Analizę systemu przeprowadzili pracownicy południowokoreańskiego instytutu STEPI. Celem badania była ocena, w jaki sposób przebiega rozwój oprogramowania w Korei Północnej. W ocenie badaczy instytutu STEPI system jest próbą przezwyciężenia przez komunistyczny rząd KRLD izolacji w obszarze informatyki i technologii komputerowych.

System Red Star w czasie uruchamiania umila użytkownikowi czas odgrywając popularną koreańską melodię ludową. W ciekawy sposób prezentowany jest kalendarz - data liczona jest od roku, w którym urodził się Kim Ir Sen, założyciel państwa północnokoreańskiego i późniejszy dyktator. Tym samym, zamiast roku 2010 r. w Red Star mamy rok 98 (Kim urodził się w 1912 r.).

Zobacz również:

• Północnokoreańscy hakerzy ukradli z Japonii kryptowaluty o wartości 721 mln dolarów

W Red Star można korzystać z zestawu aplikacji, w skład którego wchodzi m.in. pakiet biurowy Uri 2.0 będący wariacją na temat OpenOffice'a i przeglądarka internetowa Naenara ("Mój kraj"), która jest w zasadzie klonem Firefoksa (strona startowa ustawiona w przeglądarce to witryna rządu Korei Płn.) Inne programy to m.in. aplikacja antywirusowa, narzędzie do nagrywania płyt CD/DVD, odtwarzacz multimedialny i proste gry.

Jednym z najważniejszych elementów systemu jest Security-Enhanced Linux, czyli jądro Linuksa poddane modyfikacjom wzmacniającym poziom bezpieczeństwa. Takie jest przynajmniej oficjalne zastosowanie SELinuksa - maksymalne zmniejszenie liczby potencjalnie wrażliwych składników systemu.

Instalacja systemu zajmuje tylko 15 minut a jedynym językiem interfejsu systemowego jest koreański.

Kim Jong-seon, jeden z badaczy STEPI, cytowany przez serwis Korea Times, mówi: "Fakt, że Korea Północna rozwija system operacyjny do kontroli przepływu informacji jest sam w sobie znaczący. Wygląda na to, że Korea Płn. poprzez poprawę zdolności tworzenia programów opartych na Linuksie próbuje rozszerzyć zastosowanie własnych aplikacji".

Władze Korei Płn. rygorystycznie kontrolują przepływ informacji, zarówno wewnętrznych jak i pochodzących spoza granic państwa. Dostęp do Internetu jest ograniczony, a strony południowokoreańskie - zakazane.

W marcu 2010 r. nieco światła na system Red Star rzuciły wpisy w blogu pewnego rosyjskiego studenta, który nośnik z systemem kupił na ulicy w Pyongyang za równowartość 5 dolarów (wraz z płytą instalacyjną nabył nośnik z oprogramowaniem dodatkowym). Swoje wrażenia opisał tutaj.

Informacje: Reuters, BBC News, The Register