginalne dane).

Dobrze zaprojektowane centrum zapasowe powinno charakteryzować się przede wszystkim redundantną i szerokopasmową infrastrukturą telekomunikacyjną, dzięki której będzie można szybko przesyłać dane na duże odległości. Nie bez znaczenia są również tradycyjne profesjonalne zabezpieczenia, które powinny się znaleźć w każdej poważnej serwerowni (odpowiedni system zasilania awaryjnego, instalacja przeciwpożarowa, ochrona budynku itp.).