Podstawowe problemy związane z wykorzystaniem częstotliwości

Wybór częstotliwości przeznaczonej dla bezprzewodowych sieci komputerowych będzie wynikał z określonych potrzeb. Warto pamiętać, że im wykorzystywana częstotliwość będzie wyższa, tym stosunkowo mniejszy będzie zasięg urządzeń radiowych. Z drugiej strony, im wyższa częstotliwość, tym większa jest jej dostępność i możliwość rezerwacji. Wybierając częstotliwość, warto również zwrócić uwagę na dostępną aranżację kanałów. W pasmach licencjonowanych najczęściej dostępne są kanały o szerokości: 3,5 MHz, 7 MHz, 14 MHz oraz 28 MHz. W pasmach nielicencjonowanych szerokość kanału to najczęściej wielokrotność 20 MHz. W zależności od modulacji, większa szerokość kanału zazwyczaj oznacza wyższą przepustowość systemu radiowego. Kanały są dostępne jako simpleksowe oraz dupleksowe. Jeżeli otrzymujemy jeden kanał dupleksowy o szerokości 28 MHz, w rzeczywistości dostajemy 2 kanały simpleksowe o szerokości 28 MHz, czyli 56 MHz widma. Kanały simpleksowe i dupleksowe są powiązane z trybami pracy urządzeń. Na kanale dupleksowym z trybem FDD (Frequency Division Duplex) transmisja jest realizowana w obie strony jednocześnie na różnych częstotliwościach. Kanał simpleksowy związany jest z trybem TDD (Time Division Duplex), w którym transmisja w obie strony odbywa się w ramach jednej częstotliwości.

Zakres częstotliwości nielicencjonowanych

Sieci i sprzęt Wi-Fi korzystają z częstotliwości nielicencjonowanych. Najpopularniejsze stosowane zakresy to 2,4 GHz oraz 5 GHz.

Popularny zakres, 2400-2483,5 MHz, jest wykorzystywany przez urządzenia Wi-Fi pracujące w standardach 802.11 b/g/n, i używane głównie w pomieszczeniach. Maksymalna moc wypromieniowywana może wynosić 100 mW e.i.r.p. Wymieniony zakres częstotliwości jest podzielony na 11 kanałów, z których 3 nie nakładają się na siebie. Częstotliwość może być zakłócana przez domowe urządzenia elektroniczne, m.in. telefony bezprzewodowe typu DECT oraz kuchenki mikrofalowe. Urządzenia Wi-Fi muszą więc akceptować szkodliwe zakłócenia, pochodzące z innych systemów pracujących na tej częstotliwości.

Kolejnymi popularnymi zakresami niewymagającymi licencji są 5150-5350 MHz oraz 5470 -5725 MHz. W pierwszym dopuszczalna jest praca z maksymalną mocą 200 mW e.i.r.p. wewnątrz pomieszczeń. Urządzenia powinny być wyposażone w system DFS (Dynamic Frequency Selection), aby zapewnić kompatybilność z systemami radarowymi. Podobnym zakresem jest 5470-5725 MHz, który pozwala na pracę z mocą 1 W e.i.r.p. Urządzenia pracujące w tym paśmie powinny obsługiwać mechanizm DFS, który umożliwia dynamiczny wybór kanału (częstotliwości) w zależności od parametrów środowiska radiowego. Kanały 5 GHz są dostępne głównie dla sprzętu pracującego w standardach 802.11a/n. Zaletą jest tu znacząca liczba nienakładających się kanałów.

Polecamy Jak zabezpieczyć sieć WiFi w firmie?

Dla radiolinii ciekawym nielicencjonowanym zakresem jest 17,1-17,3 GHz, gdzie dopuszczalna moc wynosi 100 mW e.i.r.p., ale praktycznie brakuje na rynku urządzeń obsługujących te częstotliwości. Nowością wśród nielicencjonowanych częstotliwości jest zakres 57-66 GHz. Maksymalna szerokość kanału to 50 MHz. Zakres ten pozwala na instalacje stałe, umieszczane na zewnątrz budynków. Stanowi on podbudowę pod gigabitowe sieci bezprzewodowe.