Co nowego w Hyper-V 2.0?

Co nowego w Hyper-V 2.0?

Proces przenoszenia maszyny wirtualnej pomiędzy węzłami klastra oparty jest na mechanizmie Live Migration

Kolejną bardzo ważną zmianą w Hyper-V 2.0 jest dodanie technologii Clustered Shared Volumes (CSV). Dostarcza ona wszystkim serwerom klastra niezawodnościowego pojedynczą, spójną przestrzeń nazw; innymi słowy - wszystkie serwery Windows Server 2008 R2 "widzą" ten sam wolumen na pamięci masowej. Każdy z węzłów może otwierać i zapisywać pliki na wolumenie. W wersji Hyper-V 1.0 maszyna wirtualna, która miała być wysoce dostępna, wymagała własnego LUN-a na współdzielonej pamięci masowej. Wpływało to na złożoność środowiska i prowadziło do trudności w zarządzaniu nim. Obecnie dyski VHD wszystkich maszyn wirtualnych mogą być składowane na jednym LUN-ie. Ułatwia to przemieszczanie maszyn wirtualnych między fizycznymi hostami, nie zachodzi również potrzeba remapowania LUN-ów.

Architektura CSV ma ponadto mechanizmy pozwalające na dynamiczne przekierowanie operacji I/O do innego węzła klastra w razie awarii.

Hyper-V 2.0 obsługuje różne rodzaje pamięci masowej, zarówno typu DAS (podłączane przez złącza typu: SATA, eSATA, PATA, SAS, SCSI, USB oraz Firewire), jak i SAN (podłączane przez iSCSI, Fibre Channel, SAS). Ciągle jednak brakuje w Hyper-V wsparcia dla pamięci masowej typu NAS. Wirtualny dysk maszyny wirtualnej (VHD) może mieć maksymalną pojemność do 2040 GB, natomiast dyski fizyczne podłączone bezpośrednio do maszyny wirtualnej są ograniczone jedynie możliwościami systemu operacyjnego wewnątrz maszyny wirtualnej. W najnowszej wersji Windows Server 2008 R2 Hyper-V uwzględnia dodawanie lub odejmowanie dysków VHD oraz dysków typu pass-through “na gorąco", podczas pracy maszyny wirtualnej, bez konieczności jej restartowania. Funkcjonalność ta poprawia proces zarządzania środowiskiem, dodając elastyczność konfiguracji w zależności od zmieniających się potrzeb.

Co nowego w Hyper-V 2.0?

Architektura Hyper-V

W wersji Windows Server 2008 R2 poczyniono pewne kroki optymalizacyjne, aby poprawić wydajność obsługi ruchu sieciowego dla maszyn wirtualnych. W Hyper-V 2.0 pojawiła się obsługa ramek typu Jumbo Frames. Pozwala to maszynom wirtualnym wysyłać pakiety w grupach od 7,500 to 9,000 MTU, zamiast zwykłych 1,500 MTU. Dodano również funkcjonalność VM-Chimney (TCP Offload), pozwalającą na sprzętowe przetwarzanie stosu TCP/IP przez kartę sieciową, odciążając od tych zadań jednostkę CPU. Ta funkcjonalność od dawna była dostępna dla systemów operacyjnych serwerów fizycznych, teraz w Hyper-V jest również dostępna dla OS-ów zainstalowanych w maszynach wirtualnych.


TOP 200